Úrval - 01.03.1965, Side 51

Úrval - 01.03.1965, Side 51
NATHANIEL HAWTHORNE OG SOPHIA ... 49 ir, leika við þau og segja þeim sög- ur. Fyrir Nathaniel og Soffíu varð sérhver aðskilnaður, þótt ekki væri nema örfáir dagar, enn óbærilegri en nokkru sinni fyrr. „Ef liún kemur ekki í dag — ja, þú veit ég ekki, hvað ég á til bragðs að taka.“ (Soffía og dætur hennar tvær höfðu farið i lieimsókn til ætt- ingja sinna í Boston.) „Klukkan er bráðum sex, og þær eru ekki komnar enn. Þær verða, verða, verða fyrir alla muni að koma lieim í kvöld. Áður en stundarfjórðungur var liðinn frá þvi að ég skrifaði þetta voru þær komnar. Nú er allt i lagi! Guði sé lof!“ Eitt sinn, er þau voru á leið til Concord, stöðvuðu Nathaniel og Soffía vagn sinn og gengu upp að „Sleepy htollow" og horfou heim til Old Manse, þar sem þau höfðu átt heima fyrir svo löngu. Þau voru þögul, en Soffía hefur sagt oss, hvað hún hugsaði þá: „Öll þessi jörð er mér heilög sökum ósegjanlegrar hamingju okk- ar. Samt var sú hamingja ekki ná- lægt þvi eins mikil og ég nýt núna. Og luin er enn ekki að þrotum kom- in, þvi að eiginmaður minn býr enn yfir töfrandi leyndardómi fyrir handan það svið, sem ég hef upp- götvað og tileinkað mér.“ Þótt árin liðu, varpaði það eng- um skugga á þennan „töfrandi leyndardóm.“ Ef til vill er það eins og- Nathaniel eitt sinn sagði: „Ham- ingjan er ekki fólgin í neinni röð viðburða, af þvi að hún er hluti af eilífðinni. Og víð höfum lifað í eilífðinni, siðan við giftum okkur.“ Eftir 22 ára hjónaband kom Soffía aftur til „Old Manse“ i síð- asta sinn, er hún fylgdi kistu ást- vinar síns til grafar í „svefndæld- inni“ þar sem „gleðihvelfing" þeirra átti að standa. „Það mundi gleðja mig,“ ritaði hún, ef ég gæti hughreyst alla, sem syrgja, og gæti tekið á mig alla sorg. Því að nú veit ég, að ástin útrýmir öllum dauða.“ Ástvinur hennar beið hennar nú, og hún vissi, að biðin yrði ekki löng. Fagn- andi mundu þau hittast aftur, eins og þau höfðu ávallt gert eftir sér- hvern aðskilnað. „Nú er allt eins og það á að vera! Guði sé lof!“ Það eru þrenns konar manngerðir í veröldinni: þeir menn, sem geta ekki þolað Picasso, þeir, sem geta ekki þolað Raphael, og svo þeir, sem hafa um hvorugan þeirra heyrt. John White Það er ekki hægt að eiga neina þá persónu með húð og hári, sem er þess vi-rði, að eiga hana. Sctrd Teardcáe
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.