Úrval - 01.09.1973, Blaðsíða 102

Úrval - 01.09.1973, Blaðsíða 102
100 irgefa þeim, því þeir vita ekki hvað þeir segja.“ Eftir dauða Henrys tók Sam á ný við starfi sínu eða námi á fljóta- bátum. Þar sem hann var ungur og lífsglaður í eðli sínu smádvínaði sorgin. Vorið 1859 fékk hann viður- kenningarskjal sitt. Loks hafði hann réttindi sem bátsstjóri á fljóta bát. Aðeins 23 ára gamall hafði hann aflað sér atvinnuréttinda, sem gáfu af sér tekjur, sem voru ámóta og laun varaforseta Bandaríkjanna. Næstu tvö árin stundaði hann bátsstjórn á fljótinu, og varð sér- lega vinsæll. Þar sem bátastjórarn- ir komu saman í St. Louis og New Orleans var hann ævinlega velkom- inn gestur með sögur sínar. Eftir því sem Borgarastyrjöldin nálgaðist færðist meiri alvara yfir hópinn. Sumir bátsstjóranna hugð- ust ætla að berjast með þessum að- ilanum, aðrir með hinum. Þar sem þeir áttu heima ýmist í Norður- eða Suðurríkjunum voru viðhorf þeirra að sama skapi ólík. Sam kvaðst ekki hafa neinn sérstakan áhuga á að sitja í glerhúsi bátsstjór- ans og láta skjóta á sig frá báðum hliðum. Hann ákvað að fara heim og íhuga ástandið. Hann fór frá New Orleans sem farþegi á skipinu „Uncle Sam“ um miðjan apríl, eða daginn sem Lin- coln forseti gaf út fyrstu herkvaðn- ingarskipun sína. Gamall vinur, Zeb Leavenworth, var bátsstjóri, og Sam stóð á verði með honum. Alls staðar umhverfis þá var rætt um stríðið og hvarvetna sást viðbúnað- ur, en þeir létu samt ekki hugfall- ÚRVAL ast, þótt þeir slyppu naumlega frá borginni Memphis. „Uncle Sam“ skreið upp fljótið í áttina til St. Louis, og bátsverjar hrósuðu happi yfir að hafa sloppið óskaddaðir. En allt í einu heyrðu þeir skot- hvell og sáu reykstrók stefna í átt til sín. Þeir gerðu sér ekki grein fyrir, að þetta var bending til þeirra um að nema staðar. Áður en mín- úta var liðin heyrðist annar hvellur, og byssukúla sprakk rétt fyrir fram an lyftingu bátsins með þeim afleið- ingum, að margar glerrúður brotn- uðu. Zeb Leavenworth bátsstjóri hrökklaðist út í horn og gaf frá sér vein. „Guð almáttugur!11 hrökk upp úr honum. „Sam, hvað meina þeir með þessu?“ Sam Clemens sneri stýrinu til hinnar áttarinnar. „É!g held þeir vilji, að við dokum við andartak", svaraði hann. SILFURÆÐI Eftir að hafa heimsótt Hannibal fór Sam til Keokuk til að hitta Ori- on bróður sinn. En Orion hafði ein- mitt um þessar mundir boðist opin- ber staða í Nevada. En hann skorti fé til farárinnar. Sam bauðst þá til að greiða allan kostnað, ef hann tæki sig með. Orion hraðaði sér að búa sig að heiman, og þeir bræður lögðu af stað. Eftir margs konar erfiðleika vöknuðu þeir einn morguninn í hér- aði, þar sem óvinveittir Indíánar réðu ríkjum. Sam skrifar svo um þetta: „Um nóttina hafði Indíáni sent byssu-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.