Kjarnar - 01.02.1948, Blaðsíða 70

mei'ki um að fylla það aftur. Svo
hló hún við, rétt eins og þessu
hefði hún einmitt búist við. „Phil-
ippe, þetta kemur mér svo á óvart.
Mér hafði alls ekki komið til hug-
ar, að þú veittir blessuðum telpun-
um mínum nokkra athygli. Finnst
þér annars ekki, að þær séu báðar
heldur ungar til þess að hugsa til
giftingar?"
Philippe hló lágt. „Jæja, ekki
nein látalæti, Zena. Þú vaktir yfir
hverri hreyfingu minni í New York,
eins og hæna yfir unga nýskriðnum
úr egginu, og ég er viss urn, að þú
léðir mér ekki þernuna þína aðeins
til þess að sjá um þvottinn minn.
Ég er líka viss um það, að hún hef-
ur gefið þér nákvæma lýsingu á
öllu, sem ég tók mér fyrir hendur.
Og ef mér skjátlast ekki, þá er það
önnur hvor systurdóttir þín, sem
þú hefur í huga. Þú hefur hvort
sem er ekki gert neina tilraun til
þess að tryggja sjálfri þér mig.“
Nú brosti Zena frænka glaðlega.
„Nei, ég kann mér alltaf hóf.“
Philippe sneri glasi sínu milli
handanna. „Ef ég á annars að segja
þér alveg eins og er, Zená, þá er ég
orðinn ástfanginn af systurdætrum
þínum. Þær eru að mörgu leyti á-
kaflega líkar þér, eins og þú veizt,
og ég held að það séu þeir eigin-
leikar þeirra, sem minna mig á þig,
sem heilla mig.“
„Þú getur alls ekki ímyndað þér
hve þú gerir mig hamingjusama
með þessum orðum, Philippe. Ég
hef ætíð vonað það, að ætt mín og
Lascallas-ættin sameinuðust aftur,
og að þú og önnur systurdóttir mín,
uppfylltuð þessar óskir mínar. Ó,
ég veit vel hvað þú ert að hugsa
um, og það er einmitt einn þeirra
eiginleika, sem ég dái mest í fari
þínu, þótt ég hafi sjáif látið leiðast
til að verða ástfangin án þess að
hugsa um hina skynsamlegri hlið
málsins fyrr en á eftir."
„O, þú hefur nú ætíð séð fótum
þínum forráð x lifinu, Zena sæl.“
„Ég vildi að þú hefðir þekkt föð-
ur minn, Philippe. Hann var vand-
aður og góður mðaur, ítalskur að-
alsmaður í þess orðs Ixeztu merk-
ingu. Pabbi treysti okkur systrun-
um fullkomlega og lét okkur sjálf-
ráðar um makaval ...“
En sleppum nú öllum þeim
gömlu minningum. Systurdætur
mínar eru báðar aðlaðandi stúlk-
ur, og hvor þeirra esm er, getur
gert þig hainingjusaman. Ég verð
að játa það, að Júlxa hefur oft ver-
ið dálítið önuglynd, en síðan hún
sá þig, hefur orðið á henni ger-
breyting. Hún elskar þig, Philippe.
Auðvitað er Teresína fallegri. Hún
er lifandi eftirmynd mín eins og ég
var á hennar aldri. Ég var þó ef
til vill dálítið heitari í lund. Tere-
sína er gimsteinn, og hún verður
gimsteinn alls staðar, jafnvel í
París. Þar að auki er hún heitin
eftir mér, og ég held, að það geti
KJARNAR
68
Nr. 1