Vísir - 24.12.1943, Qupperneq 21

JÓLABLAÐ VlSIS
21
láta ógert; fyrst heyrði eg
í’éyndar ógurlegt sársaukaösk-
ur — en svo var eg tekinn þeim
lieljartökum, að mér heyrðist
braka í liverju einasta beini i
veikbvggðum líkama minum.
Eg stimpaðist eftir mætti á
móti, og þarna liófust hinar
æðisgengustu barsmíðar og á-
flog svo allt ætlaði um koll að
keyra og húsið lék á reiðiskjálfi.
Viðureigninni lyktaði með því,
að mér var þeytt út úr lierberg-
inu og hurðinni skellt í lás.
Eg var í klípu. Eg var ekki
klæddur öðrum fatnaði en ullar-
skyrtu af vinnukonunni á Felli
og blúndubuxum af læknis-
frúnni. Þessar flíkur voru þeirn
mun bjánalegri sem það var
ómögulegt að láta þær ná sam-
an. Það versta var, að eg hríð-
skalf, því úti var frost og á
ganginum var trekkur.
Mjer fannst það fjandi hart,
að vera kasta'ð út úr mínu eigin
herbergi og mér fannst fram-
koma Gvendar líka óskiljanleg,
að hjálpa mér ekki úr því að
hann hafði lofað þvi. Eg knúði
á dyrnar, en þær ,voru liarðlæst-
ar og enginn anzaði —'Það var
ekki um annað að gera fyrir
mig, en reyna að komast inn
í lierbergið, sem þeir áttu að
sofa í, guðfræðingurinn og
Kobbi, og fara í annaðhvort
rúmið þeirra.
Á ganginum var myrkur og
eg mundi ekki gerla í hvaða
herbergi þeim hafði verið vís-
að. Eg þreifaði fyrir mér og
fann loksins hurð. Eg barði á
liana, en það anzaði enginn.
Það var svo sem auðvitað, að
þetta var herbergið sem þeir
áttu að sofa i.
í þessum svifum heyrði eg
fótatak niðri i húsinu, og
að einhver var á leiðinni upþ
stigann. Mér fannst það svo
sem ekki nein furða þótt fólkið
vaknaði við annan eins gaura-
gang. — Eg flýtti mér að opna
liurðina og skauzt inn.
„Guð sé oss næstur!“ var eg
nærri búinn að lirópa upp yfir
mig þegar eg kom inn í her-
bergið. Eg var staddur inni i
herbergi heimasætunnar. Á litl-
um náttlampa logaði ljós, sem
hún hafði sennilega gleymt að
slökkva. Til allrar hamingju
svaf liún eins og steinn.
Það kom voðalegt fát á mig.
Eg hrökklaðist í ofboði út úr
lierberginu og fram á ganginn.
í sama velfangi opnaðist stiga-
hlerinn, húsfreyjan sjálf kom
upp úr stiganum með ljós í
hendi og lýsti þvi beint framan
á mig.
Eg leit undan og blygðaðist
míri. Eg reyndi að toga skyrtu
vinnukonunnar niður i buxurn-
ar, en það var ekki hægt.
„Hvað varstu að gera þarna
inni?“ spurði húsfreyjan byrst i
bragði og mér fannst hún ætla
að drepa mig með augunum.
„Eg —- eg — eg-------“ Mér
var ómögulegt að vita hvað eg
átti að segja undir þessum
kringumstæðum. En í liuga
mér Ias eg bölbænir yfir nær-
fötunum sem eg var staddur i,
og óskaði þcss jafnframt af
lieilum liuga, að hafa heldur
GLEÐILEG JÓL!
H.f. Hreinn. H.f. Nói.
H.f. Sirius.
GLEÐILEG JÓL!
Kexverksmiðjan Frón h.f.
GLEÐILEG JÓL!
Skipaútgerð rikisins.
GLEÐILEG JÓL!
Kexverksmiðjan Esja h.f.
GLEÐILEG JÓL!
Dósaverksmiðjan h.f.
GLEÐILEG JÓL!
- ■> ... * -
Smjörlikisgerðin Ásgarður.