Úrval - 01.09.1973, Blaðsíða 34

Úrval - 01.09.1973, Blaðsíða 34
32 tvær leirklessur eða mola eftir síð- ast. Úr öðrum kögglinum bjó hann til úlfalda, en hinum pálmatré, og þar með gjörði hann mönnum kleift að lifa í eyðimörkinni. Af þessu tvennu er þó döðlu- pálminn enn meira ómissandi. Ekkert sem lifir á jörðinni til- heyrir umhverfinu á undursamlegri hátt. Hann þarf raka, en þolir þó ekki regn. Mikill hiti og þurrkur er honum nauðsyn til að hann beri þroskaða ávexti. Eins og sagt er í Sahara dafnar döðlupálminn aðeins „með fæturna í vatni og höfuðið í eldi“. Allt fram á þennan dag eru hin- ar fjórar milljónir manna, sem búa að mestu í vinjum Sahara nær ein- göngu háðar döðlupálmanum bæði til matar og útflutnings. Eyðimerkurbúar meta vinjarnar eftir pálmatölu og eftirgjald er goldið í döðlum, sem oft nefnist Sahara-„brauð“. í Gardaia, einni af nyrztu borg- um Sahara, gekk 18 ára gamall piltur, Mohamed Bouhmar að nafni frá einum pálma til annars, strauk þeim blíðlega eins og kærum vin- um. Hann sagði: „Sérhvert pálmatré hefur sín sér- kenni, sinn eigin ilm og bragð. Þó að væri bundið fyrir augu mér, gæti ég sagt til af hvaða pálmatré döðlur væru, sem ég bragðaði." Sé haldið í suður frá E1 Goléa, er komið til Fort Miribel, sem var einu sinni lykillinn að úlfaldaleið- um eyðmerkurinnar. í stórkostlegu virkishliði við inn- ÚRVAL keyrsluna rákumst við þar á hvelfda byggingu, sem var eins ósnortin í sinni glæsilegu gerð, og hún hefði verið yfirgefin í gær. LITIÐ TIL FORTÍÐAR OG FRAMTÍÐAR. í nánd við Tademait sléttuna, er farið yfir gráan sand, sem helzt líkist ösku, lífvana og víðáttumik- inn. Lífvana — að því er virðist, má oftast segja á þessu svæði, en lífið lejmist eiginlega alls staðar og líka þar, sem sízt gæti hugsazt. í næturþögn í „dauða“-dal heyr- ist suð og sjást glampar í myrkr- inu. Þar er mús eyðimerkurinnar á ferð. Urn skrælnaðar sléttur skjótast gazellur í löngum stökkum, koma og hverfa. Eðlur á stærð við ketti, slettast um sprungur, þar sem gengið er um skóga af steingerv- ingum. Og þegar minnst varir get- ur einmana hirðingi á úlfaldabaki skokkað út í bláinn framhjá, og látið áhættuna ráða um ferðalok. Við Tamanrasset, aðalborg Mið- Sahara hverfur vegurinn oft að mestu, en aðeins vegmerki vísa leið. Þarna er að verki það náttúru- fyrirbrigði sem allir ferðamenn í Sahara óttast og komast óþyrmi- lega í kast við. Á þessu svæði fórst í einum slík- um stormi úlfaldalest á 19. öld með 2000 manns og 1800 úlföldum. En ekki er erfitt að skilja, hvern- ig slíkt gat orðið. Það fengum við að reyna í þetta sinn. Nóttin hafði verið svo lygn, að kertaljós blöktu
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.