Kjarnar - 01.02.1948, Síða 53

viss um vilja minn, áður en ég á-
kveð nokkuð. Ég ætla að reyna að
komast hjá öllurn mistökum."
Quinby brokkaði léttilega yfir
brúna við Schuylkill, og neðan við
hana úði og grúði af skautafólki á
ísi lagðri ánni. Það var búið marg-
litum skautafötum. „Það væri gam-
an að bregða sér á skauta núna.
Eigum við að leigja okkur skauta
núna og leika okkur um stund?"
„Nei, blessaður minnstu ekki á
það. Ég er heldur ekki þannig
klædd núna. Og hvernig heldur þú,
að ég mundi verða í framan eftir
það?"
„Já, það er satt. Það mundi líka
vera illt fyrir Quinby að standa
hér í kuldanum og bíða eftir okk-
ur," viðurkenndi Gústi. „Ég ætla að
aka yfir hátíðasvæðið og sjá hvað
byggingarnar eru komnar langt á-
leiðis. Það virðist nærri ótrúlegt,
að árið 1876 skuli heilsa eftir
nokkra daga, finnst þér það ekki,
Sína?" Quinby teygði sig eftir Elm
Avenue með fram hátíðasvæðinu.
Gústi var hrifinn af því, hve bygg-
ingunum hafði miðað vel áfram
síðan um sumarið. Hið mikla
ferðamannahótel, sem myndaði
stóran þríhyrning fyrir endanum á
Belmont Avenue, var nær því full-
gert, og sama var að segja um gisti-
húsið Globe, sem stóð við næstu
götu.
„Þarna hljóta að verða hundruð
af herbergjum fyrir ferðainenn í
þessum tveim byggingum. Ég get
ekki ímyndað mér, hvaðan allt það
fólk á að koma, sem fylla skal þau,"
sagði Teresína.
„Nú, veiztu það ekki, að allar
þjóðir munu streyma hingað tii
Philadelphíu í sumar. Það mun
verða stórfenglegasta hátíð, sem
haldin hefur verið nokkurs staðar i
heiminum. Hátíðasvæðið er fimm
sinnum stærra en svæðið, sem sýn-
ingin í London hafði til umráða
fyrir styrjöldina. Gústi stöðvaði
Quinby meðan hann athugaði ýms-
ar byggingar. Sumar þeirra voru
aðeins hálfgerðar enn, en aðrar
nær fullgerðar. „Þarna einhvers
staðar er franska sýningarhúsið. Ég
held, að það sé þar, sem bróður-
sonur mannsins hennar frænku
þinnar á að starfa."
Frá því Sína hafði fyrst heyrt
þess getið, að þessi Frakki kæmi
þangað, hafði hún gert sér ýmsar
hugmyndir um hann. Hann hlaut
auðvitað að vera auðugur. Og álit-
legur, úr því hann var Frakki.
Hann hlaut líka að vera ókvæntur,
því að annars hefði frænka getið
þess sérstaklega í bréfum sínum.
Teresína hafði ekki hugann lengur
við það, sem fyrir augun bar. Hún
kinkaði aðeins kolli annars hugar,
þegar Gústi benti henni á einhverja
byggingu. Hún var að brjóta heil-
ann um það vandamál, sem oftast
sótti að henni upp á síðkastið: Val
eiginmanns.
Nr. 1
51
KJARNAR