Víðförli - 01.12.1952, Síða 6

68
VÍÐFÖRLI
og hjarta og hönd, annast um sálu þess í lífi og dauða og eilífð-
inni.
Og annað veit ég: Þú ert sannari maður, þú ert nær sannleik-
anum um lífið, þegar þú horfist í augu við barnið þitt og finnur
til ábyrgðar þinnar á afdrifum þess en þegar þú lest ábyrgðar-
lausan niðurrifsvaðal eða hlustar á hugsunarlaust léttúðartal'.
Barnið, sem jólin boða, barnið, sem jólin gleðja, barnið í þér,
sem jólin vekja, — það er erindi þessarar hátíðar, að þið mætist.
Þar mætist sú spurning, sem allt veltur á, og það svar, sem öllu
skiptir. Barnið þitt og sjálfur þú, hvert mannsbarn, sem fæðist á
jörð, er gáta: Hvað býr í því? Hvað liggur fyrir því?
Eitt er víst: Það á fyrir sér að hrasa, falla, syndga. Það á fyrir
sér að deyja. 1 svip þinn og líf er rist þessi rún: Hvað býr undir
komu þinni í þennan heim? Hvaðan komstu? Hvað býr undir
dvöl þinni hér? Og hvert ferðu um síðir? Hvað um eilífðina,
Guðs hreinu, heilögu eilífð að baki allra þinna hrasana, flekk-
unar, syndar?
Það fæddist einn á jörð, sem ekki var gáta, heldur ráðning,
svarið, sem öllu skiptir. Guðs svar við einu alvarlegu spurning-
unni: Hver er Guð? Hverju lýtur heimurinn? Hvað er á bak við
mitt Iíf og þitt? Hvaða úrkostir getur þú átt, sekur maður, gagn-
vart eilífð, sem tekur það eitt gilt, sem er hreint?
Guðs svar er Jesús Kristur. Hann er það blessaða barn, sem
birtir Guð á jörð. Guð íklæddi huga sinn, hjartslátt elsku sinnar,
mannlegu lífi, mannsbarni, sem gekk sömu braut og vér frá
vöggu til grafar, sömu freistingum háður, en án syndar, sömu
lögmálum jarðnesks lífs undirgefinn, en hann gekk sigrandi af
hólmi, og þann sigur sinn hefur hann tileinkað oss. Þannig erum
vér systkin orðin hans. Þannig erum vér orðin börn Guðsríkis. Og
svo á hann að fá að fæðast og dafna hið innra með mér og þér, þá
dagar fyrir dýrð Guðsríkis í mínu lífi og þínu, þess ríkis, sem er
friður og gleði og eilíft líf.
Ef þetta er satt, þá er það líka satt, að heimurinn er góður, sé
það hjarta tilverunnar, sem birtist í lífi og dauða Jesú frá Naz-
aret, þá er tilveran góð, innst og dýpst inni. Hafi hann stigið ofan