Vísir - 24.12.1943, Blaðsíða 60

Vísir - 24.12.1943, Blaðsíða 60
60 JÚLABLAÐ VtSIS___________________________ ■ ■ 3 ' „Eg hefi týnt því,“ stamaði prófessorinn, „Þorparinn þinn —“ byrjaði Chiurazzi. Þá datt honum skyndilega eitthvað í liug. „Er- uð þér að hlægja að mér, ha?“ sagði hann illgirnislega. „Nei, nei,“ flýtti prófessorinn sér að fullvissa liann um. „Eg er alls ekld að lilæja.“ „Þið hlæjið allir þessir Grikk- ir,“ sagði Chiurazzi, og var nú orðinn reiður. „Jafnvel pott- ormarnir á götunni hlæja og segja að ítalir liafi eltki sigrað yltkur... “ Hann lyfti skammbyssunni. Prófessorinn sá nú eitt tækifæri. „Eg viðurkenni að við Grikkir erum sigruð þjóð,“ sagði liann fljótt. „Ha, livað er nú þetta? Þér viðurkennið þá að við ítalir — ítalir, sltilið þér — höfum sigrað ykkur?“ Prófessorinn kinkaði k'olli til samþykkis. Fyrir hann- slcipti það engu máli, livort það voru nasistar eða fasistar, sem sigr- uðu grísku herina. Hann þurfti aðeins að koma matnum til þeirra, sem þörfnuðust hans. Þessi viðurltenning hafði tilætl- uð áhrif á Chiurazzi, honum, rann reiðin og hann stakk sltammbyssunni aftur í leður- hylltið. „Þér hafið sparað mér eina hyssultúlu, gamli minn. Við ítalir, arftakar hinna fornu Rómverja, erum réttlátir,“ sagði hann með sigurhreim í rödd- inni. „Við getum einnig verið miskunnsamir." Hann sló út með hendinni eins og sigurveg- ari, sem veitir á báða bóga. „Eg gef yður lif.“ Prófessorinn hneigði sig og muldraði einhver þakkai’orð og hélt áfram ferð sinni. Hinar beru axlir hans virtust vera til- valið skotmark, þar sem hann gekk álútur, yfir götuna og inn í Buronos-götu. En ekkert skot kom. Þegar hann kom á litla torg- ið fyrir framan hið tvö þúsund og fjögur hundruð ára gamla minnismerki af Lysiltrates, stanzaði prófessorínn til þess að hvíla sig örlítið.Hann var orðinn þreyttur af þessari löngu nætur- ferð. Honum flaug í hug, að ef hann hefði verið skynsamur, þá hefði hann átt að taka við þessu embætti i leppstjórninni og þá hefði hann á þessari stundu sofið rólegur á heimili sínu i Homeron-götu. En haim þurfti einnig að taka tillit til dóttursona sinna. Atha og Janni myndu eklti liafa skilið það, að afi þeirra þyrfti að taka þátt í þessari „samvinnu" af frjálsum ,^ftm(aa8^esfeia»í(jur ílemisk fatahreinsrun oj titurt iujiatu 54 «9úú> 1500 Stofnsett 1921. I iii Joliii verða allir að vera hreinir og vel til fara. Send- ið okkur því fatnað yðar til kemiskrar hreins- unar, þá eruð þér viss um að fá vandaða vinnu. Hrein og vel pressuð föt auka ánægju yðar og vellíðan.- Sendum um land allt gegn póstkröfu. Sækjum. Sími: 1300. Sendum. Hlínarmerkið tryggir yður góða vöru. Höfum ávallt bæjarins fjöl- breyttasta úrval af prjonavorui Verðið skulið þið athuga og dæma sjálf. Hlín Laugaveg 10. — Sími 2779. vilja. En hann, sem lærður mað- ur í sögu, sltildi, að eftir hundr- að ár mundi það ekki hafa nein áhrif á rás viðburðanna, hvort liann hefði tekið við þessu em- bætti eða ekld. Nei, ef hann liefði látið undan,hefðu þeir álit- ið hann kvisling. Og einnig dótt- ur hans Xenia. Og einnig eigin- maður hennar,faðir drengjanna, Basili Konteleon, sem fyrir meira en ári hafði strokið úr fangabúðum og gengið í lið með skæruflokkunum, sem höfðust við í fjöllunum. Það var vissan um hvað þau mundu liugsa — og sérstaklega þetta, sem fékk prófessorinn til að neita þessari stöðu. Fyrir einni viku, þegar Herr Böttich- er, frá Gestapo-lögreglunni, hafði litið inn i hreysið þeirra, til þess að vita hvort hungrið hefði fengið prófessorinn til að skipta um skoðun, hafði hann neitað einu sinni enn. Hafði hann gert rangt? hugs- aði prófessorinn, þegar hann lagði af stað aftur. Hann gat ekki verið samþyldcur slíkum ósveigjanlegum mótþróa manna eins og Basili, þegar hann vissi að slíkur mótþrói var árangurs- laus. En samt sem áður hrærð- ist eitthvað með honum, sem mótmælti því að gefast upp og þurfa að beygja sig eins og hann hafði þurft að gera fyrir þessum hrokafulla Itala, stuttri stundu áður. Ef nasistamir vildu aðeins láta hann i friði. En það gerðu þeir ekki. Prófessorinn vissi hvers vegna. Það var ekki vegna þess að hann, Vassos Kawadias, væri svo mikils virði. En nafn pró- fessors hefir alltaf töluverð áhrif i Grikldandi, sérstaklega ef pró- fessorinn hefir áður staðið ut- an við öll stjórnmál, og er þekktur fyrir að vera gætinn og óhlutdrægur. Ef þeir gætu feng- ið prófessor Iíawadias til þess að taka sæti í leppstjórn þeirra, gæti það haft áhrif á marga landa hans. Prófessorinn þræddi slóðina meðfram norðurhlið Akropolis. Það var enn þá skuggsýnt. Er hann átti eftir urn fimm mín- útna gang heim til sin, heyrði liann veikt hljóð. Það var mjög ógreinilegt, en samt nóg til þess að hann leit í þá átt, sem hljóðið kom úr. Þarna, i einu horninu upp við múrinn, lá barn — lítið stúlku- bai’n. Prófessorixm leit undan og hélt áfram ferð sinni. Hann reyndi að sannfæra sjálfan sig, — þetta barn var aðeins eitt af tujguxn, nei liundruðum ann- arra barna, sem voru að deyja
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.