Kjarnar - 01.02.1948, Qupperneq 52

rautt og þriitið af stormi og kulda.
Auk þess var hún ekki móttækileg
fyrir hið skáldlega viðhorf Gústa
til lífsins, þótt hún viðurkenndi
með sjálfri sér, að hann væri lag-
iegur, er hún horfði á hann gegn-
um slæðuna.
Þau fóru fram hjá Girard-háskól-
anum á mettíma. Byggingin virtist
óvenjulega fögur í umgerð mjall-
arinnar.
„Finnst þér ekki dásamlegt, að
byggingin skuli vera í grískum stíl,
Sína? Það er gaman, að slíkur stíll
skuli þó finnast hér í Ameríku, þar
sem allt er byggt í þessum þung-
lamalega ferhyrningastíl."
„Ég veit það ekki. Mér finnst
gríski stíllinn lítið fallegri. Ég held
helzt, að nýi, franski stíllinn sé
fallegastur. Ef þakið væri tvísett,
held ég að byggingin mundi vera
svipmeiri.
Gútsi samþykkti þetta með þögn-
inni, en hrifning hans varð að fá
einhverja útrás.
„Ég held við ættum að fara í
svona skemmtiferðir miklu oftar,
Sína. ÞaS er aðeins verst, að sunnu-
dagarnir eru einu frídagarnir mín-
ir. Við höfum svo lítinn tíma til
þess að vera saman. En þegar ég er
búinn að taka prófið — og nú eru
ekki nema sex mánuðir þangað til
— fæ ég að sjá þig oftar. Ef til vill
fer þér þá að líka betur við mig.“
„Hvað áttu við, fáir að sjá mig
oftar? Þú sem býrð í húsinu og sérð
mig alltaf, nema þcgar þú ert í
skólanum."
„Sína, þykir þér annars nokkuð
vænt um mig?"
„Já, auðvitað þykir mér það. Mér
þykir mjög vænt um þig, Gústi, en
ég er samt ekki reiðubúin að gera
neitt meira úr kunningsskap okkar
í bili." Rödd hennar virtist ekki
fela í sér miklar vonir.
„Þér hlýtur þá að þykja vænt um
einhvern annan," sagði hann. „Ég
veit, að það er Harry Naylor.
Hann horfði á þig í gærkvöldi eins
og hann ætti í þér hvert bein."
Teresína kom ekki með neinar
mótbárur. Elún sagði rólega:
„Harry kom aðeins til þess að ræða
við föður minn. Auk þess er hann
miklu eldri en ég. Ég hef aldrei
hugsað mér að giftast manni, sem
er eldri en ég, nema hann ..
Teresína þagnaði aðeins, áður en
hún orðaði hugsanir sínar „.. . nema
hann beri þá mjög af öðrum mönn-
um. Og Harry líkist helzt Indíána,
hvort sem hann er af þeim ættiun
eða ekki, eins og sagt er.“
„Ef það er ekki hann, þá hlýtur
það að vera einhver annar. Ó,
Sína, ef þú vildir aðeins bíða mín
um tíma. Ég lýk senn prófi, og þá
fæ ég brátt starf. Ég hef lagt stund
á alveg nýja sérgrein. Ég hlýt að
geta komizt vel áfram."
Teresína hristi höfuðið. „Nei, ég
vil ekki binda mig. Ég get engu
lofað, Gústi. Ég verð að vera alveg
KJARNAR
50
Nr. 1