Úrval - 01.03.1965, Qupperneq 17

15
Frúin spurði vinnustúlkuna hvort
hún hefði skipt um vatn í gullfiska-
kerinu. Stúlkan svaraði því til að
hún hefði ekki gert Það, þar sem þeir
væru ekki ennþá búnir með vatnið
sem hún lét í kerið í gær.
—☆
Verkamaður kom til yfirmanns
síns og spurði hvort hann gæti fengið
orlof í viku. Yfirmaðurinn spurði til
hvers hann ætlaði að nota orlof á
þessum tíma árs. „Jú,“ svaraði verka-
maðurinn, „unnusta mín ætlar í viku
brúðkaupsferð og mig langar til að
fara með henni.“
—☆
Enskur veiðimaður segir frá:
„Þegar ég kom heim í hótel, sá ég
8 eða 10 veiðimenn sitja yfir bjórglási
og allir voru þeir að sýna hvað hann
hefði verið stór þessi sem þeir misstu.
Þetta voru auðsjáanlega stórir lax-
ar frá 80 sm. og allt upp í 120—130
sm. Úti í horni sat Þó maður og var
einn af Þessum fáu undantekningum
um heiðarleika þegar laxveiðimaður
á í hlut. Lengdin á milli handa hans
var ekki nema svona 15—20 sm. Ég
gekk til hans og bauð honum upp á
glas, svona sem viðurkenningu fyrir
heiðarleikann.
Hann tók við glasinu setti Það á
munn sér og drakk í botn. Þegar
hann hafði kingt bjórnum, leit hann
á mig og sagði klökkur:
„Tuttugu sentimetrar,” og kingdi enn,
„tuttugu sentimetrar á milli augn-
anna.“
—☆
Allir vita hvað Englendingar eru
fastheldnir á sitt og eru eða vilja
vera sjálfum sér nógir. Ferðamaður
sem biður um morgunverð á hóteli
og vill fá enskan morgunverð, fær:
Danskt bacon, Pólsk egg, Hollenskt
smjör, Skoskt ávaxtamauk og kaffi
frá Brasilíu.
Ekkja sem rak smá söluturn var
í vinfengi við ógiftan mann, sem auð-
sjáanlega hafði áhuga fyrir nánari
kynnum.
Eftir lokun kom hann oft og fylgdi
henni heim og bar þá gjarnan ráp-
tösku hennar sem oft var þung. Mað-
urinn segir eitt sinn við konuna:
„Verzlunin gengur líklegast vel, að
minnsta kosti eftir þyngd þessarar
tösku að dæma."
„Já,“ svaraði konan, „ég þarf ekki
að kvarta, verzlunin gengur bara
nokkuð vel.“
Það var ekki fyrr en eftir að þau
giftust að maðurinn komst að raun
um, að það var búðarvigtin sem hún
hafði haft í töskunni og sém hann
bar fyrir hana, svo til hvert kvöld.
—☆
Sálfræðingur heilsaði sjúklingi sín-
um, sem hann hafði haft um nokkurn
tíma, með brosi og sagði: Til ham-
ingju, nú ertu algjörlega heilbrigður
og þarft ekki meir á minni hjálp að
halda.“ Sjúklingurinn andvarpaði og
svaraði:
„Undarlegt. í gær var ég Napoleon.
1 dag enginn."
—☆
Kona við mann sinn: „Ef þú drykk-
ir ekki, mundir þú líklegast vera orð-
inn verkstjóri." Maðurinn: „Hvað er
þetta elskan min. Þegar ég drekk,
held ég mig vera forstjóra."