Úrval - 01.09.1973, Blaðsíða 104

Úrval - 01.09.1973, Blaðsíða 104
102 ÚRVAL slíkt ábyrgðarstarf, en tilboðið var freistandi, þar eð hann var í ó- tryggri stöðu. LÍFSSTEFNAN MÓTAST Árið 1862 var Virginia fjörug og æsileg námuborg, að íbúatölu yfir 15 þúsund. Viðskiptalífið var í líf- legasta lagi, allir höfðu gnægð fjár og flestir fúsir til hvers konar lysti- semda. Gistihús, verslanir, veitinga- staðir og hvers kyns skemmtistaðir þurftu eigi að kvarta yfir lélegri aðsókn. Silfrið dreifðist jafnt og þétt frá námunum til hinna ýmsu þjónustufyrirtækja. Hinn ríkjandi tónn var silfurhljómurinn. í saman- burði við Virginíu var Carson sveit- þorpið einbert. William Wright, aðalfregnritari blaðsins „Enterprise", sem skrifaði undir nafninu Dan de Quille, var maðurinn, sem tryggði Sam stöðu hjá blaðinu, og með þeim hófst þeg- ar í stað vinskapur, er entist árum saman. Undir stjórn og aðhaldi de Quille varð Sam fljótlega fjölvís skríbent. Frumleiki hans og skringileg kímni kom nú í góðar þarfir. Fljótlega eft- ir þetta tók hann sér rithöfunda- nafnið „Mark Twain.“ Og nú hófst hið raunverulega ævi starf hans, ritstörfin. Hann lagði leið sína til Kaliforníu og skrifaði þar árið 1865 söguna um „Stökkv- andi froskinn", sem hvert dagblað á fætur öðru gleypti við. Eftir það var hann sendur til Hawaii-eyja, og skrif hans þaðan juku mjög á álit hans. Að lokinni dvöl sinni þar tók hann sér far með skipinu „Quaker City“ til Miðjarð- arhafsins, og þá sérstaklega Gyð- ingalands. ÁSTIN KEMUR TIL SÖGUNNAR Mark Twain varð ástfanginn af konunni, sem hann átti eftir að gift- ast, áður en hann leit hana augum. En þetta gerðist dag einn um borð í „Quaker City“, þegar Charles Langdon, ungur farþegi, sýndi hon- um lítið málverk af systur sinni, sem Olivia hét. Hún var aðdáanlega falleg stúlka með viðkvæmnislegan svip og dökkt hár. Mark fann þegar í stað, að slíkri gyðju gæti hann aldrei gleymt. Þegar hann kom til New York í desember þetta ár, hitti hann Lang- don á ný, og þá kynntist hann for- eldrum hans og systur, sem um þessar mundir eyddu frídögum sín- um í borginni. „Það var fyrir fjörutíu árum. Upp frá þeim degi hefur systir hans aldrei horfið úr hug mér né hjarta“, skrifaði hann. Ferðalag til Kaliforníu, þar sem hann hélt fyrirlestra og ritaði megn ið af „The Innocents Abroad", gerði honum ókleift að hitta Livy fyrr en sumarið eftir. En þá vandi hann komur sínar til heimilis Lang- dons í Elmira. En þegar augljós var hugur hans í garð dótturinnar, urðu þau hjónin tortryggin, og Livy sjálf var alls ekki undir það búin að játast honum. „Þegar við ræddum einslega sam- an“, skrifaði Mark, „tók ég eftir sem fyrr, að herra Langdon leit á mig sem algerlega ókunnugan mann, sjálfsagt sökum þess, að ég
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.