Tímarit lögfræðinga - 01.08.1986, Blaðsíða 56

Af vettvangi
Stefán M. Stefánsson prófessor:
HUGLEIÐING VEGNA DÓMS SAKADÓMS
VESTMANNAEYJA FRÁ 4. JÚNÍ 1986
1. Réttarstaða sakbornings hefur verið til umræðu undanfarið. Oft
er talið að þar mætti betur fara að íslenskum lögum og lagafram-
kvæmd. Sá dómur sem hér er til umræðu snertir þýðingarmikil atriði
í þessu sambandi, þ.e. að hve miklu leyti dómstólum sé heimilt að fara
út fyrir þann ramma sem ákæruvaldið hefur markað í ákæruskjali
þegar sakfellt er og viðurlög ákveðin. Dómurinn verður hér einungis
reifaður og skoðaður með tilliti til fyrrgreinds atriðis. önnur atriði,
sem fjallað er um í dóminum, verða ekki gerð að umræðuefni. Til ein-
földunar verður aðeins þáttur Kristjáns Torfasonar tekinn til meðferð-
ar, en þáttur Ólafs Jónssonar látinn liggja milli hluta þar eð hann
snertir umræðuefnið í minna mæli og varpar ekki nýju Ijósi á það.
2. Kristján Torfason var bæjarfógeti í Vestmannaeyjum um margra
ára skeið. Hann var ákærður fyrir að hafa misnotað embættis- og
starfsaðstöðu sína við bæjarfógetaembættið, ýmist sjálfum sér eða
öðrum til ávinnings og fyrirgreiðslu. Ákæran var í 3 köflum. Fyrsti
kafli fjallaði um lánveitingar ákærða til sjálfs sín og annarra úr sjóð-
um embættisins. Ákærða var gefið að sök að hann hefði lánað pen-
ingafjárhæðir úr sjóði bæj arfógetaembættisins til tiltekinna aðila sem
hann hefði látið bókfæra sem endurgreidd ofgreidd þinggjöld enda þótt
um enga slíka afgreiðslu hefði verið að ræða. Ennfremur var því hald-
ið fram að ákærði Kristján hefði veitt sjálfum sér lán úr sjóði em-
bættisins sem endurgreidd ofgreidd þinggjöld með svipuðum hætti og
áður var lýst og auk þess gegn innistæðulausum tékka sem hann hefði
síðan g'eymt í sjóði embættisins án þess að tékkanum væri framvísað
í banka til skuldfærslu fyrr en löngu síðar. Brot Kristjáns var hér tal-
134