Skógræktarritið - 15.10.2003, Qupperneq 28

16. Þetta byrjaði allt með asparkvæminu 1
bakki var keyptur til reynslu, plöntunum s
ur milli lúpínutoppa í brattri malarbrekku
norðri og borið á þær eins og áður er lýst.
nú orðin mannhæðarhá tré, einkarsælleg
Enn fremur brýtur hún plöntur í
stórum stíl fyrsta haustið og
seinkar vexti þeirra um tvö ár.
Gras vex upp í kringum asp-
arplönturnar á öðru sumri og
lætur gæsin þær að mestu í friði
eftir það. Öðru máli gegnir um
álftina sem verpir þarna á svæð-
inu; hún amast aldrei við trjá-
gróðri þótt hún sé á beit innan
um aspirnar að næturlagi alveg
fram á haust.
Gæsin má sín þó lítils gagnvart
gróskunni sem þróast á svæðinu
þegar lúpínan býr um sig og
öspin teygir rætur sínar um sand
og hraunmöl sem verður smám
saman auðug að köfnunarefni frá
fúnandi jurtaleifum á yfirborð-
inu.. Það er með stórum ólíkind-
um að sjá sannkallaða eyðimörk
taka stakkaskiptum á fáum árum
og fyllast ólgandi gróðurmætti.
Gæsin hopar af hólmi en skógar-
þröstur kemur í hennar stað og
setur svip á umhverfi sitt. Fleiri
fuglategundir fylgja á eftir þegar
trjágróður vex og dafnar.
Lúpínan verður gjarnan 70-90
sentimetra há við þessar aðstæð-
ur og skilar af sér feiknamiklum
lffmassa á hverju hausti. Lúpínu-
hrísið verður brúnleitt þegar
haustar en síðar mógult og leggst
smám saman flatt á jörðina und-
an veðri og snjóum. Mikið köfn-
15. Þetta land blés upp fyrir löngu og var afar dökkt álitum - grásvört hraunmöl en
gróður enginn. Lúpínan var lengi - ein 8 ár - að loka landinu af því að það er svo
feikilega þurrt. Öspin var ekki komin í Ijós þegar þessi mynd var tekin en hún er
vaxin upp úr breiðunni nú og er afar sælleg enda nóg köfnunarefni í nánd þótt flest
annað vanti. Vanhöld eru ótrúlega lítil.
Hér skipti mestu hvort gróður-
setningu væri fylgt eftir með
áburðargjöf og ætlast til viðun-
andi árangurs eins og í annarri
ræktun. Sé borið á bakkaplönt-
urnar oftar en við gróðursetningu
þurfa þær að vera í röðum til
hægðarauka því að þá er hægt að
fara um landið með eðlilegum
gönguhraða, fylgja röðinni og
kasta áburðarlúku að hverri
plöntu án þess að hægja ferðina.
Ef gróðursetning er óregluleg
gengur áburðardreifing langtum
hægar af því að alltaf er verið að
skyggnast eftir því hvort einhver
planta verði útundan og þrátt fyr-
ir alla aðgát verður slæðingur af
plöntum afskiptur. Það sést á 7.
mynd hver afleiðingin verður.
Þessi vandi er afgreiddur með
seinni ræktunaraðferðinni sem
áður var getið: að gróðursetja
öspina f nálega fullgróið lúpínu-
land og bera aðeins einu sinni á
hana. Þessi aðferð sparar áburð
og vinnu svo um munar en skilar
hraðsprottnum og óreglulegum
gróðri.
Þetta land er kjörlendi gæsar-
innar sem röltir hér um á vorin í
leit að strjálum nýgræðingi og
tínir f sig krækiber seinni part
sumars. Hún er mesti skaðvaldur
í asparlandi og kippir nýgróður-
settum bakkaplöntum upp á vor-
in áður en þær fara að ræta sig.
26
SKÓGRÆKTARRITIÐ 2003