Úrval - 01.09.1973, Side 10

8
reyta brott illgresi úr garðinum,
sinna alifuglum, gæta fjár, tína te,
hreinsa og þvo, annast lítil börn,
allt á venjulegan hátt sem nauð-
synjar hins daglega lífs.
í engu þessara héraða eða landa
er til sú samfélagsregla eða kerfi,
sem ýtir eldra fólki til hliðar eða
úr starfi, þegar ákveðnum aldri er
náð eins og viðgengst víða í iðn-
þróuðum, vélvæddum samfélögum.
Hún Lazuria, sem ég minntist á
í upphafi þessa máls, hætti sínu að-
alstarfi í eldhúsi eða mötuneyti að-
eins tveim árum áður en við sá-
umst, þá 130 ára.
Og þegar ég spurði Seliae Butba
sem er 113 ára, hvort hann mundi
taka þátt í ráðum og við fram-
kvæmdir gagnvart nýju húsi, sem
átti að reisa á næstunni, sagði hann:
ÚRVAL
„Auðvitað, þau geta ekkert gert
án mín.“
Temur Tarba, þróttmikill hrossa-
temjari á samyrkjubúi hafði haldið
upp á hundrað ára afmælið sitt
þrem vikum áður en við hittumst.
Allt fas hans og framkoma bar
vott um þrótt og þokka.
„Það er bezt að vera ungur,“
fullyrðir Temur, „en ég hef góða
heilsu, mér líður vel og ég á dásam-
leg börn og nýt lífsins alveg ágæt-
lega.“
Hann þagnaði andartak eins og
hann væri að hugsa sig um, og
bætti svo við:
„Hver einasti dagur er dásamleg
gjöf eftir að maður er orðinn 100
ára.“
Dr. Alexander Laof, höfundur
þessarar greinar er forstöðumaður
lyfjadeildar á Almenna sjúkrahús-
inu í Boston.

Sumarleyfið------stutt hvíld til þess að jafna sig eftir áhyggjurnar
og erfiðið við að afla fjár til þess.
— Dublin Opinion.
Því meir sem nútímamaðurinn fjarlægist náttúruna, þeim mun
meir dáir hann hana.
— Halldór Laxness.
Ef menn væru í rauninni eins og þeir líta út á passamyndum, væri
ástæða til þess að örvænta yfir mannkyninu.
— Bob Hope.
Viljirðu njóta náttúrufegurðar skaltu ekki fara í ferðalag með
grasafræðingi eða jarðfræðingi.
— Prosper Mérimée.