Æskan - 01.12.1972, Blaðsíða 54

Bréfið frá mömmu - beztu meðmæli hans
Jóhannes var 15 ára. Hann langaði gjarna til þess að fá
vinnu i skrlfstofu lögfræðings nokkurs. Hann hafði auglýst
eftlr pllti á skrifstofuna. Jóhannes var reyndar f miklum
vafa um, að hann hefði möguleika til þess að fá stöðuna,
þar sem hann var ókunnugur I bænum. Auk þess hafðl hann
engin meðmæli. Engu að slður langaði hann til þess að
reyna. ,
Áður en hann lagði af stað að heiman, burstaðl hann föt
sin og reyndi að llta eins vel út og mögulegt var.
Þegar röðin kom að honum að fara inn til lögfræðlngslns,
gekk hann kurteislega inn með húfuna I hendinni. Hvöss
augu lögfræðingsins rannsökuðu Jóhannes frá hvirfli til
ilja.
„Faliegt andlit og góð framkoma," hugsaði lögfræðlng-
urinn og lagði nokkrar spurnlngar fyrlr Jóhannes.
„Einmitt," sagði lögfræðingurinn og hélt áfram: „Leyf
mér að sjá skriftina þina." Og Jóhannes tók penna og
ritaði nafnið sitt.
„Ágætt. — Þetta er auðveit að lesa og engar óþarfar
„krúsidúllur". En hver eru svo meðmæli þin?"
Nú kom einmitt spurningln, sem Jóhannes hafðl kvlðið
mest fyrir. Nú hlaut öll von að vera útl.
„Ég hef engin meðmæli. Ég er alveg ókunnugur hér."
„Ég get ekki ráðið pilt, sem hefur engin meðmæll," svar-
aði lögfræðingurinn nokkuð fastmæltur.
„Ég hef að visu ekki meðmæli," stamaðl Jóhannes, „en
ég er hérna með bréf frá móður minni, sem mér var að
berast rétt i þessu. Þér vilduð ef til viil lesa það."
Lögfræðingurinn tók bréfið og las:
„Elsku Jóhannes.
Þú seglr I bréfi þfnu, að þú hafir sótt um atvinnu. Mig
langar þá enn einu slnnl að minna þig á, að hvar sem þú
verður og hver sem atvlnna þín er, skaltu lita á hana, sem
þina eigin. Þú hefur verið góður sonur, og ég get ságt
með sannl, að þú hefur aldrei verið eigingjarn og reynt að
hlifa þér. Ef þú verður eins duglegur i vinnu hjá öðrum, er
ég viss um, að Guð mun veita þér mikla blessun."
„Humm!" sagði lögfræðlngurinn og las bréfið aftur.
„Þetta er ágætt ráð. Ég held, að ég ráði þlg til reynslu, þó
að þú haflr engin meðmæli."
Jóhannes fékk stöðuna. Allt gekk að óskum. Og sfðan
hefur Jóhannes alltaf sagt, að beztu meðmæli, sem hann
hafl nokkru sinnl fengið, væru góð ráð mömmu hans og
bréfið, sem hún skrifaði honum.
Þýtt úr norsku,
Þórir S. Guðbergsson.
C
Ég sé ykkur, sé ykkur
G7 C
broshýr á brá
F G7
í borg og í sveitum,
D7 G-G7
stór og smá,
F C
börnin svo leikandi
F C
glöð og góð
F C
með gjafir, sem fylla
G7 C
dýran sjóð.
C
Þið kveikið á litlum
G7 C
kertisstúf
F G7
og komið með Ijósin
D7 G-G7
stillt og prúð
^óúaþuÚa
Texti: ÓLÖF JÓNSDÓTTIR
Lag: INGIBJÖRG ÞORBERGS
F C.
þangað, sem myrkur
F c
í mannheimi býr,
F C
og myrkrið ykkur
G7 C
á burtu flýr.
C
Já, kveikið þið Ijósin
G7 C
og komið þar,
F G7
sem kalt og dimmt
D7 G-G7
og tómlegt var.
F c
Réttið þeim hönd,
F C
sem þrautir þjá,
F C
þerrið tárin
G7 C
af votri brá.
C
Munið hann, sem
G7 C
byrði ber.
F G7
Já, blessið allt líf
D7 G-G7
á jörðu hér.
F C
Verið þið öllu
F C
hin síblíða sól.
F C
Svona’ er að eiga
G7 C
gleðileg jól.