Úrval - 01.09.1973, Blaðsíða 111

Úrval - 01.09.1973, Blaðsíða 111
MARGAR HLIÐAR A MARK TWAIN 109 hét eftir honum, og hann tók í stýr- ið til að sýna, að hann væri ekki með öllu búinn að gleyma þeim hlutum. Þegar Livy var stödd í Maine þetta sumar, greip hana síðasti sjúkleikinn. Hún mátti til að sitja uppi í rúminu mestalla nóttina til að ná andanum. Læknarnir sögðu, að hún þjáðist af hjartveiki og taugaslappleika. Næsta haust og vetur varð hún að halda kyrru fyrir í herbergi sínu, og Clemens var bannað að heimsækja hana. Á 33. brúðkaups- afmæli þeirra í febrúar fékk hann einungis að dvelja hjá henni í fimm mínútur. Læknarnir ráðlögðu Livy að dvelja vetrarlangt í Florence, og þau hjónin sigldu til New York í október 1903. En í maí mátti aug- ljóst vera, að Livy væri að örmagn- ast. Eftir stutt hlé, þegar hún sýnd- ist snögglega yngjast upp, þóttist maður hennar sjá á henni uppgjaf- arsvip. Þegar hún gaf upp öndina að kvöldi 5. júní, þar sem hún sat uppi í rúminu með súrefnisslöngu í munninum, kom það honum alls ekki á óvart. Hann var við öllu bú- inn. Þegar hann horfði á hana í síð- asta sinn, minntist hann litlu mynd- arinnar af henni, sem hann hafði séð hjá Charles Langdon, bróður hennar. Á 70 ára afmælisdegi Mark Twains heimsóttu hann næstum tvö hundruð manns, sem allir voru eitthvað viðriðnir bókmenntir. Þar hélt hann ræðu: „Ég hef náð mínum sjötíu ára aldri á venjulegan hátt: með því að halda fast við lífsvenjur, sem mundu ráða niðurlögum allra ann- arra. Ég hef gert mér að reglu að fara í háttinn, þegar ekki var leng- ur neitt til að sitja við. Og ég hef ævinlega farið á fætur, þegar nauð- syn krafði. Þetta hefur leitt til reglulegrar óreglu. Ég hef gert mér að venju að reykja aldrei nema einn vindil í einu. Ennfremur að reykja aldrei sofandi. Varðandi drykkju hef ég enga reglu. Þegar aðrir þjóra, lang- ar mig til að hjálpa til. Líkamsæf- ingar hef ég engar stundað aðrar en að sofa og hvíla mig.“ Twain hafði yndi af að klæðast Ox- fordskikkjunni sinni. „Fötin skapa manninn. Nakið fólk hefur ekki mikil áhrif,“ sagði hann.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.