Æskan - 01.12.1972, Blaðsíða 46

Eftir aS hafa ekið í gegnum Ljónagarðinn fengu börnin svaladrykk
og góSa gripi til eignar.
Götumynd frá Kaupmannahöfn. Stefanía og Tryggvi kaupa ávexti
af götusala.
Maurasugurnar eru einkennileg dýr. Raninn á þeim er hentugur
til þess að fara inn í holur og sjúga út maura.
Næst skoðuðu þau pelíkanana, sem voru stórmerkilegir. Þeir
koma heilmiklu af fiski eða öðru matarkyns i pokann neðan á
nefinu. Þeir hlupu um i sólskininu og böðuðu vængjunum og
var sýnilega allt of heitt. I næsta búri var grænlenzkur fálki, og
þar næst snæugla. Hornuglan var spekingsleg á svipinn, enda
hafa uglur f þjóðsögunum fengið orð fyrir að vera hin vitrustu
dýr. Þá voru það selirnir, sæljón og síðan gíraffar. Mörgæsirnar
voru skemmtilegar að vanda, en næst lá leiðin þangað sem voru
álkur, langviur og silfurmávar. Sennilega voru þeir þó bara gestir
í búrinu. Þau sáu villisvín frá Afríku og marga grísi, sem höfðu
fæðzt í april s.l.
Þau biðu þess nokkra stund við bústað bjarnanna, að ísbirn-
irnir færu að synda, og annar þeirra gerði sig liklegan til þess.
Hann hikaði hins vegar við að demba sér f vatnið.
Skammt þaðan var grfðarstór fílamamma með tvo unga sfna,
fædda 1958 og 1959. Þetta voru nú þegar orðnir myndarleglr
unglingar. Á nýjum stað f dýragarðinum sáu þau mörg sæljón og
stóran sel af kalifornískum uppruna.
í apahúsinu sáu þau órangútan og górillu, sem sat og át gul-
rætur með spekingssvip. Hinum megin voru simpansar, bráð-
skemmtilegir, og einn þeirra hafði meira að segja klætt sig f
strigapoka.
SKEMMTILEGT
KVÖLD f TfVOLÍ
Eftir skemmtilegan dag í dýragarðinum héldu þau nú aftur
út fyrir, og nú var ekið beint f Tívolf. Hitinn þennan dag var um
20 stig, og sól skein af heiðum himni. Betra veður gátu þau ekki
fengið f kóngsins Kaupmannahöfn.
Seinni hluta dagsins var eytt f TIvolí, þeim fræga skemmtigarði.
Börnin nutu góða veðursins og allra þeirra lystisemda, sem þar
var að sjá og reyna. Þau fóru í báta, í rafmagnsbfla, sem hægt
var að stjórna að geðþótta. Þarna varð hið mesta umferðaröng-
þveiti, og þau áttu fullt í fangi með að komast leiðar sinnar, þvf
árekstrar voru tfðir. Þau fóru þessu næst [ Parísarhjól og fannst
gaman, þegar hjólið snerist hratt. Það var kitlandi í maganum, °9
hiátur og hróp ómuðu.
Eftir ferðina I Parísarhjólinu reyndi Tryggvl skotfimi sína með
loftriffli, en Stefanía kastaði boltum í gervimenn með pípuhatta.
Þau fengu verðlaun fyrir þetta allt saman. Að öllu þessu loknu
fóru þau á matstað og fengu ágætan mat, kjúklinga með „frönsk-
um“ kartöflum og margt fleira góðgæti.
Hápunktur kvöldsins var ef til vill loftfimleikarnlr. Slfk lelkni,
styrkur og sjálfsöryggi er fágætt, og að sjá fólkið sveifla sér
fram og aftur hátt í lofti og leika hinar margvíslegustu listir.'
Það er nokkuð, sem ekki sést á hverjum degi, sögðu þau Stefanfa
og Tryggvi. Sérstaka athygli vöktu tvær stúlkur, sem sýndu loft-
fimleika af meiri leikni, tækni og öryggi en hægt var raunverulega
að hugsa sér, enda var þeim klappað mikið lof f lófa.
En nú gerðist nokkuð, sem ekki var á dagskrá Tívolís: Þau
voru um það bil að halda heim til hótel Sheratons, þegar allt f
einu heyrðist lúðrablástur í fjarska. Þarna var komin skólahljóm-
sveit frá Gladsaxe. Allt stúlkur f hvítum einkennisbúningum, og
þær léku mjög vel á trompeta, althorn, valdhorn, básúnur og
túbur og hvað það nú allt heitir, og ekki má gleyma klarinettum,
flautum og trommum. Þetta var löng halarófa og allt gekk þetta
unga fólk fallega í takt og bar sig vel. Það „marseraði" um garð-
inn með fánaborg á undan og eftir og siðan upp á stóra sviðið,
þar sem loftfimleikarnir höfðu farið fram áður. Þarna lék hljóm-
sveitin, en sfðan voru haldnar tvær stuttar ræður. Þessi dagur var
sem sé Valdimarsdagur, dagur danska fánans. Þessari óvæntu
dagskrá lauk með söng, en síðan var fáninn hylltur. Þetta var
hátíðleg stund. Það var gaman fyrir börnin frá íslandi, sem heyrt
höfðu mikið um Kaupmannahöfn og ýmsa spillingu, sem þar
þróaðist, að sjá þessa hraustu, fallegu og vel siðuðu unglinga
hylla fána sinn á fögru kvöldi f Tívolí. Ljósin biikuðu fagurlega
við dökkbláan kvöldhimininn. Ljós í öllum regnbogans litum og
fleiri en tölu varð á komið. Fegurðin f Tívolfgarðinum á slfku
kvöldi er mikii og tilgangslaust að útskýra hana með orðum.
44