Víðförli - 01.12.1952, Page 7

VÆRI ÞAÐ SATT
69
hingað í myrkrin vegna þess að Guð vill að vér glötumst ekki
heldur höfum eilíft líf, hafi hann fetað sína þyrnibraut til þess
að leiða oss á eilífa sigurbraut, til þess að ljúka upp möguleikum
fyrir sigri kærleikans, fyrir tilkomu Guðsríkis, þá er það í sann-
leika hinn eini mikli ótvíræði fullkomni fögnuður sem oss er
boðaður á þessari heilögu hátíð.
Ef ... segi ég, og spyr aftur: Er þetta satt? Þú veizt að það
er satt. Leyndardómur þeirra ítaka, sem þessi hátíð á í huga
þínum, er sá, að þú veizt, að ef þetta er ekki satt, þá erum það
vér, sem erum eins og drukknandi menn, eins og hrapandi fis ofan
í ægilegt eyðitóm og myrkur hjartalausrar, blindrar, dauðrar
tilveru, þá erum vér, hvert barn á jörð, handbendi líknarlausra
skapadóma.
Góðum Guði sé lof. Náðin og sannleikurinn kom fyrir Jesúm
Krist. Þessi blessaði dagur, boðskapur heilagra jóla, er ekki
hilling og tál. Það er Guð, sem við oss talar, Guð, sem er hér á
jörð oss nær. Vér erum opnari, næmari en endranær, sannari,
heilli, barnslegri. Ljósið skín í myrkrinu, myrkrið meðtók það
ekki. Vér viljum ekki tilheyra því myrkri. Vér viljum einnig í
daglegu lífi ganga í því ljósi, sem við oss skín á jólum, lúta þeim
sannleika, sem vér eygjum á hátíð Ijóssins, barnsins heilaga og
sanna.