Skógræktarritið - 15.10.2003, Side 8

Eigendur og ræktendur
hlynsins eru hjónin Ólafur
Steinsson og Unnur Þórðardóttir.
Skógræktarfélag íslands hefur
valið Tré ársins í allmörg ár og er
útnefningunni ætlað að beina
sjónum almennings að því
gróskumikla starfi sem unnið er í
trjá- og skógrækt. Útnefningin að
þessu sinni fór fram
miðvikudaginn 16. september sl.
Allstór hópur var mættur við
þetta tækifæri og tók þátt f
athöfn undir laufskrúði trésins.
Lúðrar voru þeyttir, tréð var mælt
í bak og fyrir, Magnús
jóhannesson, formaður
Skógræktarfélags íslands, flutti
ávarp og afhenti Ólafi fallegt
viðurkenningarskjal.
Ólafur Steinsson er fæddur á
Þingeyri við Dýrafjörð og
hneigðist ungur að ræktun en
hefur ásamt konu sinni lengst af
sinnar starfsævi rekið
garðyrkjustöð og ræktað rósir í
Hveragerði. Hann lagði stund á
garðyrkjunám við Garðyrkjuskóla
ríkisins og var f öðrum árgangi
útskriftarnema frá skólanum.
„Ég hafði fengið góð meðmæli
að vestan frá séra Sigtryggi
Guðlaugssyni og var sem
lærlingur hjá þeim hjónum í
Skrúði. Þetta ágæta
meðmælabréf, sem ég hefði
gjarnan viijað eiga f dag, fór ég
með til skólastjórans Unnsteins
Ólafssonar og komst inn í
skólann en hafði þá áður verið
tvo vetur í skóla á Laugarvatni. Á
þessum tíma var
Garðyrkjuskólinn tveggja ára
nám. Eftir námið festi ég kaup á
landi hér f Hveragerði árið 1945
og byrja að reisa gróðurhús. í
upphafi ræktuðum við vínber og
gúrkur en síðan fór þetta yfir f
það að við einbeitum okkur að
rósarækt auk þess að vera með
dálítið af laukum og hfasintum til
að brúa bilið milli sumars og
vetrar."
Auk þess að hafa garðyrkju að
atvinnu var Ólafur einn af
stofnendum Skógræktarfélags
Hveragerðis árið 1950 og var m.a.
formaður þess um langt árabil.
Megináhersla var lögð á ræktun í
svokölluðum Hamri, sem er ofan
byggðarinnar, en það svæði er
sannkallaður yndisreitur sem
heimamenn og gestir sækja orðið
mikið.
f trjágarðinum í Bröttuhlíð 4 er
hvert stásstréð á fætur öðru. Það
var haft á orði við athöfnina að
Skógræktarfélag íslands þyrfti ekki
að leita langt yfir skammt vegna
vals á Trjám ársins næstu árin.
Þau væri öll hægt að finna í garði
Ólafs. Það eru orð að sönnu, því
að í þessum garði eru margir
fallegir meiðir, m.a. fleiri hlyntré,
aspir, grenitré og ákaflega fallegur
askur, um 10 metrar á hæð. Þá er
þar að finna ýmsa fágæta runna,
t.d. lambarunna. Trjánum hefur,
ólíkt því sem víða tíðkast, verið
gefið gott vaxtarrými og njóta þau
sín betur fyrir vikið, eru krónumikil
og stæðileg.
Tré ársins sker sig sérstaklega
úr hvað varðar krónuna en hún er
óvenjulega mikil og haf hennar
nálægt 150 fermetrum. Ólafur
segir að tréð hafi á unga aldri oft
kalið í toppinn og sé það líklega
meginástæða þess að vextinum
hafi lítið miðað upp á við en því
meir til hliðanna.
Ólafur segir að þau hafi fengið
plönturnar afhentar sem
broddhlyni og staðið í þeirri trú
að það væri rétt, hvað þetta tré
varðaði, því að það skar sig svo
úr í vaxtarlagi. Hlynplönturnar
eru frá Tumastöðum og líklega
gróðursettar á tímabilinu 1953-
55. Glöggir tegundasérfræðingar
(trjá- og blómgreindir menn) sem
mættu á útnefninguna töldu við
nána skoðun að hérværi um
garðahlyn að ræða.
Við athugun á Fræskrá (1933-
1992) Baldurs Þorsteinssonar
skógfræðings kemur í ljós að árið
1950 kemurtil landsins 1 kgaf
fræi af garðahlyni frá Hamri,
ættað frá Heiðmörk í Noregi.
Fræinu er líklega sáð það sama
ár og plönturnar hafa því getað
6
SKÓGRÆKTARRITIÐ 2003