Æskan - 01.12.1972, Blaðsíða 37
Sjónvarpstæki voru flest i Bandarikj-
unurn, 412 á hverja þúsund (búa, næst
komu Bermudaeyjar meS 315 og þá
Svíþjóð með 312.
Samkvæmt árbókinni var viðurgern-
Ingur beztur hjá írum, sem daglega
neyttu 3450 hitaeininga, en lakastur í
Indónesíu, þar sem meðaltalið var að-
eins 1740 hitaeiningar á dag.
Enn sem árið á undan var mest byggt
I Sovétríkjunum. Þar voru teknar I notk-
un 2.280.000 nýjar íbúðir 1971. Næst
kom svo Japan með 1.484.556 og þar
næst Bandaríkin með 1.467.000.
Þvi miður er það svo, að þar sem
mannfjölgunin er mest, þar er alla jafna
minnst byggt. Þetta leiðir til þess, að
I þessum löndum fjölgar þeim stöðugt,
sem búa I óviðunandi húsnæði eða eiga
hvergi höfði að halla.
ERTU DÝRAVINUR
Köttur var á bæ. Bæði vinnumennirn-
ir og drengirnir höfðu það sér til gam-
ans að erta hann og kvelja.
Elnn af vinnumönnunum var þó
fremstur I þvl að finna upp nýja og
nýja aðferð til að kvelja vesalings kött-
Inn.
Hann iét sér ekki nægja að toga I
rófuna á honum, heldur dró hann á
henni, og þegar kötturinn mjálmaðl af
sársauka, þá skellihlógu þeir allir. Elnu
sinnl hugkvæmdlst vinnumannlnum að
binda rófu kattarins við stólpa. Aum-
Ingja kötturlnn engdist sundur og sam-
an af kvölum, þegar hann var að reyna
að losa sig. En vlnnumennirnir og
drengirnir skemmtu sér og hlógu flfls-
lega.
En loksins varð þó endir á þessu.
Kötturinn fór að þekkja þessa kval-
ara slna og einkum þann, er lék hann
verst. Elnu sinni sem oftar ætlaði hann
að erta og kvelja köttinn, en þá stökk
kötturinn beint ú hann og reif I annað
auga hans, svo að læknir varð að koma
og taka það úr honum.
Hefur þú gaman af að hrekkja skepn-
ur? Vonandi ekki. Það mun llka veita
þér miklu meiri ánægju I llfinu að vera
góður við málleysingja. Sllkt er gæfu-
merki. Sértu ekki dýravinur I dag, skaltu
verða það á morgun.
Pabbi með jólagjöfina — nýja bindið.
Slðan mælti Memrlan mús hægt og spekingslega:
„Gleraugun mfn góðu, sýnið mér, hvar jólagjöfin hennar Möggu lltlu er
falin."
Og þetta endurtók músln með enn meiri spekingssvip:
„Gleraugun mín góðu, — sýnið mér strax, hvar jólagjöfin hennar Möggu
litlu er falin.“
En nú gat Magga iitla ekki stilit slg lengur og sagði áköf:
„Ó, Memrían mús, — hefurðu kannski þegar séð jólagjöflna mina?"
„Já, gleraugun mln góðu hafa veður af bindinu," svaraði Memrlan hryggur á
svip. „En þvl miður hef ég þær vondu fréttlr að færa, að kötturinn hefur tekið
það. Og hann hefur falið bindið svo vandlega, að enginn getur fundið það.“
„Getur enginn fundið það, Memrlan?" spurði Magga litla óttaslegin.
35