Æskan - 01.12.1972, Blaðsíða 24

Klettafjö//
Klettafjöilin eru ákaflega vlðáttumlkil. Þau ná frá Yukon
I Kanada til Nýju-Mexíkó syðst I Bandaríkjunum, og einnig
nær áframhaldandi fjallgarður af þeim, en mun lægri, til
norðvesturhluta Mexíkó.
Fjöllin eru hrikalegust f Colorado og Utah. Þar eru þau
um fimm hundruð kílómetra á breidd. Hæsti tindur þeirra
er í Colorado. Það er Elbertfjall, kringum 14.419 fet á hæð.
Fjallgarður þessl er mjög misgamall, sum fjöllin eru
nokkurra milljóna ára gömul. Löngu selnna urðu þarna
mikil eldsumbrot og eldgos.
Þarna eru margir hverir eins og til dæmis I Yellowstone
þjóðgarðinum, og heitar lindir eru I Montana og Idaho.
Eitt sinn voru þarna jöklar, og hafa þeir sett mark sltt á
fjöllin.
Vegna hinnar miklu viðáttu er mlkil fjölbreytni í gróður-
fari og dýraiífi. Þarna eru gróskumiklir skógar og á öðrum
stöðum naktir og gróðurlausir klettar.
Helzta trjátegundin er greni, en þarna eru margar aðrar
tegundir.
Þarna dafna refir, púmur (fjallaljón), elgir og birnir.
I fjöllum þessum eru margir dýrir málmar f jörðu. Um
1860 fannst þarna gull og um 1870 fannst silfur, sink og
blý I Colorado.
Fólklð þarna I fjöllunum er helzt námumenn og skógar-
höggsmenn. Þarna eru einnig flakkarar og alls konar ævin-
týramenn.
Til Klettafjalla flykkist mikill hópur skemmtiferðamanna
á ári hverju. Þjóðgarðurinn er mjög frægur ferðamanna-
staður.
Önnur myndin sýnir hluta af fjöllunum, en hin er af
skógarbirni.
I sama bili heyrðist dimmrödduð klukka slá tólf þung högg, sem drundu um
loftið. Og nú opnaðist hurðin aftur, og nú kom inn Ijómandl fallegur ungur piltur.
Hann var líka með poka á bakinu, en pokinn hans var tómur — ennþá.
— Farðu nú út I heiminn og safnaðu saman gjöfum mannanna, sagði stjörnu-
drottningin, — og guð gefi, að pokinn þinn verði ekki fylltur með óverðmætum
gjöfum. Far þú nú. Og guð fylgi þér!
Hún lyfti annarri hendinni. Ungi pilturlnn hneigði sig nlður undir gólf, og
svo hvarf hann. En I sama bili kvað við klukknahljómur um alla stofuna. Heill
samhljómur af klukknahringingum, stórum og smáum, bauð nýja árið velkomið
með hreimfögrum silfurröddum og drynjandi málmklið. Stjörnudrottningin laut
ofan að Pétri.
— Viltu lofa mér þvi, að gjöf þin til nýja ársins verði geislandi gimsteinn
góðra athafna, en ekki ónýtt gjall? Svo kyssti hún hann á ennið og svo---------
svo vaknaðl hann allt í einu i rúminu sinu, og hún amma hans laut niður að
honum og brosti.
— Ég hefði kannski ekki átt að vekja þig, barnið mitt, en mér fannst ég
mega til að lofa þér að heyra nýársklukkurnar, sagði hún og kyssti hann.
Pétur hló og leit út um opinn gluggann, sem ómar nýárshringingarinnar bárust
inn um — sami ómurinn, sem hann hafði heyrt rétt áður hjá stjörnudrottningunni.
— Amma, hvíslaði hann varlega f eyra ömmu sinnar. — Mikið þætti mór
gaman, ef ég gæti gefið Nýárinu fallegan gimstein I pokann sinn.
En amma brosti. Hún hélt, að Pétur litla væri að dreyma, en Pétur vissl þó
betur. Það var ekki fyrir ekki neitt, sem hann hafðl verið gestur hjá stjörnu-
drottningunnl uppi á hásvölunum I höllinni hennar.
JÓLASTJARNA
Þessa jólastjörnu er létt að
búa til. Bezt er að efnið í hana
sé úr gljápappír, rauðum, gyllt-
um eða silfurlitum. Klippa þarf
nokkuð nákvæmlega þessa tvo
þríhyrninga, og þeim er svo
tyllt saman með dropa af limi.
Falleg snúra er sett i að ofan.
22