Úrval - 01.09.1973, Side 111

Úrval - 01.09.1973, Side 111
MARGAR HLIÐAR A MARK TWAIN 109 hét eftir honum, og hann tók í stýr- ið til að sýna, að hann væri ekki með öllu búinn að gleyma þeim hlutum. Þegar Livy var stödd í Maine þetta sumar, greip hana síðasti sjúkleikinn. Hún mátti til að sitja uppi í rúminu mestalla nóttina til að ná andanum. Læknarnir sögðu, að hún þjáðist af hjartveiki og taugaslappleika. Næsta haust og vetur varð hún að halda kyrru fyrir í herbergi sínu, og Clemens var bannað að heimsækja hana. Á 33. brúðkaups- afmæli þeirra í febrúar fékk hann einungis að dvelja hjá henni í fimm mínútur. Læknarnir ráðlögðu Livy að dvelja vetrarlangt í Florence, og þau hjónin sigldu til New York í október 1903. En í maí mátti aug- ljóst vera, að Livy væri að örmagn- ast. Eftir stutt hlé, þegar hún sýnd- ist snögglega yngjast upp, þóttist maður hennar sjá á henni uppgjaf- arsvip. Þegar hún gaf upp öndina að kvöldi 5. júní, þar sem hún sat uppi í rúminu með súrefnisslöngu í munninum, kom það honum alls ekki á óvart. Hann var við öllu bú- inn. Þegar hann horfði á hana í síð- asta sinn, minntist hann litlu mynd- arinnar af henni, sem hann hafði séð hjá Charles Langdon, bróður hennar. Á 70 ára afmælisdegi Mark Twains heimsóttu hann næstum tvö hundruð manns, sem allir voru eitthvað viðriðnir bókmenntir. Þar hélt hann ræðu: „Ég hef náð mínum sjötíu ára aldri á venjulegan hátt: með því að halda fast við lífsvenjur, sem mundu ráða niðurlögum allra ann- arra. Ég hef gert mér að reglu að fara í háttinn, þegar ekki var leng- ur neitt til að sitja við. Og ég hef ævinlega farið á fætur, þegar nauð- syn krafði. Þetta hefur leitt til reglulegrar óreglu. Ég hef gert mér að venju að reykja aldrei nema einn vindil í einu. Ennfremur að reykja aldrei sofandi. Varðandi drykkju hef ég enga reglu. Þegar aðrir þjóra, lang- ar mig til að hjálpa til. Líkamsæf- ingar hef ég engar stundað aðrar en að sofa og hvíla mig.“ Twain hafði yndi af að klæðast Ox- fordskikkjunni sinni. „Fötin skapa manninn. Nakið fólk hefur ekki mikil áhrif,“ sagði hann.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.