Úrval - 01.11.1971, Síða 23

HANN LIFÐI MARTRÖÐ í SJÖ MÁNUÐI
21
jafnvel farnir að kenna honum
ýmsa leiki. Þeir spiluðu við hann
,,La Conga“, spil ekki ósvipað ,,can-
asta“ og annan leik sem kallast
„Generala“. Þessi samskipti við
verðina, veittu honum tækifæri til
að læra spænskuna betur og halda
við andlegu heilbrigði. Hann settist
líka niður og fór að skrifa ævisögu
sína, og ævinlega leitaði hann svara
við spurningum, sem á leituðu með
því að fletta upp í Nýja Testament-
inu.
„Ég komst að því, að það eru 90
hlutir sem kristinn maður ætti að
gera,“ sagði Fly, „og 70 hlutir sem
hann ætti ekki að gera.“ Meðal
þeirra 90 fyrrnefndu, var skyldan
að „biðja fyrir þeim sem nota þig í
einhverjum tilgangi og fyrirgefa
þeim.“ Fly iauk öllum bænum sín-
um með því að segja: „Faðir, fyrir-
gefðu þessum mönnum sem hafa
mig á valdi sínu. Líttu í hjörtu
þeirra og sáiir og blessaðu þá af því
þú þekkir þarfir þeirra."
Þannig þróaðist undravert traust
milli Tupamarosliðanna og hins
„hataða“ Ameríkana, sem án efa
bjargaði lífi vísindamannsins.
„Dag einn sögðu þeir mér: „Við
viljum ekki drepa þig, og við mynd-
um sleppa þér, ef stjórn landsins
yrði við kröfum okkar.“ En stjórn-
in var ekki til viðræðu um málið,
og með tímanum varð útlitið heldur
svart fyrir þennan Ameríkana.
DAGAR ÖRVÆNTINGAR
Vikurnar út, hélt Fly staðfastlega
í dagskipan sína um aga og bænar-
gjörð, en á endanum var þessi mar-
tröð fangavistarinnar, farin að sýna
merki sín. Honum fór að hrörna lík-
amlega og andlega. Þegar honum
var sagt, að John, sonur hans, hefði
boðizt til að fara til Uruguay í
skiptum fyrir föður hans, þá féll
hann saman grátandi.
Hann svaf laust, vaknaði hvað
eftir annað í svitabaði, næstum ærð-
ur af ótta eftir martraðir, sem sner-
ust um dauða og tortímingu. Hægt
og hægt léttist hann vegna þess hve
sú fæða sem hann fékk, var illa
samstæð af vítamínum.
Oft leitaði lögreglan í Uruguay í
nágrenninu, og þessi hjartagóði, fé-
lagslyndi maður, var farinn að þjást
mikið af einmanakennd. Hann skrif-
aði í eitt af þeim fáu skilaboðum
sem honum heppnaðist að koma til
fjölskyldu sinnar: „Ég sé ekki dags-
ljósið, hef ekkert samband við heim-
inn hér fyrir utan. Ég er eins og
fljótandi án sambands við tíma eða
rúm. Trúa mín á að ég öðlist frelsi
er enn söm, en ég mun taka við
ákvörðun Guðs, hver sem hún kann
að verða“.
Einn daginn sögðu skæruliðarnir
Fly að nú væri að því komið að
honum væri skipt fyrir pólitíska
fanga. Og aftur bundu þeir fyrir
augu hans og settu hann inn í lítinn
bíl. Þeir óku svo langa leið eftir
vondum vegum. Þegar þeir tóku
bindið frá augum hans, sat hann á
bæli einu í litlu tjaldi, sem gert var
úr vaðmálsdúk, en tjaldið sjálft var
inni í svefnherbergi. Fly þóttist vita
að hann væri nú kominn í fylgsni
Tupamaros í miðborginni, þar sem
umferðarniðurinn að utan var þung-
ur. Honum var tekinn vari fyrir því
að líta út á götuna, Daglega var