Úrval - 01.03.1982, Blaðsíða 46

Úrval - 01.03.1982, Blaðsíða 46
44 ÚRVAL búnir að samþykkja að Matt Hale, sem var kominn ári lengra í skóla en ég og klifraði oft með mér, skyldi koma með okkur sem þriðji maður. Sem fjórða mann vorum við að hugsa um að hafa Ed Bernd sem einnig var á öðru ári í háskólanum en hafði ekki stundað fjallaklifur nema í rúmt ár. Aldrei hef ég verið jafnupptekinn af nokkru verkefni. Hugurinn var allur í Alaska-fjöllunum. Þó gerðist það einu sinni þetta vor að ég losnaði augnablik undan þessum álögum, nógu lengi til þess að heyra rödd í hjarta mínu segja: Þú veist vel að þetta er ferð sem gæti dtt eftir að kosta þig lífið, Dave. Ég hinkraði við og gerði upp hug minn og samviskan svaraði: Þetta er sannarlegaþess virði. Eina helgi í mars vorum við Matt með hóp fólks í xsklifri á Mount Washington í New Hampshire. Tveir þeir reyndustu í ferðinni voru Craig Merrihue, sem var við framhaldsnám í háskólanum og hafði klifið í Andes- fjöllum og Karakoram, og Dan Doody, hæglátur, hugsandi kvik- myndagerðarmaður sem nýlega hafði tekið þátt í bandarísku Everest- ferðinni. Sandy, kona Craigs, var einnig með í ferðinni. Matt og ég fórum á undan, sinn með hvora línuna og á henni hóp byrjenda sem nú héldu upp Odells Gully og voru í æfíngakennslu. Um hádegisbilið heyrðum við kallað neðan úr gljúfrinu. „Einhver er að kalla á hjálp,” hrópaði ég til Matts. Ég renndi mér niður öryggislínuna og hljóp niður í gljúfrið. Maðurinn, sem ég mætti, hafði séð eitthvað sem líktist „fatahrúgu” renna fram hjá sér. Hann vissi að það voru manns- líkamar sem hann hafði séð og hann sá hvar þeir höfðu runnið og henst niður ailt frá Pinnacle Gully. Doody og Merrihue höfðu verið að klifra þar uppi. Eg kom fyrstur að mönnunum. Dan var verr farinn, stór hluti af höfðinu rifínn í burtu. Líkami hans var enn volgur en ég var viss um að hann væri látinn. Mér fannst ég finna æðaslátt á úlnlið Craigs svo ég reyndi að stöðva blæðingarnar og hóf munn við munn aðferðina. Matt kom fljót- lega og fór að fást við Dan og svo komu hinir og reyndu að hjálpa til. Ég vissi eftir fímm mínútur að mennirnir væru báðir svo illa farnir að enginn gæti bjargað þeim. Blóð- missirinn var allt of mikill. I eitt skiptið varð mér litið upp og sá þá Sandy Merrihue, konu Craigs, þar sem einn úr hópnum var að segja henni hvernig komið væri. Ég sé enn fyrir mér andlit hennar þegar hún heyrði hvað gerst hafði og ég man að mér varð ljóst að þetta var harmur sem ég hafði ekki áður kynnst. Næstu vikur á eftir fóru fram minningarathafnir og mikið var rætt um hvað komið hefði fyrir og orsakað slysið. Laus ísskrúfa hafði fundist á línunni milli Dan og Craig. Ég var þó staðráðinn í því að láta þetta slys ekki koma í veg fyrir að ég klifi Huntington eins og ákveðið hafði
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.