Úrval - 01.09.1973, Blaðsíða 118

Úrval - 01.09.1973, Blaðsíða 118
116 ÚRVAL irstjórn starfsliðs síns. Hann rífst aldrei við leikara, þó deilur og á- rekstrar séu algengir í kvikmynda- verum. Eitt sinn lýsti Ingrid Berg- man því yfir, að hún væri óánægð með það sem hún átti að gera, en Hitchcock sneri sér bara við og gekk orðalaust út. Ingrid Bergman sagði um Hitchcock: „Það er galli við hann, að hann vill ekki berjast." Ef aðalleikari eða leikkona kemur með breytingartillögu við atriði sem viðkomandi kemur fram í, seg- ir hann stundum: „Þú heldur bara áfram, gerðu það sem þú vilt, — því, þú skilur, við höfum klipping- arherbergi." Hitchcock byrjaði snemma að þróa með sér þá hæfileika, sem hafa gert hann heimsfrægan. Hann fæddist árið 1899 í nágrenni Lon- don, sonur landbúnaðarvöruheild- sala, sem hafði sérhæft sig í kost- sölu til skipa. í æsku fylgdist hann oft með föður sínum í heimsókn- um hans til skipstjóra um borð í skipum þeirra. Þessar skoðunar- ferðir höfðu mikil áhrif á hann og vöktu áhuga hans á landafræði. Við átta ára aldur byrjaði hann að full- nægja ferðaþrá sinni með því að ferðast einn síns liðs með öllum al- menningsvögnum í London. Einn- ig fékk hann að fara með fljóta- bátunum að mynni Thames við Gravesend. Þá jók hann landa- fræðiþekkingu sína með því að teikna stórt veggkort, og merkja inn á það hnattstöðu næstum því allra skipa sem sigldu undir bresk- um fána um heimshöfin. Seinna varð hann ástundunar- samur leikhúsgestur sem lagði oft leið sína til Old Bailey dómsalar- ins til að fylgjast með réttarhöldum í morðmálum. Hann tók vel eftir öllu sem fram fór og lagði skipu- lega á minnið, eins og hinn ungi Charles Dickens hafði gert tæpri öld áður. 17 ára að aldri innritaðist hann við Lundúnaháskóla til að nema listir. Sem aukafög lagði hann stund á siglingafræði og stjórnmála vísindi. Hann hætti námi áður en hann hafði lokið prófum og fékk vinnu sem skrifstofumaður hjá símafyrirtæki með $3.50 á viku. Á árinu 1920 frétti Hitchcock að bandarískt kvikmyndafélag væri að undirbúa töku myndar 1 London, sem kölluð var „The Great Day“. Áhugi hans var þá vaknaður á kvikmyndum, og hafði hann sótt kvikmyndahús og lesið fagblöð kvikmyndaiðnaðarins. Daginn eftir var hann mættur á dyraþrepi kvik- myndaframleiðandans með uppkast að nokkrum þöglum kvikmyndum undir hendinni. Framleiðandinn réði hann sem hálfs-dags-handrita- höfund. Frami hans var skjótur. 25 ára að aldri var hann orðinn leikstjóri. Hið meistaralega handbragð hans við kvikmyndatökuvélina, stór- kostleg baksvið hans og spennan í myndunum bar hæst á árunum 1935-38, þegar Hitler var að undir- búa áhlaup sitt á heiminn. Hitch- cock var ljóst, að það andrúmsloft ótta sem þá var farið að gæta var góður grundvöllur kvikmynda um alþjóðlegar njósnir og skemmdar- verk. Á því tímabili í sögu Hitch- cock sem hófst með myndinni „The Lady Vanishes" og lýkur með „The
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.