Úrval - 01.03.1982, Blaðsíða 96

Úrval - 01.03.1982, Blaðsíða 96
94 þegar hann tók sér hvíld til að matast, hélt hann jöfnum gönguhraða í fjórtán klukkustundir samfleytt, með þungan pokann á bakinu, og átti oft í erfiðleikum þegar hann þurfti aðvaða straumharðar ár sem voru margar á leið hans. Einn erfiður dagur leið á fætur öðmm. Alexander hafði ofan af fyrir sér og leiddi hugann frá uggvæn- legum kringumstæðum með því að rifja upp fyrir sér rökræður og deilur við landa sína, reyna að sjá fyrir sér fyrrverandi vinkonur sínar og með því að leika uppáhaldsplöturnar sínar með Stravinsky og Sjostakóvits í huganum. Fjórða daginn í Finnlandi var hann gegndrepa í ausandi regninu. Um hádegisleytið kom hann að hraðbraut sem lá norður og suður. Ekki áræddi hann yfír fyrr en hann hafði litast vandlega um til beggja átta og beðið drjúga stund eftir réttu tækifæri. Um níuleytið um kvöldið varð fyrir honum þverhnípt gljúfur, kletta- veggur líklega um 200 metrar lóðrétt niður. Þótt Alexander væri orðinn dauðþreyttur hvarflaði ekki að honum að láta deigan síga. Þegar hann loks hafði klöngrast niður varð hann að fara yfír á og klifra síðan upp úr gljúfrinu hinum megin. Hann var móður og másandi'og bull- sveittur þrátt fyrir kuldann og nú fann hann að þrótturinn fór þverrandi með hverri tilrauninni eftir aðra til að ná fótfestu. Þegar hann kom upp át hann dálítinn tólgarmola ÚRVAL og brauðskorpu og sofnaði svo þar sem hann var kominn. Þegar meiri háttar á varð á vegi hans næsta dag lá honum allra snöggvast við að láta hugfallast. Hann var of þreyttur til að höggva góða grein til að hafa fyrir staf — sem er nauðsynlegt til að haida jafnvægi í straumþungri á. Þess í stað hirti hann fyrsta líklega raftinn sem hann fann á árbakkanum og prófaði ekki einu sinni hve traustur hann væri. Um leið og hann steig út í náði vatnið honum í lendar, svo djúpt er ógerlegt að vaða í miklum straumi. Eina leiðin var að stökkva milli steina og kletta með hjálp stafsins. Rétt þegar hann var að komast út í miðja á brast stafurinn. Það varð til þess að hann náði ekki steininum, sem hann ætlaði að stökkva á, heldur féll í ána og æðandi straumurinn sópaði honum ofan eftir. Ekki myndi líða á löngu þar til bakpokinn fylltist og drægi hann með sér niður á árbotn. En ef hann tæki hann af sér þýddi það að hann glataði því sem eftir var af nestinu og öllum sínum búnaði. Það þýddi að þá væri úti um hann. Hann svipti af sér annarri axlar- ólinni en notaði lausu höndina til að berjast við vatnið. Hann fálmaði eftir einhvers konar festu til að stöðva þessa banvænu þeysiferð ofan ána. Loks náði hann í eitthvað — hann vissi ekki hvað. En hann öskraði af fögnuði um leið og hann rykkti sér eins og villidýr upp á vestari bakkann.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.