Úrval - 01.09.1973, Blaðsíða 110

Úrval - 01.09.1973, Blaðsíða 110
108 ÚRVAL hagslega, en áliti sínu og virðingu má hann ekki glata. Þess vegna verður hann að greiða skuldir sín- ar að fullu.“ Hin erfiðu ár milli 1891 og 1894 ritaði Twain ferðagreinar fyrir blaðið „Sun“ í New York, ýmsar frásagnir og sögur, — og fjórar bækur. En augljóst var, að hann myndi eigi getað losað sig úr skuldunum með ritstörfum einum, svo hann greip til gamla úrræðisins, fyrir- lestranna. Með því að halda sig innan tak- marka Bandaríkjanna og Kanada mundi hann hafa komist yfir erfið- leikana. En nú var hann kominn fast að sextugu og var orðið ógeð- fellt að stíga í ræðustól. Því fékk hann þá hugmynd, að ferðalag vítt um heim mundi skapa sér efni í nýja ferðabók, sem fjallaði um fólk og staði, sem hann hefði aldrei rit- að um áður. Eftir eitt ár ætti hann að geta byrjað á bók, sem losaði hann úr öllum skuldum. í maí 1895 kom Clemens-fjöl- skyldan til New York frá Southam- ton, og hinn 14. júlí fóru þau hjón- in ásamt Clöru til Cleveland, fyrstu borgarinnar af hundrað, sem hann hugðist heimsækja. Þaðan héldu þau til Vancouver á austur- ströndinni, og síðan með skipi yfir Kyrrahaf. Heimsferðalagið var haf- ið. Ferð þessi heppnaðist með ágæt- um, og innan fárra ára höfðu allir lánadrottnar Clemens fengið sitt með fullum skilum. Til Englands komu þau 31. júlí 1896. Gefum nú Twain orðið. „Viku seinna, þegar þær Susy og Jean hefðu átt að koma frá Bandaríkjun- um, barst okkur í staðinn bréf. Þar stóð, að Susy væri eitthvað lasin, en ekkert alvarlegt. En við fyllt- umst óróa og tókum að senda sím- skeyti og biðja um nánari fréttir. Allan daginn kom ekkert svar, — og skipið átti að fara frá Southamp- ton næsta dag á hádegi. Clara og mamma hennar byrjuðu að pakka niður, svo allt yrði tilbúið, ef frétt- irnar reyndust slæmar. Loks kom símskeyti, sem sagði, að batinn mundi taka langan tíma en engin hætta væri á ferðum, batinn kæmi örugglega. Mér létti stórlega, en svo var eigi um konu mína. Þær mæðgur fóru undir eins um borð í gufuskipið og stefndu í vesturátt. Ég varð eftir. Þetta gerðist 15. ágúst 1896. Þrem dögum síðar, þegar þær mæðg ur voru komnar hálfa leið yfir haf- ið, stóð ég í setustofunni, þegar símskeyti var lagt í hönd mína. í því stóð: „Susy fékk friðinn í dag.“ Hún var þá 24 ára og fimm mánaða gömul. Hinn 23. ágúst voru móðir hennar og systir viðstaddar útför hennar, — stúlkunnar, sem verið hafði okkur svo mikils virði.“ SÍÐUSTU ÁRIN Sumarið 1902 var Mark Twain boðið til Missouri, en háskólinn þar hugðist veita honum doktorstign í heiðursskyni. Hann þáði boðið, og á leiðinni til Missouri kom hann við í St. Louis. Þar var honum boðið um borð í hafnarbát borgarinnar, sem einmitt
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.