Úrval - 01.11.1971, Side 109

FERÐ UM HINA SVÖRTU AMERÍKU
107
yrði fyrirtækjum, sem beittu
blökkufólki misrétti, og að koma
öllum kynþáttaaðskilnaðarsinnum
burt úr öllum opinberum embætt-
um.
Árið 1965 voru aðeins 28.000 negr-
ar á kjörskrám í Mississippifylki.
Og enginn svartur maður hafði þá
enn verið kosinn þar í opinbert
embætti. Nú eru 265.000 negrar á
kjörskrám þar, og 91 svertingi hef-
ur verið kosinn í opinbert embætti.
Kannski höfum við ekki bolmagn
til þess að fá negra kosinn sem fylk-
isstjóra, en við getum sannarlega
séð svo um, að frambjóðandi í það
embætti kolfalli. í 29 hreppum get-
um við sigrað næstum hvern sem
er, og á fjölmörgum stöðum getum
við fengið hverja þá kosna sem eru
okkur að skapi.
Ég held, að skilaboðin hafi þeg-
ar borizt til hvíta fólksins í Missis-
sippifylki. Sú staðreynd, að ég er
borgarstjóri og hef samt ekki feng-
ið kúlu í hausinn, ber því til dæmis
vitni. Þar að auki hef ég fremur
sett málefni og markmið á oddinn
en beina kynþáttabaráttu, og þetta
hefur líklega gert meira til þess að
breyta viðhorfi hvíta fólksins en
nokkuð annað. Það hefur bi'ugðizt
þannig við breytingunum, að það
hefur kosið að bíða og sjá til. Það
er alger ördeyða hérna í Fayette.
Það hefur enginn neitt. Og' því seg-
ir hvíta fólkið: „Nú andskotinn hafi
það, ef hann getur breytt ástandinu,
skulum við vona, að hann geri það
þá.“
Sem bæjarstjóri í Mississippifylki
hef ég náð einum þeirra áfanga,
sem við Medgar vonuðumst alltaf
til að ná. Ég hef komizt í ábyrgðar-
stöðu, valdastöðu. Sé valdi þessu
beitt á réttan hátt, beri maður raun-
verulega hag meðbræðra sinna fyr-
ir brjósti, getur þetta vald og beit-
ing þess verið jákvæð. Ég segi við
hina ungu, svörtu vini mína, að við
í Fayette munum skapa bæ, sem
alll blökkufólk hefur sífellt dreymt
um, bæ. þar sem sanngirni og rétt-
læti ríkir. En jafnframt því verður
fólkið mitt að fá menntun, svo að
það verði fært um að taka á sig þá
ábyrgð að vera frjálst.
Blökkufólkið skilur það ekki,
hvers vegna ég er strangur í dóm-
arastarfi mín við þá, sem brjóta
reglur um leyfilegan hámarkshraða:
Það skilur það ekki, hvers vegna ég
leyfi því ekki að fara um göturnar
og kalla hvítt fólk tíkarsyni, hvers
vegna ég leyfi ekki krökkum og
unglingum frá 6 til 18 ára aldurs að
flækjast um göturnar á skólatíma
heldur rek þá og fer með þá heim
til þeirra eða í skólann þeirra. Ég
verða að gera þetta allt saman. Ég
verð að sanna, að þannig samfélag
verður maður að hafa, þegar mað-
ur er orðinn ábyrgur í samfélaginu.
Ég vil sanna það, jafnvel þó að
sagt sé, að þetta sé einmitt það
fylkið, þar sem slíkt verði ekki
unnt, að hægt sé að koma á réttlagti
og frelsi og gagnkvæmri virðingar-
kennd og að þetta geti orðið eitt
fremsta fylki landsins, hvað snert-
ir samskipti kynþáttanna.
Mississippifylki er mér mjög mik-
ilvægt. Það er heimili mitt.
VAKNING
Irene Martin, 42 ára að aldri, er