Tímarit lögfræðinga - 01.04.1986, Síða 13

lagaprófi, réðst ég til starfa sem fulltrúi við embætti borgarfógeta og starfaði
þar á árunum 1958-1961, lengst af við hlið Ólafs og á starfssviði hans. Kynni
mín af Ólafi og leiðsögn hans í námi og starfi verða mér ávallt minnisstæð.
Varð mér fljótlega Ijóst, að þekking, dugnaður og eljusemi Ólafs var með af-
brigðum. Vinnudagurinn varð oft langur, og hræddur er ég um, að oft hafi
verið langliðið nóttu, er starfstima Ólafs lauk, enda var þá almennt skemmri
tími til stefnu en nú er. Löngu síðar lágu starfsleiðir okkar Ólafs saman að
nýju og þá í ríkisskattanefnd, þar sem við störfuðum saman um nokkurt ára-
bil. Nutu þar sin einnig vel hinir miklu og góðu hæfileikar hans og staðgóð
þekking í skattarétti. Áhugamál Ólafs og þekking lágu og víðar, þ.á m. í sögu,
ættfræði og bómenntum, og nokkurt hugboð hef ég um, að tónlistin hafi átt
rík ítök í huga hans.
Okkur Ólafi varð allvel til vina, og mun ég ávallt minnast hans með virðingu
og þökk. Geymi ég margar góðar minningar um Ólaf. Ein af þeim siðustu er
tengd góðri stund á nýársdag 1985, er Ólafur hafði verið sæmdur riddara-
krossi fálkaorðunnar, en kærkomin kveðja frá honum um síðustu jól varð
hans hinsta kveðja.
Ólafur kvæntist Jóhönnu Maríu Jóhannesdóttur 1948, en þau slitu sam-
vistum 1959.
Ættingjum Ólafs og vandamönnum sendi ég mínar innilegustu samúðar-
kveðjur. Einkum leitar hugurinn til Guðmundar, bróður Ólafs, sem sannar-
lega sér á bak góðum bróður.
HallvarSur Einvarðsson
7