Morgunblaðið - 01.11.1986, Qupperneq 23

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR L NÓVEMBER 1986
23
Lostadans kímninnar
Myndlist
Bragi Ásgeirsson
Vafalítið er listgáfan guðsgjöf,
en það færi lítið fyrir henni hefði
hún ekki lífið sjálft sér til fullting-
is og ekki sakar hér smáskammtur
af kímnigáfu að auki.
Nóg hefur listin átt til af þurr-
pumpum á umliðnum öldum,
þjökuðum af tilbúinni lífsþreytu,
„Weltschmerz", eins og það heitir
á fínu máli. Oftast stafaði þessi
þjáning viðkomandi út af áhyggj-
um og umhyggju fyrir náungan-
um, fólki sem var svo vitlaust og
vorkunnsamlega heimskt og ólíkt
þeim botnlausu viskubrunnum,
sem þeir töldu sjálfa sig vera.
Óhamingja heimsins fólst í því,
að ekki skyldu allir vera eins og
þeir sjálfír, hugsa eins og bregð-
ast jafn viturlega við mannlegum
fyrirbærum.
En svo eru til aðrir, sem ekki
eru haldnir neinni yfirþyrmandi
löngun til að hafa forsjá fyrir
öðrum né betrumbæta heiminn
með heimatilbúinni andlegri há-
speki. Þeir láta hlutina einfaldlega
ganga fyrir sig, gera það sem
þeim langar til og vona að aðrir
geri það líka.
Þeim er blessunarlega sama um
allar stefnur og isma í listinni,
impressjónisma, fauvisma, kúb-
isma og kommúnisma — því að
þeirra eini og sanni ismi er lífíð
sjálft í íjölbreytni sinni, ljótleika,
fegurð og allt þar á milli...
Einn þessara fágætu manna er
Orlygur Sigurðsson, og tilefni
þessara skrifa eru 56 myndverk,
sem hann sýnir í Ásmundarsal
fram til sunnudagsins 9. nóvem-
ber.
Og hér er ekki verið að skafa
af hlutunum, hvorki í opinskáum
pensildráttum né hressilegum
nöfnum á myndunum, þeim sjálf-
um til styrktar og skoðendum til
upplyftingar.
Hér eru „Graðhestar á Göngu-
skörðum", „Folar í fjallasal",
Pilsfaldafreyjur í flekk", „Kynóði
huldumaðurinn úr dulheimum
svífur yfir hvílu ejrfírsku heima-
sætunnar“, „Guðsmaður á glap-
stigum", „Hrossagjálífí" og fleira
og fleira.
Strikin eru létt og leikandi í
myndunum, ekki síður en nöfnin
svo og höfundurinn en þó er
hvergi farið út fyrir almennt vel-
sæmi, svo sem menn hugsa þótt
þeir segi það ekki endilega upp-
hátt. Það, sem gefur myndunum
gildi fram yfír landsþekkta og
einhvem tíma heimsþekkta
kímnina, er að listamaðurinn er
prýðilega drátthagur og hefur
ágæta tilfínningu fyrir lit. Á það
einkum við í hinum ýmsu húsa-
myndum á sýningunni frá þeim
tíma, er húsin voru með sál og
ásjónu. Gott dæmi um eina slíka
mynd svona til áréttingar framan-
skráðu er „Trúboðsstöð séra
Cooks á Akureyri" (46), sem er
mjög lifandi og minnir jafnvel á
meistara Dufy, en án þess að um
neina beina samlíkingu sé að ræða
því að þetta eru einkenni ger.an-
dans sjálfs þegar hann er í essinu
sínu og gleymir um stund pils-
faldafreyjum á flandri og öllum
heimsins Lúlúum lipurtám.
Það má með sanni segja, að
það sé engin lognmolla í Ásmund-
arsal þessa dagana heldur losta-
seiður kímninnar í æsilegum leik
við pentskúf og liti lífslistamanns-
ins snjalla, Örlygs Sigurðssonar.
þvi EMBI/Vóxn' SkxPTx'R
J~LL MXkLU- MÁLX
.. (SÆÐI 06c
Gob HöNhJusJ
TRyöcócJA TÖVOTA
BiluH a*
LANúcAhJ V i
L±FTÍMA
r SOLLLSkO-bU-N/ A NlOTU&UM
BXLLLM ER FARXÍj X SAUMAnM
'f\ ÖU-UM HLLLTUM - Oa CcERT
VIb þAb SLM I^ARFnIAST -
Vlf)íiERÍ)AR S
"BorGtAR HflmxMíí
06ú &ETILR svo FE-NúLTb
AFOcAn/ócX/sIn/ ^
LAHAbAV X
ATta MAnJ. /
>EGAR kAuPXR n/otAL>AN
Btl - Æ.TTIRÐU AE> ATHXGA
SelXAnJöAnJnJ V
TAFNÍ VEL
BXLXMnI
P. SAMÚELSSON & CO. HF.
SKEIFUNNI 15 108 REYKJAVIK SÍMI (91)687120
essemm