Úrval - 01.09.1973, Blaðsíða 42

Úrval - 01.09.1973, Blaðsíða 42
40 ÚRVAL bert fyrir mér, hverjir erfiðleikarn- ir voru. „Sue, þetta er erfiðara en við héldum. Þú ert lokuð inni af þykk- um steypustykkjum og stálgrind- um. Ef við reynum að hreyfa hurð- ina, sem hlífir þér, gæti grjótið þrýstst niður að ofan, og hið sama gæti gerzt, ef við reyndum að grafa í kringum þig. Nú þegar við höfum þennan enda lausan, ætlum við að grafa önnur göng, svo að við kom- umst að höfðinu á þér, þá getum við dregið þig út. Skilurðu þetta?“ É'g sagði já, en ég mundi alltof vel, hversu langan tíma hafði tek- ið að grafa þessi göng. „Ætlið þið að yfirgefa mig?“ Ég reyndi að láta örvæntinguna ekki heyrast í rödd- inni. „ÉG fer ekki frá þér,“ svaraði Hubert ákveðinn. Læknirinn talaði lítið í ensku, svo að Hubert skýrði fyrir mér, hvað hann ætlaði að gera. Ég fann varla fyrir sprautunni, en varð nærri strax syfjuð. Læknirinn fór til þess að hjálpa fleiri eftirlifend- um, en Hubert varð eftir. Ég sagði: „Ég er syfjuð, ég held að mig langi til að sofna núna.“ Eg varð undr- andi yfir, hversu reiðilegur Hubert varð. „Nei,“ mótmælti hann. „Þú mátt ekki sofa, Sue. Þú verður að halda áfram að tala við mig.“ „En ég hef mókt við og við allan daginn,“ andmælti ég. „Það er annað. Nú er mikilvægt, að þú sért vakandi.“ Hann sagði mér að sjálfsögðu ekki, hvað það var, sem læknirinn óttaðist. Eg hafði verið innilukt heila nótt og heilan dag, og nú var nærri komin nótt aftur. É'g var augsýnilega mikið meidd og þjáðist af miklu tauga- áfalli. Læknirinn var hræddur um, að einhvern tíma þessa nótt sofnaði ég inn í dauðann. Rödd Huberts var glaðleg. „Þú ættir að sjá hvað er að gerast uppi á yfirborðinu, Sue.“ „Hvað eru þeir að gera?“ spurði ég. „Það er eins og verið sé að bora eftir olíu. Þeir eru komnir með bor og þrjú ljós og færanlegan rafal til að sjá fyrir rafmagni.“ „Hvað tekur þetta langan tíma?“ „Það verður ekki löng stund, Sue. Við tölum saman þangað til þeir komast hingað.“ Hann strauk nú fæturna á mér hlýjum höndum, eins og snertingin gæti fært mér fullvissu um eins konar frið. „Sue, hvað ertu gömul?“ „Tuttugu og þriggja." „Ég er nítján og er í herþjónustu núna. Ég bý í París. Hefurðu verið í París?“ „Nei, en ég vildi það gjarnan.“ Hann hélt áfram að tala við mig, spurði um heimilið mitt í Ameríku, um Jerry og barnið. Hann sagði mér allt um París og vini sína. Ég býst við, að það hafi verið í döguh, sem ég fór að finna til mik- illar þreytu. Ef ég bara gæti teygt úr mér, hreyft fætur og handleggi, þá gæti viljinn komið til að halda baráttunni áfram. En ég gat það ekki. Betra að sofna. „Sue, þú segir ekkert-“ sagði Hu- bert örvandi. „Jú, ég er að því,“ sagði ég þreytulega.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.