Æskan - 01.12.1972, Blaðsíða 4

Sauolauksdalskirkja
Uppi [ litlu dalverpi nálægt flugvelllnum við sunnan-
verðan Patreksfjörð er gamalt prestssetur, sem heitir Sauð-
lauksdalur. Fyrr á öldum var þar bænhús, en sóknar-
kirkja var sett þar árið 1512. Síðan hefur þar löngum
verið prestssetur, og hafa verið þar ýmsir merkir klerkar.
Kunnastur þeirra er eflaust sr. Björn Halldórsson. Hann
var þar prestur næstum [ 30 ár á ofanverðri 18. öld. Hann
var mikill brautryðjandi í garðyrkju og gróðurvernd. Hann
var með þeim fyrstu hér á landi til að rækta kartöflur, og
hann byggðl miklnn garð til að hefta sandfok og upp-
blástur. Fékk hann bændur [ skylduvinnu tll að hlaða
garðinn, en þeim þótti þungt að búa við þá kvöð og nefndu
garðinn Ranglát. Sér merki hans enn I dag I landi Sauð-
lauksdals.
Sr. Björn var kvæntur Rannveigu systur Eggerts Ólafs-
sonar. Hún var hin merkasta kona. Þau áttu einn son, sem
dó barn að aldri. En þau ólu upp nokkur börn og sumum
veittl sr. Björn tilsögn [ skólalærdóml.
Þegar sr. Björn Halldórsson kom að Sauðlauksdal, var
staðurinn í mikilli niðurnlðslu. En þegar hann fór þaðan,
var hann eitt hið glæsilegasta setur að húsum og mann-
virkjum, prýðilegri umgengni og myndarskap.
Um tíma dvaldi Eggert Ólafsson hjá mágl sínum I Sauð-
lauksdal ásamt unnustu sinni, sem síðar varð kona hans,
Ingibjörgu Guðmundsdóttur. Hún var mikil hannyrðakona.
Meðan Ingibjörg dvaldi [ Sauðlauksdal saumaðl hún for-
kunnar fagran hökul og gaf kirkjunni. Er hann enn notaður
við messugerðir, þótt hann sé meira en tveggja alda gamall.
Kirkjan í Sauðlauksdal er á annað hundrað ára gömul,
reist 1864 en hefur oft fengið rækilega viðgerð og er enn
hið stæðilegasta hús þrátt fyrir háan aldur sinn. Hún á
marga góða gripi bæðl gamla og nýja.
Prestur er nú enginn ( Sauðlauksdal og fólkinu I svelt-
unum ( kring hefur fækkað mikið hin slðari ár elns og
raunar í fleirl byggðum Vestfjarða. En eflaust á fólkinu
eftir að fjölga aftur á þessum slóðum. Með betri samgöng-
um og fjölbreyttari atvinnuháttum munu þessar byggðlr
blómgast á ný, þótt seinna verði.
Klrkjuklukkurnar hringja og kalla. Jólaguðspjöllin eru lesin. Marglr
hlusta og fagna. Margir taka þátt [ heilagri guðsþjónustu og vilja
lifa áfram [ „orðinu“. Margir syngja af heilum hug:
„Friður á foldu,
fagna þú maður,
frelsari heimsins fæddur er.“
Býr þessi fögnuður og friður [ hjarta þlnu? Jesús vill veita þér
þennan frið. »
Við elgum I vanda. Erfiðleikarnir eru misjafnir og sorgimar
missárar og djúpar. En mitt [ öllum vanda og sorgum — mitt í öll-
um fögnuði, er hann, Jesús sjálfur, friðarhöfðinginn, frelslsráð-
gjafinn, Drottinn Guð sjálfur, sem leitar einstaklingsins til þess
að frelsa hann.
Þess vegna hljómar gleðiboðskapurinn enn [ dag. Þess vegna
berst boðskapurinn um allan heim. Hln milda en hljómmikla raust
heyrist enn —r,og fagnaðarboðskapur engilsins á Betlehems-
völlum berst enn um víða veröld:
„Verið óhræddir-----------Þv[ að yður er I dag frelsari fædd-
ur. —“
í þessu traustl og þessari trú langar okkur einnig að segja
við ykkur öll, eins og áður:
GLEÐILEG JÓL
í Jesú nafni.
Þórir S. Guðbergsson.
2