Víðförli - 01.12.1952, Qupperneq 65

LÖGMÁL OG EVANGELIUM
127
vegna þess, að það var oss nauðsynlegt til sáluhjálpar, en vér
höfum ekki hreyft fingur til þess að koma því fram. Sé því gleymt,
að hið mikilvægasta, sem Biblían flytur, hið eiginlega efni henn-
ar, er ekki fyrirmæli, heldur gjöf, þá verður allt tal um Guð að
lýsingu á eftirgangssömum nöldrara, sem hefur unun af að skipa
fyrir og er ekki heldur í vafa um, að þeir, sem hann er yfir settur,
bæði geti og eigi að gera allt, sem hann krefst, og það án hans
aðstoðar.
Það er auðsætt, að báðar þessar hugmyndir um Guð og menn
eru skakkar. En hjá þessum skekkjum verður ekki komizt, ef menn
vilja láta Guðs orð vera annað tveggja, aðeins lögmál eða aðeins
evangelium. Sé það hins vegar hvort tveggja, er það torráðið, þá
verður aldrei endanlega fyrir það komizt, það verður aldrei fyrir-
fram reiknað út né haft í hendi sér. Guðs orð er lifandi og al-
valda, stundum lögmál, sem krefst og dæmir án afsláttar, stund-
um evangelium, sem gefur og sýknar, einnig þá án afsláttar. Fyr-
irfram getum vér ekki reiknað út, hvenær það er annað og hve-
nær hitt. Vér þurfum aðeins að gera oss ljóst, að vér mætum
hvoru tveggja í Guðs orði. Hvað er hvort fyrir sig?
Tvœr sköðanir á lögmálinu.
Lögmálið er krafa Guðs og dómur hans. Hvar er kröfur Guðs
að finna? Eitt svar kemur nálega af sjálfu sér. Kröfur Guðs er
að finna í Biblíunni. Þetta svar er ekki rangt, en það er ekki
ótvírætt. 1 Biblíunni er margt skráð í formi fyrirmæla. Er allt
slíkt kröfur Guðs til vor? Megum vér ekki neyta svínakjöts, ekki
vinna á laugardögum, eigum vér að færa Guði brennifórnir? Allt
þetta stendur í Biblíunni. Eða koma oss aðeins sum af boðum
Biblíunnar við og þá hver? Og hver koma oss ekki við?
Hvernig á að leysa úr þessu? Vér nemum staðar við tvö svör.
1. I Biblíunni eru mörg boð og fyrirmæli af Guði gefin og öll-
um mönnum ætluð jafnt. Séu þau vandlega athuguð fela þau í
sér allt, sem maður þarf að vita, til þess að hlýðnast vilja Guðs.
Vér þurfum aldrei að vera í vafa um, hvað Guð vill. Ef vér leitum