Fróðskaparrit - 01.01.1977, Qupperneq 92

100
A marine geophysical project
REFERENCES
Abrahamsen, Niels, 1967. Meddelelser fra dansk geologisk forening 17,
371—384. Some paleomagnetic investigations in the Faeroe Islands.
Iiansen, K. O. & Søndergaard, V. H., 1973. Fróðskaparrit 21, 34—50.
In situ determination and statistical analysis of magnetic susceptibilities
of basalts of the Faeroe Islands.
Løvlie, R. 1976. Geophys. J. R. astr. Soc. 45, 219—229. Post-baking alte-
rations and partial remagnetization in five baked tuff layers from the
Faeroe Islands.
Løvlie, R. & Kvingedal, M. 1975. Geophys. J. R. astr. Soc. 40, 45—54.
A palaeomagnetic discordance between a lava sequence and an asso-
ciated interbasaltic horizon from the Faeroe Islands.
Schrøder, Niels F. 1971. Fróðskaparrit 19, 20—29. Magnetic anomalies
around the Faeroe Islands.
ÚRTAK
Summarið 1976 vórðu gjørdar sigulmagnskanningar uttan um Føroyar
(1. mynd). Endamálið við kanningunum, sum halda fram £ ár, er at vita
hvussu tað sigulmagnaða basaltgrýtið er háttað og hvussu langt út tað
røkkur.
Tilfarið er ikki liðugt viðgjørt enn, men á 2. og 3. mynd sæst jarð-
siguløkið uttan um Føroyar í høvuðsdráttunum. Næst oyggjunum er økið
sera skiftandi, men vanliga er sveipurin størri vestan fyri oyggjarnar enn
eystanfyri.
Eystan fyri dýpið millum oyggjarnar og bankarnar báðar, Sandoyar
og Nólsoyar banka, er siguløkið javnari, eysturmarkið á føroyska basalt-
háslættanum kann tí væl vera her. Hetlandsrennan sjálv sýnir bara nøkur
hundrað gamma, javnt frávik. Eisini dýpið millum Føroyar og Føroya-
banka sýnir eitt spakuliga skiftandi siguløki; hetta miðar ímóti at rættu-
liga langt er niður á sigulmagnað grótsløg í hesum rennum.
Summarið 1977 verður farið undir mátingar sunnan og vestan fyri
Suðuroynna, og ætlanin er eisini seinni at nýta aðrar jarðalisfrøðiligar
kanningarhættir, tí sammetingin av royndunum frá ymsum kanningar-
háttum gevur mest eftirfarandi úrslit.