Æskan - 01.12.1972, Blaðsíða 49

■»
Barnatimarnir f sjónvarpi Austur-Þýzkalands
Berlín er höfuðborg Austur-Þýzkalands og í útjaðri borg-
arlnnar er sjónvarpsstöðin. Þar gnæfir hinn geysihái sjón-
varpsturn, sem er nú orðinn eins konar tákn fyrir borgina.
Um kl. 11 að morgni hvers virks dags hefst barnatíminn.
Fyrst sést, hvar járnbrautarvagn frá Mitropa-félaglnu stend-
ur einn á teinunum. En svo fer að færast líf í hlutina.
Hávaði heyrist og dyrnar opnast. Út koma nokkrar persónur
[ náttfötum, og er slíkt óvenjuleg sjón á þessum tíma
sólarhringsins.
Já, það verður líka sannarlega líf í tuskunum. Þetta reyn-
ist vera svefnvagn úr lestinni, sem gengur milii Berlínar og
Prag og farþegarnlr hafa búið sig undir nóttina. En ekki
verður svefnfriður, og á einn undarlegur farþegi sök á því.
Við' gefum honum nafnið Víðbuxi, af því að hann er í bux-
um, sem eru að minnsta kosti fimm númerum of stórar, auk
skyrtu með breiðum þverröndum, og litskrúðugs jakka,
blóm ber hann í hnappagatinu og hefur innrautt hár. En
fleiri skrítnir náungar eru með í förinni, eins og t. d. trúð-
urinn Ferdinand og leikarinn Jiri vísnaþuiur frá Tékkó-
slóvakíu. Svo hefst þátturinn og trúðurinn Ferdinand leikur
aðalhlutverkið.
Mikla vinnu þarf að leggja fram tll að útbúa sjónvarps-
þætti fyrir börn, auk snjallrar hugkvæmni og uppeldisfræði-
legrar reynslu. Hver einasti þáttur er unninn í samráði við
uppeldisfræðinga og reynt að tryggja, að eitthvað sé við
allra hæfi.
Einn þáttur barnatímans nefnist Kötturinn og litli hérinn.
Þar er ýmislegt úr daglega lífinu útbúið vlð hæfi allra
yngstu hlustendanna.
Leiktu þér með okkur nefnist þáttur fyrir börn á forskóla-
aldri. Þar eru settar fram hugmyndir og verkefnl, sem eiga
að glæða hugvit þeirra og listræna eiginleika.
Hvers vegna? er þáttur fyrir börn í yngri deildum barna-
skólanna. Hrólfur og Heiða hjálpa börnunum að finna svör
við ýmsum brennandi spurningum. Heiða spyr stöðugt en
Hrólfi tekst að leysa úr öllum hennar spurnlngum, enda er
hann stóri bróðir hennar.
Þó er ekkl ætlunin, að dagskrá sjónvarpsins skuli vera
framhald skólanámsins. Hún á að vera til skemmtunar um
leið og hún stuðlar að almennrl þekkingu og gerir lífið
verðara þess að lifa því.
I dagskrá sjónvarpsins segir, að þessir þættir séu aðeins
fyrir börn. En fullorðna fólkið situr einnig þúsundum saman
fyrir framan sjónvarpið, einkum þegar meistari Nálarauga
kemur frá Ævintýralandinu. Og þá má með sanni segja,
að faðir og afi séu jafnhrifnir og Fúsi, sem er bara fimm ára,
eða Nína, sem er að verða níu ára, þegar Brabba, öndin
skapgóða, Brummi, bangsinn kurteisi, og Pittlpatti, striðnis-
naggurinn elskulegi, kom í Ijós á skerminum. Hjá þessum
þremur er alltaf fjör og hávaði, og stundum veitist meistara
Nálarauga erfitt að koma öllu í lag aftur. En börnln taka
fullt tillit til þess, sem hann segir, og hann hefur oft melra
vald yfir þeim heldur en foreldrar eða afar og ömmur. Auk
v__Z_______________________________________________
þess arna eru svo sýndar ævlntýramyndir, brúðumyndlr eða
telknimyndir í barnatímanum.
Svo kemur Óli Lokbrá stundvíslega, þegar klukkuna vant-
ar tíu mínútur [ sjö og segir börnunum sögu, áður en þau
fara að sofa. Milljónir sjónvarpsáhorfenda stilla klukkuna
sína, þegar hann kemur, hvort sem þeir elga heima f
Austur-Þýzkalandi eða ekki. Þeim þætti stjórnar Ursula
Sturm, og hún fullyrðir, að hugmyndir samstarfsmanna
hennar séu jafnmargar og draumasandkornin, sem Óli
Lokbrá stráir í augu áhorfenda sinna við lok hvers þáttar,
svo að þeir sofi betur.
Hver er svo leyndardómurinn við þá miklu aðdáun, sem
barnatímar sjónvarpsins í Austur-Þýzkalandi hafa hlotlð?
Umsjónarmenn þáttanna hafa verið spurðir um þetta, og
þeir svara því þannig: „Það er enginn leyndardómur. Það
þarf aðeins að tala hreinskilnislega við börnin, eins og við
þá fullorðnu, og gæta þess, að þær kvikmyndir, sem þeim
eru sýndar, séu betri en þær myndir, sem gerðar eru fyrir
fullorðna."
47