Fróðskaparrit - 01.01.1959, Blaðsíða 93

Strandarrætturin í Føroyum
99
verður nótakast eftir seiði hildið vera lunnindi, sum fremms
andir bert kunnu útinna eftir teimum í fiskilóguni ásettu
treytum,1) og somuleiðis má vist haldast at vera við rætt*
inum til at taka krækling.2)
Somuleiðis stendst av tí, at strandeigararnir hava bert ein
einkarrætt til lunnindi í fjøruni, at teir ongan rætt hava til
at gera byrgingar og ífyllingar og til at byggja og seta upp
føst virki, t. d. lendingar o. t. í fjøruni, uttan so er, at ser=
loyvi til tess er fingið frá tí almenna. Hetta tykist tó eisini
tilætlað í § 295 í revsingarlógini3) og í royndum í fyrisit*
ingini í Føroyum.4)
Tá ið dómur sorinskrivarans aftur ímóti eisini vil frá*
kenna jarðaeigarunum ognarrætt til flóðfríu fjøruna, er hetta
neyvan rætt. Tað er vanliga góðtikið, at strandeigararnir
kunnu byggja á flóðfríu fjøruni, t. d. neyst, og tað kann
ikki verða hildið, at ein og hvør hevur rætt til at veiða
har. Landsrættardómurin tykist heldur ikki vilja góðkenna
dóm sorinskrivarans í hesum føri.
*) Fiskilóg nr. 95 frá 14. apríl 1893 § 2, sum gevur fremmandum
heimild til at »landdrage og opbjerge Sej«, ásetir henda rættin at vera
í tíðarskeiðinum 1. juli—31. december við teirri treyt, at landpartur
verður latin, og sýtir heilt fyri hesum undir matrikuleraðum bø og á
teim støðum, har tað ikki »gaar Strøm ved Landet«. At draga sildanót
á land er aftur imóti altíð loyvt, sbr. § 6 í lógini og N. L. 5—11—16.
2) Sí serliga viðmk. 2, s. 78 og viðmk. 1, s. 81 við ávísingum.
3) Sambært § 295 verður hann revsaður, sum »paa søterritoriet i strid
med privates eller det offentliges ret foretager inddæmninger eller an»
bringer faste indretninger«, og fyriskipanin er eftir rundskrivi nr. 126
frá 14. oktober 1936 soleiðis at skilja, at »opfyldninger og inddæmninger
m. v. paa forstranden« uttan loyvi frammanundan eru óløgligar.
4) 1 eini søk um ognartøku av lendi til havn á Tvøroyri (borg. s.
nr. 541/1950) kom frá »Ministeriet for offentlige arbejder« eitt skriv frá
28. november 1950 við einum yvirliti yvir tey loyvi, sum givin eru á
Tvøroyri til at byggja út á sjóøkið, og í teirri áður nevndu søk um
sandin I Vágsbotni (dómur frá 19. september 1922) er eitt skriv frá
13. januar 1883 frá løgmálaráðnum, sum gevur einum keypmanni i
Tórshavn loyvi til at byrgja inni nøkur øki við Tinganes.
Tílík loyvi mugu nú helst verða givin av landsstýrinum.