Úrval - 01.12.1964, Blaðsíða 112

110
ÚRVAL
eru dregin þannig frá eða fyrir,
að neðri röndin myndi alveg
beina línu, vitum viS, aS allt
er á sínum staS í þessu húsi, og
guS hjálpi þeim, sem setur eitt-
hvaS úr skorSum.
Ýmis konar gæludýr eru góSs
viti, hvaS skapgerSina snertir.
Þar sem börnum er leyft aS hafa
kanínur eSa hamstra, er fólkið
á heimilinu góðhjartaS og gott
viS þaS aS eiga. Þetta finnst
okkur alveg öruggt merki. Ef
einhver elur mýs og hamstra,
veit maður, aS hann vill reyna
sem flest og er kannske þaS,
sem kallaS er aS vera dálítiS
skrýtinn. En maður veit einn-
ig, aS hann tekur manni opnum
örmum.
Okkur geSjast vel aS litlum
mönnum, sem eiga stóra hunda.
Þeir eru örlátir í eðli sínu. Þeir
hafa tekizt á hendur töluvert
verlcefni við aS ala og hugsa um
svo stóra hunda. Sé horaSur og
ræfilslegur köttur á heimilinu,
veit maður, að hann verS,ur aS
sjá um sig sjálfur og þvi muni
lítið vera eftir handa manni á
þeim hæ. En sjái maður sællegan
kött úti fyrir, sem situr værðar-
legur á dyraþrepinu, þegar mað-
ur ber aS dyrum, og hreyfir
sig varla, þá veit maður, að i
þessu húsi býr skapgott fólk.
En hlaupi kötturinn upp í næsta
tré, þegar hann sér mann, þá
ætti maður ekkert að vera að
hafa fyrir þvi að berja þar að
dyrum.
Fólk er yfirleitt svo eftirtekt-
arlaust, að oft flokkast hin ein-
faldasta eftirtekt okkar og rök-
semdaleiðsla undir svartagald-
ur. Gömul kona opnar kannske
hurðina, og við förum strax að
tala við hana um Indland og
soninn, sem hún á þar. Hún
verður alveg frá sér numinn yfir
skyggnigáfu okkar. En inn um
opnar dyrnar sáum viS bregða
fyrir röð af útskornum filum,
og Kalkúttateppi með silfurút-
saumi hékk yfir legubekknum.
Önnum kafin lnismóSir opnar
kannske fyrir okkur dyrnar í
næsta húsi. Hún kemur út á
dyraþrepin með uppbrettar erm-
ar. ViS lesum í lófa hennar og
segjum henni tölu, aldur og kyn
barna hennar. ViS þurfum enga
slcyggnigáfu til slíks. Við gjót-
um bara augunum á þvottasnúr-
urnar hennar, þar sem 3 litlir
kjólar í mismunandi stærðum
blakta i golunni: 3 stúlkur. Þar
getur einnig að líta einn drengja-
fatnað: 1 drengur. Þar að auki
eru þorpsbúar mjög mikið gefn-
ir fyrir slúður, og i fyrsta hús-
inu, sem maður stanzar við í út-
jaðri þorpsins, er auðvelt að
komast að öllu hinu nauðsynleg-
asta um aðra þorpsbúa.
Nú vil ég i eitt skipti fyrir