Úrval - 01.09.1973, Blaðsíða 14

12
nauðsynlegt má teljast til vandaðr-
ar framleiðslu.
í öðru lagi hafa lög og reglur um
öryggi og framleiðslukostnað orðið
á eftir tímanum og boðið bæði
hættum og svindli heim.
Sennilega hafa alltof margir keypt
of lítil hjólhýsi til þess að bera
þann þunga í farangri og föggum,
sem inn í þau er látið. Yfirþung-
inn verður þá hættulegur og veldur
veltum og slysum.
Við athuganir hefur komið í ljós,
að þriðji hluti allra hjólhýsa er of-
hlaðinn og ætlað að bera helmingi
meiri þunga en hönnunin gerir ráð
fyrir.
Skýrslur þessar herma að meira
en 90 af hundraði stærri gerðarinn-
ar og 30 af hundraði hinnar minni
gerðar séu ofhlaðnar á vegunum.
Nokkur framför hefur þó orðið á
þessu upp á síðkastið.
Framleiðendum og seljendum hef-
ur verið fyrirskipað að gefa upp
vissan hámarksþunga, sem hlaða
megi á hjólhýsið, sem þeir selja.
En samt má vara við vissum
gloppum í þeim lögum, sem nú gilda
um hjólhýsi og hleðslu þeirra. Allir
eigendur þessara nýtízku farartækja
skyldu athuga eftirfarandi atriði:
Ertu fær um að stjórna stóru hjól-
hýsi í umferðinni? Vissulega ættir
þú og kona þín að æfa og prófa alla
stjórnun þess áður en lagt er af stað
í langa ferð, og ekki stofna sjálfum
ykkur í hættu.
Ætlar þú að flytja einhvern hluta
fjölskyldunnar í hjólhýsi?
Þá er það leyfilegt samkvæmt um-
fe^ðarreglum í sumum ríkjanna en
ÚRVAL
öðrum ekki, en samt ekki nema í
sumum tegundum hjólhýsa.
Öryggisverðir og tryggingafélög
eru samt varla sammála um nokkra
mannflutninga í hjólhýsum með
þeim útbúnaði sem þau eru búin.
Þau eru satt að segja ekki enn bú-
in teljandi öryggisbúnaði. Þar er
naumast gler í gluggum, sætabelti,
eldprófuð efni í innviðum né yfir-
leitt neitt af því, sem nú er talið
sjálfsagt í bifreiðum.
Og mesta hættusvæði fyrir börn
í „tjaldhýsi" er einmitt nákvæm-
lega þar sem lítil andlit sjást oft-
ast gægjast út, liggjandi á bekk
rétt fyrir aftan bílinn. Og nú er
farið að útbúa sæti á bekk bak við
bílstjórann fyrir sex manns!
HVAR Á AÐ KAUPA?
Það gæti orðið vandi að velja úr
svo fjölbreyttum farartækjum, sem
nú eru komin á hjólhýsamarkað-
inn, en fáar reglur til leiðbeining-
ar í svo iðnþróaðri framleiðslu.
En sem betur fer eru flestar verk-
smiðjur, sem framleiða hjólhýsi al-
veg fyrsta flokks og margir sem
geta leiðbeint um seljendur og tæki.
Fljótlega má einnig komast að
raun um, að margir hjólhýsaeigend-
ur eru málglaðir menn og reiðu-
búnir að ræða bæði kosti og galla
þeirra gripa, sem þeir eiga og hvar
þeir eru framleiddir.
Ennfremur er þýðingarmikið að
kynnast því, hvar bezt er að bera
niður í eigin nágrenni.
Og varla eru þó nokkur kaup nú
á dögum, þar sem reynsla og ráð-
vendni kaupmannsins er tvísýnni
en á þessu sviði.