Vísir - 24.12.1943, Blaðsíða 52

52
JÓLABLAÐ VÍSIS
ffZvallú fz/rírlzggjandí
f gódu úrvalí:
Innisloppar fvrír karlmenn.
Kamgarnsdúkar.
Káputau, mikið úrval.
Leðurvörur, allskonar.
Hanzkar fyrir dömur cg herra.
Kvenlúffur úr skinni.
Barnalúffur með loðkanti eða án.
Loðsútaðar gærur.
Teppi, margar gerðir.
Buxur, alískonar.
Sokkar.
Peysur.
Garn og fleira.
Sannfærizt um verð og vörugæði hjá okkur,
áður en þér festið kaup annars staðar.
® Seljum ennfremur hina ágætu „Iðunnarskó“.
Verksmiðjuútsalan
Gefjun — Iðunn
Aðalstræti. — Sími 2838.
Takið eftir!
Kanpmenn og; kanpfelög!
Við framleiðum allskonar fatnað, svo sem:
FRAKKA (dömu og herra)
FERÐABLÚSSUR
VINNUFÖT
HERRASLOPPA, hvíta og mislita.
Einnig framleiðum við hina
margeftirspurðu
POPLÍN-ULLARFRAKKA
með amerísku sniði.
AHt fyrsta flokks vörur
og samkeppnisfært verð.
Sportvörar h.f
Nönnugötu 8.-Sími 3931.
Fiiiniir Jón§§on.
Framh. af bls. 8.
ur og ljósfleti, veitt þeim sitt eigið ljós, gætt þær lífi listarinnai’.
En sjaldan er hann þó allskostar ánægður sjálfur. Hann er ó-
trúlega vandaður að verkum sínum, líkt og hann telji listinni
aldrei fullkosta í því, sem hann gerir.
Vel virðist Finnur hafa varðveitt þá lcosti, sem opnuðu honum
ungum og óþekktum hið þrönga hlið inn til þeirra Stormsmanna.
Sérkenni hans eru augljós og ótvíræð, svo að vandalaust er að
þekkja myndir hans frá öðrum. Hann er blessunarlega laus við
alla „isma“ og gengur ekki í annarra manna spor, heldur fer
sínar eigin götur án þess þó að lenda út á refilstigu. Til þess er
þekkingin of örugg, smekkurinn nógu næmur. Oft hefi eg vitað
hann lóga efnilegum myndum af ótta við það, að þar gætti áhrifa
frá öðrum. Slíkt er honum óþolandi. Frá því er Finnur kom heim
frá Þýzkalandi, virðist mér tækni hans hafa tekið litlum breyt-
ingum, en meðferð hans á litum aftur nokkrum, og mátti sjá
þess glögg merki á síðustu sýningu lians nú í nóvembermánuði.
Fyrst framan af hera myndirnar suðrænan blæ með sterkum
litum: ljósrauðum og liiminbláum. En um 1930 eða nokkru
fyrr hregður hinni erlendu birtu, en svalblátt ljós íslenzkra fjalla
færist yfir fleti myndanna. Hin síðustu ár hefir þetta breytzt á ný.
Ljósið er aftur orðið þróttugra, auðugra, glaðar en það var um
sinn. Ljósgræn blæbrigði byggðra dala, roði haustskóga, blámi
fjarlægra fjalla leikur nú um línur og fleti. Mér virðist sem lista-
maðurinn hafi um skeið orðið bergnuminn hér, látið heillast af
Ijósi landsins, hinu bláa og hvíta, en losnað síðan úr þeim álögum
af eigin rammleik og komið aftur íslenzkari og sterkari en fyrr.
Efnisval J^inns er mjög margbreytilegt og stendur viða fótum.
Sumar myndir hans, einkum hinar eldri, eru formið eintómt,
nafnlausar línur og litfletir. Nú eru myndirnar yfirleitt efnis-
meiri án þess að forminu sé misboðið fyrir því. Kunnastur er
hann fyrir sjávarmyndir sínar, enda er það hvorttveggja, að hann
hefir lagt við þær mikla alúð og þekkir Ægi karl frá fornu fari og
til hlítar. En ekki lætur lionum öllu verr að mála myndir úr lífi
fólksins, eins og hann þekkir það og liefir þekkt. Á sýningum
hans hefir landslagsmynda gætt minna, en hjá ýmsum öðrum
málurum, enda lagði hann lengi vel ekki jafnmikla rækt við þær
og annað. En á siðustu árum hefir framför hans á þessu sviði
verið glögg, og eg tel ýmsar landslagsmynda hans með því allra
bezta, sem hér er til af því tagi. Oft fer hann óvæntar leiðir til þess
að draga fram hin dulrænu og sterku áhrif íslenzkrar náttúru, t. d.
Form og línur.