Úrval - 01.03.1982, Blaðsíða 92

Úrval - 01.03.1982, Blaðsíða 92
90 ÚRVAL undan löngun sinni til að fara og gá hvað hermennirnir hefðust að. En hann píndi sig til að vera kyrr — og tíu mínútum seinna fór bíllinn aftur af stað og hljóðið dó út í fjarska. Höfðu hermennirnir séð eitthvað athugavert á brúnni eða við hana? Eða voru þeir bara að bæta meiri sandi í lækinn neðan við hana og laga grenikvistahrúguna ofan við hana? Það leið langur tími þar til Alexander vogaði sér fram úr felustaðnum. Seint þennan dag kom Alexander sér fyrir í laut uppi í hæðinni þar sem hann sást ekki frá veginum. Úr því girðingin var ekki voðalegri en þetta ætlaði hann að reyna að komast yflr hana. Hann fór eins að og þegar hann var að fást við eðlisfræðigátu: sat hljóður og kyrr og lét undirvitundina um starfíð. Loks, þegar lausnin birtist honum, vissi hann að heillastjarna hafði komið honum til að kaupa sögina því það skipti mestu máli að þurfa ekki að vera með hávaða á borð við axarhögg. Hann sagaði niður tvö ung grenitré og greinarnar af þeim. Þannig fékk hann tvær stengur, um fjögurra metra langar. Greni, fremur en eik — eik brotnar of auðveldlega. Hann ætlaði sér að hafa sverari endana á jörðinni með um hálfs metra millibili en batt efri endana saman og greinar- stúf á milli til að leggjast að þver- spýtunum ofan á staurunum í girðingunni. Með þessum þreplausa stiga hugðist hann komast yfír girðinguna. Hann reisti stigann upp að tré, setti á sig bakpokannog reyndi að komast upp. Það var erfítt, en hægt. Þótt komið væri myrkur hélt hann áfram að æfa sig og átta sig á því hvernig best væri að fara að. Þetta var svo mikil taugaáreynsla að hann var nær örmagna af spenningi. Því nær sem dró því að prófa þetta á sjálfri girðingunni því æstari varð hann. En loks náði hann að festa blund. Upp og yfir Hann var svo spenntur þegar hann vaknaði að morgni 29. ágúst að honum fanst hann næstum eins og svífa í þyngdarleysi. Hann fór í klof- háu stígvélin, át tvær súkkulaðiplötur en hélt síðan með grenitrén og bak- pokann niður að læknum. Hann var óbærilega þurr í munninum og það var eins og hjartað væri að reyna að þrengja sér út úr brjóstinu — en samt fannst honum hann vera sterkur og þróttmikill. Sem drengur hafði hann alltaf keppst við að vera með þyngsta bakpokann. Þegar hann var í byggingarvinnu, sumrin sem hann var í háskóla, vann hann sér bónusa og verðlaun með því að afkasta meiru, vinna hraðar og lengur en hinir. Nú var eins og líkami hans hefði yfir meiri þrótti að ráða en nokkru sinni fyrr. Hann fór varlega og skyggndist fram fyrir sig en sá ekkert óvenjulegt. Svo hann tók upp bakpokann og trén, sté út í lækinn og færði sig niður
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.