Úrval - 01.09.1973, Blaðsíða 51

Úrval - 01.09.1973, Blaðsíða 51
GETNAÐARVARNIR FYRIR HUNDA OG KETTI 49 vörnum til handa dýrum, og getnað er hægt að hindra á auðveldan hátt, t. d. með því að gera dýrin ófrjó með vönun eða geldingu. Þegar tík eða læða er vönuð, þá deyfir dýralæknir skepnuna. Síðan ristir hann lítinn skurð og vanar skepnuna á mjög stuttum tíma. Kvendýrið verður jafngott eftir að- gerðina að 48 stundum liðnum. Þeg- ar um er að ræða unga högna eða hunda, eru þeir geltir (eistun fjar- lægð) og eru þeir einnig deyfðir meðan á aðgerð stendur, en hins vegar er þessi aðgerð einfaldari en vönun kvendýrs og tekur ekki nema um tíu mínútur. Gæludýr sem þannig hefur verið breytt, er ekki lengur fært um að leggja neitt af mörkum til fjölgun- arinnar. Dýrið hefur minni löngun eða þörf fyrir að flækjast af heim- ili sínu. Dýrið verður sælla með sig, vingjarnlegra og öll grimmd hverfur. Vanaðar læður og tíkur losna við allt katta- og hundastand, tíkur fara ekki framar á lóðarí, eins og eðli þeirra býður þeim annars að gera tvisvar á ári. Og eigandi tíkurinnar losnar þar með við heim- sóknir skapæstra hunda í flokkum. Það er algengur misskilningur, að gelt eða vönuð dýr verði fljótt af- mynduð af spiki og alveg sinnulaus. Dr. Robert Kirk, prófessor við Cornell‘s dýralæknaskólann í Bandaríkjunum segir, að gelt dýr sé geðgott og miklu heppilegra sem gæludýr. Hann telur að verið geti að slíkt gæludýr þyngist frá því sem áður var, en ástæða þess er ekki geldingin sjálf, heldur hitt, að van- að dýr nennir síður að ólmast út um hvippinn og hvappinn, verður værukærara. Um leið má því kenna eigandanum um spikið þar eð hann gleymir að draga úr fæðumagninu sem hann gefur dýrinu. Sumir halda fast við þá kreddu sína, að kvenkyns dýr verði að fá að ala afkvæmi a.m.k. einu sinni, því fái þær að gera það, verði þær heilsuhraustari og þroskaðri dýr. Það er ekkert líffræðilegt atriði sem styður þessa kenningu. Staðreyndin er hins vegar sú, að sé kvendýr vanað snemma á lífsskeiðinu, er það fullkomlega tryggt gegn krabba- meini í móðurlífi eða leggöngum. Og eftir því sem Dr. William Hardy, sem starfar við Sloane-Kett- ering stofnunina í New York, segir, þá dregur það mjög úr tíðni krabba- meins í brjósti katta, séu þeir van- aðir sem allra yngstir. Hvernig stendur á því að vönun er ekki algengari en nú er? Það má víst skella skuldinni jafnt á eigend- ur gæludýra, samtök dýralækna, verzlanir sem selja gæludýr og ýmsa aðra sem græða fé á því að ala og selja gæludýr. Mörgum eig- endum dýra er fullkomlega sama þótt þeir drepi hvolpa eða kett- linga, aðrir bera sig upp undan reikningum dýralækna, sem geta numið frá 15 til 50 dollara. Eigendur tína jafnan til þúsundir afsakana fyrir því að láta dýr sín ala af sér afkvæmi. Þeir segja t. d.: „Við finnum ævinlega góð heimili handa litlu krílunum". En samt merkir „gott heimili" aðeins sér- hvern þann, sem vill taka við hvolpi eða kettlingi sem eigandi tíkur eða læðu vill ekki.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.