Úrval - 01.09.1973, Page 34

Úrval - 01.09.1973, Page 34
32 tvær leirklessur eða mola eftir síð- ast. Úr öðrum kögglinum bjó hann til úlfalda, en hinum pálmatré, og þar með gjörði hann mönnum kleift að lifa í eyðimörkinni. Af þessu tvennu er þó döðlu- pálminn enn meira ómissandi. Ekkert sem lifir á jörðinni til- heyrir umhverfinu á undursamlegri hátt. Hann þarf raka, en þolir þó ekki regn. Mikill hiti og þurrkur er honum nauðsyn til að hann beri þroskaða ávexti. Eins og sagt er í Sahara dafnar döðlupálminn aðeins „með fæturna í vatni og höfuðið í eldi“. Allt fram á þennan dag eru hin- ar fjórar milljónir manna, sem búa að mestu í vinjum Sahara nær ein- göngu háðar döðlupálmanum bæði til matar og útflutnings. Eyðimerkurbúar meta vinjarnar eftir pálmatölu og eftirgjald er goldið í döðlum, sem oft nefnist Sahara-„brauð“. í Gardaia, einni af nyrztu borg- um Sahara, gekk 18 ára gamall piltur, Mohamed Bouhmar að nafni frá einum pálma til annars, strauk þeim blíðlega eins og kærum vin- um. Hann sagði: „Sérhvert pálmatré hefur sín sér- kenni, sinn eigin ilm og bragð. Þó að væri bundið fyrir augu mér, gæti ég sagt til af hvaða pálmatré döðlur væru, sem ég bragðaði." Sé haldið í suður frá E1 Goléa, er komið til Fort Miribel, sem var einu sinni lykillinn að úlfaldaleið- um eyðmerkurinnar. í stórkostlegu virkishliði við inn- ÚRVAL keyrsluna rákumst við þar á hvelfda byggingu, sem var eins ósnortin í sinni glæsilegu gerð, og hún hefði verið yfirgefin í gær. LITIÐ TIL FORTÍÐAR OG FRAMTÍÐAR. í nánd við Tademait sléttuna, er farið yfir gráan sand, sem helzt líkist ösku, lífvana og víðáttumik- inn. Lífvana — að því er virðist, má oftast segja á þessu svæði, en lífið lejmist eiginlega alls staðar og líka þar, sem sízt gæti hugsazt. í næturþögn í „dauða“-dal heyr- ist suð og sjást glampar í myrkr- inu. Þar er mús eyðimerkurinnar á ferð. Urn skrælnaðar sléttur skjótast gazellur í löngum stökkum, koma og hverfa. Eðlur á stærð við ketti, slettast um sprungur, þar sem gengið er um skóga af steingerv- ingum. Og þegar minnst varir get- ur einmana hirðingi á úlfaldabaki skokkað út í bláinn framhjá, og látið áhættuna ráða um ferðalok. Við Tamanrasset, aðalborg Mið- Sahara hverfur vegurinn oft að mestu, en aðeins vegmerki vísa leið. Þarna er að verki það náttúru- fyrirbrigði sem allir ferðamenn í Sahara óttast og komast óþyrmi- lega í kast við. Á þessu svæði fórst í einum slík- um stormi úlfaldalest á 19. öld með 2000 manns og 1800 úlföldum. En ekki er erfitt að skilja, hvern- ig slíkt gat orðið. Það fengum við að reyna í þetta sinn. Nóttin hafði verið svo lygn, að kertaljós blöktu
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.