Morgunblaðið - 18.11.1986, Blaðsíða 66

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 18. NÓVEMBER 1986
Ást er...
— að vita að þú
verður alltaf eftir-
lætið hans.
TM Reg. U.S. Pat. Otf.-all rtghts rasarved
© 1986 Los Angeles Times Syndicate
Hver gat séð það fyrír að allir
biðja um villibráð?
Með
morgunkaffinu
Hefur það ekki hvarflað að þér
að aðra fýsti að sitja í skuggan-
um með hjálminn?
HÖGNI HREKKVÍSI
Fyrirspurn til Víkverja
Víkvetji skrifaði pistil um ferða-
mál þ. 26. september sl. Að mati
hans „eru ríkisafskipti af ferðamál-
um, umfram það _sem nú er, ekki
af hinu góða“. Ég býst við að
Víkveiji, sem hefur svo ákveðnar
skoðanir á ferðamálum, viti hvemig
ástandi ferðamannastaða er háttað
hér á landi. Óvíða munu ferða-
mannastaðir geta flokkast sem
slysagildrur og hættusvæði sem hér
á landi. Óvíða er almennum ferða-
mönnum stefnt í jafn ríkum mæli
og hér á landi á hverasvæði,
hraunsprangur, íshella, jökuljaðra,
háa kletta og fuglabjörg.
Ég býst við að Víkveiji hafi séð
hvemig gróður er víða horfínn á
ferðamannastöðum vegna vaxandi
umferðar ferðamanna. I staðinn era
komnir moldartroðningar þar sem
sjá má ferðamenn leika alls konar
jafnvægiskúnstir til að forða því að
þeir beinbijóti sig eða rífí föt sín.
Leiðarmerkingar era ónógar, bæði
á göngu- og akstursleiðum, svo að
ferðamenn villast og lenda í slíkum
ógöngum að lífshætta getur hlotist
af. Hverasvæði eraóvarin og ómerkt
svo að ferðamenn stíga niðurúr
leimum og hljóta slæm branasár.
Afleiðingar era oft sjúkrahúsdvöl í
stað upphaflegrar skemmtiferðar.
Tjaldsvæði era flest vanburða, bæði
hvað snertir búnað og aðstöðu. A
löngum vegaköflum er engin hrein-
lætisaðstaða svo að erlendir gestir
okkar þurfa að leita skjóls í skurð-
um meðfram vegunum eða undir
moldarbörðum.
Ég trúi ekki öðra en að Víkveiji
telji að úr þessu þurfi að bæta, svo
að ferðamenn, hvort sem þeir era
íslenskir eða erlendir, komist leiðar
sinnar um ísland, án þess að glata
virðingu sinni eða leggja líf sitt í
hættu og án þess að þeir sem standa
að ferðaþjónustu hér á landi þurfi
að roðna af skömm. Og þá er það
spumingin, Víkveiji góðun Hvern-
ig og hver á að koma þessum
umbótum í kring?
Ekki ríkið, segir Víkveiji. Ég
skal nefna nokkra aðra möguleika.
Hvers vegna ekki að láta eigendur
ferðaskrifstofa sem selja fólkinu
afnot af og aðgang að ferðamanna-
stöðunum borga uppbygginguna?
En nú er aðeins hluti af ferðamönn-
unum á vegum ferðaskrifstofa,
segir kannski einhver. En þá ferða-
mennimir sjálfír? Hvemig væri að
láta þá borga fyrir afnot af þeirri
aðstöðu sem þeir nota, t.d. hreinlæt-
isaðstöðunni? En hver á þá að koma
upp aðstöðu þar sem hana vantar
t.d. að koma upp hreinlætisaðstöðu,
leggja stikur og merkja göngu- og
aksturleiðir?
Tökum eitt dæmi: Ferðamálaráð
hefur komið upp framstæðri hrein-
lætisaðstöðu við Dettisfoss til að
bæta úr biýnustu þörf og hefur
mann á launum á sumrin til að
annast sorphreinsun. Nei, segir
Víkveiji, ríkið á ekki að skipta sér
af þessu. Og ég spyr: Hver þá?
Kannski sveitarfélagið? Það er fá-
mennt og hefur auk þess engar
tekjur af kamrinum. Er sanngjamt
að það leggi út fyrir kostnaði? Nei,
ekki hið opinbera, segir Víkveiji.
Þá spyr ég: Á landeigandinn þá að
greiða kostnaðinn? Hann hefur enn
síður hagsmuna að gæta eða tekjur
af staðnum. Og ég spyr enn: Ættum
við þá að selja aðgang að kamrinum
og fossinum til að fá upp í kostnað-
Svo sem fram hefur komið vekur
það undran og aðdáun hversu flutn-
ingur óperunnar II Trovatore í
Gamla bíó er frábær. Bjartsýni,
áræði og miklir hæfileikar lista-
manna okkar hafa veitt okkur
hveija gleiðistundina af annarri í
þessu gamla og vinalega húsi.
Þannig hefur ferill íslensku ópe-
rannar verið allt frá stofnun hennar
Ég get ekki lengur orða bundist.
Kæra umsjónarmenn Poppkoms,
viðurkennið ósigurinn. Það er fífla-
legt að kjmna „splunkuný lög“ sem
hafa fyrir löngu verið sýnd í mynd-
rokki Stöðvar 2. Að vísu er Stöð 2
ekki fyrir alla landsmenn en fyrr
inn? Er það fyrirkomulagið sem við
viljum? Að láta framboð og eftir-
spum ráða? Nei, nú veit ég: Getur
ekki Náttúravemdarráð komið til
skjalanna? Síður en svo, staðurinn
er ekki friðlýstur. En getum við þá
ekki friðlýst hann snöggvast? Nei,
það er ekki heldur hægt. Þá væri
það ríkið sem sæi um kostnaðinn.
Og við væram komin í heilan hring.
Með öðram orðum: Hver á að
annast uppbyggingu og viðhald á
ferðamannastöðum sem ekki geta
staðið undir kostnaði sjálfír? Vegna
vanefna ríkissjóðs við Ferðamálaráð
gat það ekki varið einni einustu
krónu til slíkra verkefna á þessu
ári. Það á heldur ekki að vera verk-
efni ríkisins, segir Víkveiji. „Raun-
ar er það beinlínis hættulegt ef
þessar skírskotanir til einhvers kon-
ar ríkisafskipta af ferðamálum
verða of tíðar," segir hann í pistli
sínum 26. sept. sl. En hann hlýtur
að hafa hugsað þessa hlið á málun-
um líka og hafa lausn á takteinum.
Lát oss heyra, Víkveiji góður.
Áhugamaður um ferðamál.
en ef til vill aldrei glæsilegri en nú.
Víst er að kvöldstund við slíkan
flutning á fagurri tónlist Verdis
styrkir trú okkar á að við eigum
ótvíræða listamenn á heimsmæli-
kvarða.
Þökk fyrir afrekin og hjartanleg-
ar hamingjuóskir til ykkar allra,
listsnillingar í Gamla bíó.
Helgi Þorláksson
má nú vera. Má ekki kynna gömul
lög sem gömul lög?
Ennfremur vil ég þakka Stöð 2
fyrir þættina „Whiz Kids“. Stöð 2
látið okkur hafa meira að svo góðu.
1335-8834
IJnaðsstund hjá
Islensku óperunni
Til umsjónarmaima Poppkorns
Víkverji skrifar
A
Ifréttum Morgunblaðsins fyrir
helgi var frá því skýrt, að felld
hefði verið niður kennsla um óá-
kveðinn tíma í einum bekk í
Verzlunarskólanum vegna lélegrar
mætingar. Þessi frétt vekur nokkra
eftirtekt vegna þess, að hún sýnir,
að enn er nokkram aga beitt í skól-
um hér og hafa nemendur vafalaust
gott af því.
Fyrir rúmum áratug raddi ný
„fijálsræðisstefna“ í skólahaldi sér
braut í skólahaldi víða um lönd og
náði að sjálfsögðu hingað. Brott-
rekstur bekksins, sem hér var
vitnað til að ofan hefði ekki sam-
rýmst þeirri skólamálastefnu. En
svo vill til, að tveir gamlir og virtir
skólar í höfuðborginni héldu fast
við gamlar hefðir og siði, Mennta-
skólinn í Reykjavík og Verzlunar-
skóli íslands. Reynslan hefur svo
orðið svo, að aðrir skólar hafa fært
sig nær þeim í skólahaldi og að-
haldi að nemendum.
Það er traustvekjandi fyrir for-
eldra að vita af þvi, að slíkum aga
er haldið uppi. Þeir Þorvarður Elías-
son, skólastjóri Verzlunarskóla
íslands og Guðni Guðmundsson,
rektor Menntaskólans í Reykjavík
hafa með rekstri skóla sinna áunn-
ið sér sess sem merkir skólamenn.
XXX
ví miður verður að segja þá
sögu eins og hún er, að
Ríkisútvarpið er orðið að athlægi
vegna þess, hvemig það hefur
bragðizt við samkeppni frá Bylgj-
unni og Stöð 2. Nú hefur útvarpsráð
ákveðið að færa fréttatíma sjón-
varps aftur til kl. 20.00. Fyrst
tilkynnir stöð 2 að þeirra fréttir
verði kl. 19.30. Þá tilkynnir ríkis-
sjónvarpið að það færi sínar fréttir
fram um hálftíma, bersýnilega til
þess að reyna að koma í veg fyrir,
að fólk horfí á fréttir stöðvar 2.
Niðurstaðan verður svo sú eftir
nokkrar tilfæringar, að stöð 2 flytur
sínar fréttir aftur til kl. 20.00. Nú
hefur ríkissjónvarpið ákveðið að
hlaupa enn á eftir keppinautum
sínum og flytja sínar fréttir aftur
á gamla fréttatímann. Það fer ekki
á milli mála, hver hefur tapað í
þessum leik!
XXX
HHraðfrystiiðnaðurinn hefur
átt erfitt uppdráttar á Suður-
nesjum í allmörg ár og í Morgun-
blaðinu fyrir helgi var frá því sagt,
að Hraðfrystihús Keflavíkur hf.
hefði sagt upp 100 manns í desem-
ber. En jafnframt hefur það vakið
athygli, að Suðumesin era að verða
ein helzta miðstöð fiskeldis í
landinu. Víkveiji hefur ekki tölu á
þeim fjölda fiskeldisstöðva, sem
ýmist er búið að byggja upp á Suð-
umesjum,, era í byggingu eða
áform era uppi um að byggja. Það
skyldi þó aldrei vera að á Suðumesj-
um sjáum við í hnotskum framtíð-
arþróun fískiðnaðarins — brott-
hvarf frá hinni gömlu hraðfrystingu
til fískeldis framtíðarinnar?