Kjarnar - 01.02.1948, Side 116

skynsamur maður snýr hugviti sínu að glæpum, getur
verið erfitt við þá að fást.“
Ég hafði aldrei séð vin minn svo hvassan á brún og
reiðilegan á svip og nú, er við gengum út úr herberginu.
Við gengum þögul nokkrum sinnum aftur og fram um
grasflötinn framan við húsið.
„Það er mjög mikils vert, ungfrú Stoner, að þér fylgið
nákvæmlega fyrirmælum okkar,“ sagði hann.
„Ég hlýði yður í hvívetna,“ sagði hún.
„í fyrsta lagi verð ég og vinur minn að fá að dvelja í
herbergi yðar í nótt.“
Við horfðum bæði undrandi á Holmes. „Ég skal skýra
þetta fyrir yður,“ sagði hann. „Þegar stjúpfaðir yðar kem-
ur heim, verðið þér að fara þegar til herbergisins, sem þér
hafið sofið í undanfarnar nætur, og bera við höfuðverk.
Þegar þér heyrið hann fara inn til sín og setjast að, verð- ‘
ið þér að draga gluggatjöldin til hliðar og setja lampann
út í gluggann, sem merki til okkar. Síðan skuluð þér fara
inn í hið fyrra herbergi yðar og láta okkur svo sjá um
það, sem síðar skeður.“
„En hvað ætlið þér að gera?“
„Við munum dvelja í herberginu yfir nóttina og hlusta
eftir þessum hljóðum, sem þér hafið heyrt.“
„Ég þykist sjá það, herra Holmes, að þér hafið þegar
gert yður ákveðnar hugmyndir um þessa atburði,“ sagði
stúlkan. „Segið mér nú þegar, hver var orsökin að dauða
systur minnar.“
„Ég vildi heldur afla mér meiri sannana, áður en ég
læt nokkuð uppi um álit mitt.“
„Þér getið þó að minnsta kosti sagt mér, hvort tilgáta
mín um það, að hún hafi dáið af ótta, muni vera rétt.“

KJARNAR
114
Nr. 1