Úrval - 01.12.1964, Blaðsíða 76

Úrval - 01.12.1964, Blaðsíða 76
74 ÚRVAL þá var GuSlaugur Guðmundsson. Hann sat á Kirkjubæjarklaustri. Guðlaugur var alkunnur fyrir röggsemi og góður viðskiptis, þegar um vandamál almúga- manna var að ræða, þótt hann væri harður i horn að taka i skiptum við mektarmenn innan héraðs og utan, og gengi þá ekki ætíð með sigur af hólmi. Guðlaugur bað Odd að sjá um búið, þangað til skipti gætu farið fram. Rómaði hann mjög, hve Oddi hefði farizt það starf vel úr hendi. Sá sýslumaður svo um, með fullu samþykki erfingja Odds bónda, að Oddur Sigurðsson fengi greitt kaup af eignum búsins, en um kaup hafði aldrei verið rætt af þeim nöfnunum! Það var þó siður en svo, að Oddur gamli ætlaði sér að draga af nafna sinum kaup hans fyrir árin, sem hann var hjá lionum, því að hann galt alltaf hverjum sitt og ríflega það! En þetta sýnir, hve ólik viðhorfin voru þvi, sem nú er. Góð aðbúð þótti meira virði en nákvæm reikningsfærsla um kaup og kjör! Og eitthvað hefur Oddur gamli Oddson haft meira til brunns að bera en forneskj- una og harðfengið, því að fáir munu hafa hlotið betra eftir- mæli en hann hjá nafna sinum. Er óhætt að segja, að Oddur Sigurðsson hefur talið gamla manninn velgerðarmann sinn þrátt fyrir milda vinnu og vinnuherkju. Að minnsta kosti minntist hann oft gamla manns- ins, þegar talið barst að góð- um drengjum og sönnum mönn- um. Eftir dauða Odds gamla í Mörtungu komst jörðin á aðrar hendur. Oddur Sigurðsson réðst vinnumaður til nýja bóndans, Skúla Jónssonar, sem þar bjó lengi síðan og synir hans eftir hans dag. Á þeim árum var það altítt, að menn réðust til sjó- róðra á vertiðinni, og svo gerði Oddur Sigurðsson. Hann reri i Vík í Mýrdál nokkrar vertiðir. Lenti hann eitt sinn í því, að bátnum, sem þeir voru á, hvolfdi í lendingu við sandinn, en til allrar hamingju varð ekki slys á mönnum. Oddur þótti góður sjómaður, lipur ag laginn til allra verka og fiskinn vel, en upp úr því var að sjálfsögðu mikið Iagt. Ekki átti það þó fyrir honum að liggja að stunda sjó- mennsku, þvi að nokkrum ár- um seinna réðst hann í að reisa bú. Efni hafði hann að sjálf- sögðu ekki mikil, en hann var iðinn og sparsamur og fór vel með það, sem hann hafði handa á milli. Eyjólfur Guðmundsson á Á, sem áður er getið, átti helming- inn af jörðinni Skaftárdal. Skaft-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.