Vísir - 24.12.1943, Qupperneq 35

JÓLABLAÐ VlSIS
35
undan þunga leikfanga af öllu
tagi; eldhúsborð þakin gómsæt-
ustu réttum; gullepli, sem
rigndi af himnum ofan í þéttari
skúrum en regndi’opar úr ó-
veðursskýi, og aðra slika hluti,
sem hvorki varð tölu á komið
né liægl að mæla á jarðneskan
mælikvarða.
IV.
Faðirinn eirði hvergi og hugs-
unin um einkabarnið þeirra,
Selinínu, skildi aldrei við hann.
Dagleg störf hans kölluðu liann
burt frá heimilinu; en hann var
óðara kominn lieim aftur til að
fá fregnir af líðan litla sjúkl-
ingsins. Þær voru upp og niður
og þrautaliléin kveiktu falsvon-
ir; stundum var úllit fyrir hata,
stundum engin von um hann.
Veslings faðirinn bjó sig und-
ir hið versta. En liann gat ekki
slitið hugann frá lilla rúminu,
þar sem viðkvæmur kroppur
litlu telpunnar hans var sár-
pmdur af hitasótl og kvölum.
Hann liugsaði sér að reyna sem
hann gæti að gleðja barnið sitt,
og á hverju kvöldi færði hann
Selinínu eitthvert íeikfang,
sem jólagjöf svona fyrirfram,
þó aldrei neitt sælgæti. Einn
daginn kom liann með heilan
hóp af kalkúnum, sem voru svo
vél gerðir, að þá vantaði aðeins
hæfileikann að geta gaggað.
Öðru sinni dró liann upp úr
vösunum fleslalla meðlimi
hinnar heilögu fjölskyldu, og
daginn eftir heilagan Jósep, á-
samt jötunni og borgarhliðinu í
Betlehem. Því næst kom liann
með prýðilega vel' gerða sauði,
sem reknir voru í haga af
hreystilegum smölum, og svo
með þvottakonur, sem voru að
skola þvott, og slátrara, sem
seldi bjúgu, og svartan vitring
fró Austurlöndum, og við hlið-
ina á lionum annan með hvítt
alskegg og gullkórónu. Já, það
slæddist jafnyel með útskurðar-
mynd af gamalli konu, sem var
að rass-skella lítinn dreng, fyrir
það að liann hafði eldci kunnað
lexíuna sína.
Nú vissi Selinína, af því sem
frænkur hennar liöfðu sagt
lienni, hvað þurfti til þess að
eftirlíkja fæðingaratburðinn i
Betlehem með öllu, sem heyrði
honum til, og hún sá, að til þess
að stælingin væri fullkomin
vanlaði tvær mjög þýðingar-
miklar persónur: asnann og
uxann. Hún vissi raunar elcki,
hvaða þýðingu þessar persónur
höfðu, en hún sætli sig ekki við
annað en að stælingin væri full-
komin, og þess vegna var hún
alltaf að nauða á pabba sínum
um að koma með þessa tvp
liluti; þeir hlytu að fást í jóla-
hazarnum i Santa Cruz.
Hann lofaði að koma með þá
og hann var ákveðinn i því að
koma ekki heim án þeirra. En
þennan dag, — það var á Þor-
láksmessu, — var hann venju
fremur önnum kafinn, svo að
störfin gáfu honum ekkert hlé.
Auk þess hagaði forsjónin því
svo til, að þann dag var dregið
í happdrættinu, og lionum til-
kynnt, að liann liefði unnið mál,
og tveir ástúðlegir vinir hans
sáu um, að honum varð ekkert
úr morgninum. .... Sem sagt,
fáðirinn kom heim, án þess að
hafa keypt asnann, og auðvitað
ekki uxann lieldur.
Selinína varð ákaflega hnugg-
in, er hún sá, að þessa tvo dýr-
gripi mimdi enn vanla um hríð
á æfintýraliöll hennar. Faðirinn
vildi strax fara og ná í þessa
hluti, en .telpunni hafði versnað
töluvert um daginn, læknirinn
kom og orð hans voru ekki hug-
hreystandi, svo að livorki uxar
né asnar komust að í hugum
fjölskyldunnar.
Þann 24. desember ákvað
hinn áhyggjufulli fjölskyldu-
faðir að hreyfa sig ekki að heim-
an. Ofurlitla stund bráði svo
mjög af Selininu, að allir fyllt-
ust góðri von samstundis, og
faðirinn sagði glaðlega: „Eg
ætla að skreppa eftir þessu.“
En eins og fugl á leiðinni upp
í háloftin, sem verður fyrir
skoti og lækkar skyndilega
flugið, eins hvarf þessi batavon
jafn skjótt og hún kom og Sel-
inína varð gagntekin af ákafri
hitasótt. Hún bylti sér órólega
og náði tæpast andanum í brenn-
andi greipum sjúkdómsins, sem
virtist vilja kremja úr henni
Hfið. 1 óráðinu, yfir ölduróti
liugsunarinnar, sveimaði þrá-
hyggjan um löngun, sem ekki
var svalað, eins og ofurlítið brot
af þeirri veröld, sem þar fórst:
löngunin í asnann og uxann,
sem liún vonaðist ennþá eftir að
fá.
Faðirinn flýtti sér út og hljóp
um allar gölur eins og óður
maður, en slaðnæmdist svo allt
í einu og sagði við sjálfan sig:
„Hver hugsar nú um Betlehems-
jötuna og svoleiðis glingur?“
Og með það hraðaði hann sér
sem mest hann mátti heim lil
allra lækna, sem liann þekkti,
og ior með sjö eða átla þeirra
héiin til sín. Það mátti til að
bjarga Selinínu úr greipum
dáuðans, hvað sem það kostaði.
V.
En guði var ekki þóknanlegt,
að hinir sjö eða átta lærisveinar
Asklepioss (um tölu þeims er
GLEÐILEG JÓL!
GOTT OG FARSÆLT NÝÁR!
V átryggingaskrifstofa
Sigfúsar Sighuatssonar.
H.F. EIMSKIPAFÉLAG lSLANDS
.. £/’►'
sendir viðskiptavinum sínum
um allt land
BEZTU JÓLAÓSKIR
Óskum öllum okkar viðskiptavinum
GLEÐILEGRA JÓLA
OG FARSÆLS NÝÁRS!
Verzlunin Höfn,
Vesturg. 12.
GLEÐILEG JÓL!
Sportvörur h.f.
GLEÐILEG JÓL!
Verzlunin Lögberg.