Morgunblaðið - 17.11.1987, Side 28

Morgunblaðið - 17.11.1987, Side 28
28 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. NÓVEMBER 1987 SKI-DOO ESCAPADE^MBfcsssJ? Frábær fjöðrun. Rotax motor 500 cm, nýja stillanlega TRA kúplingin sem slær altt út, rafstart. Góður 2 manna sleði. SKI-DOO STRATOS Sama góða fjöðrunin. Rotax motor 500 cm. Nýja TRA stillanlega kúplingin. SKI-DOO — FORMULA MX FORMULA PLUS Frægur sleði fyrir frábæra útkomu. Rotax motor 462 cm. Mjög skemmtileg fjöðrun, langt belti, TRA stillanlega kúpl- ingin sem þýðir næstum ekkert slit á reimum. 40 lítra bensíntankur. Einnig stóri bróðir Formula Plus, sami búnað- ur en 521,2 cm Rotax motor. 90 hö. SKI-DOO SAFARI 37/ k ™ Frábærlega léttur, Ijúfur og hress sleði. 368 cm Rotax motor. Sjálfvirk olíublöndun. Rafstart. SKI-DOO SAFARI 503 R LANGUR (áður Skandic) Frægur sleði fýrir dugnað og áreiðanleika. Afturábakgír, 500 cm Rotax motor, langt belti, sjálfvirk olíublöndun, TRA stillanlega kúplingin, 2 manna sleði með farangursgrind. AKT1VA ALASKA Lengsti og duglegasti sleðin. Lengd 397 cm, breidd 41 cm. 503 cm Rotax motor, hátt og lágt drif, afturábakgír, rafst- art, hátt litað gler, hituð handföng, rafgeymir 28 AH, stórt farangursrými. Erum einnig með ýmiskonar aukabúnað á góðu verði, eins og farangursþotur, böggla- bera, króka, hjálma, galla, vettlinga og margt fleira. Gísli Jónsson og Co. hf. Sundaborg 11, sími 686644. Bréf til starfsmanna Hvals hf 15 ástæður hvers vegna ég er á móti hvaladrápi Islendinga eftir Magnús H. Skarphéðinsson Þar sem ég var einn af talsmönn- um Hvalavinafélags íslands í Hvalfirðinum laugardaginn eftir- minnilega, 19. september sl., þegar við nokkrir hvalavinir hlekkjuðum okkur við byssu og mastur Hvals 9 tel ég mig skulda bæði starfsmönn- um Hvals hf. svo og öðru ábyrgu fólki svör við því, hvers vegna mér er svona mjög illa við hvalaslátrun Islendinga, eftir þessa aðgerð og ýmislegt annað sem áður er á und- an gengið. Vil ég því reyna að svara hér í stuttu máli einhveijum þeirra spuminga, sem hellt var yfir mig laugardaginn títtnefnda af starfs- mönnum Hvals hf. þótt seint sé — til íhugunar, í væntanlega rólegra og yfirvegaðra ástandi, en sumir þeirra voru þar í, því miður. Ég held reyndar að þrátt fyrir gífurlegt magn spuminga og ekki spuminga frá sumum starfsmönnunum, þá hafí fáir eða engir heyrt eða reynt að heyra svör okkar við þeim. Og líklega enn aðrir, sem ekki hafa haft neinn sérstakan áhuga á nokkmm svömm af okkar hálfu, þrátt fyrir allt, — bæði spuminga- regnið og ádrepumar. Og það verður að segjast eins og er, að af sömu ástæðum gafst ekki heldur tóm til mjög málefna- legra skoðanaskipta við starfs- mennina þama á bryggjunni. Allt er þetta leiðindamál komið vegna ágreinings á hvalaslátmnum ís- lendinga enn einu sinni, illu heilli. Kanasleikjur og dópistar Ég var einnig alloft spurður að því hvers vegna ég stæðj nú í þess- ari heimsku. Hvaða dýr yrði næst hjá okkur, vesalings dýraelskend- unum? í hvaða heimi við teldum okkur eiginlega búa? Og hvað ég tæki mér næst fyrir hendur, úr því ég væri ónothæfur til allra nyt- samra verka í samfélaginu og enginn vildi hafa mig í vinnu. Enn- fremur hvað Kaninn greiddi mér fyrir alla þessa greiðasemi. Þessar og álíka athugasemdir var lærdómsríkt að heyra og upplifa. Að ógleymdri dópistakenningu sjálfs forstjóra Hvals hf., um and- legt og líkamlegt ástand okkar hvalavinanna, í DV og í ríkisjón- varpinu, sem reyndar var ekki sent út í loftið af óskiljanlegri og óvæntri tillitssemi Ingva Hrafns. Maður skilur suma fleti þessa máls nokkuð betur en áður — a.m.k. undirritað- ur. Ég tek það fram að ég ætla ekki að svara þeim atriðum hér. En menn verða greinilega að vera á lyfjum til að vilja ekki útrýma hvölunum við landið. Eða var það ekki það sem þú áttir við, Kristján? Um ýmislegt hef ég hnotið um á ævinni til þessa. Aldrei þó fyrr að ég gengi erinda Bandaríkjamanna hér landi eða annars staðar — og það gegn greiðslu — eða að vera Kanasleikja, eins og ég fékk að heyra. Þetta var ekki síður merkileg upplifun og þægileg tilbreyting. Þetta lagar líklega_ eitthvað á mér vinstri slagsíðuna. Ég var nefnilega rekinn frá SVR á sínum tíma fyrir umbótavilja og vinstri stjómmála- skoðanir. En spumingunni skal ég samt svara strax: Ég er svo hjartanlega glaður yfir þessari afskiptasemi bandarísks almennings af hvala-' slátrun íslendinga. Það eykur mér bjartsýni á mannkynið og veröldina til muna, að ennþá sé til fólk í ver- öldinni, sem hafi hjartað á réttum stað eftir allt. Og það meira segja að í henni dýpst sokknu neyslu- hyggju Ameríku. Ég mun ganga þeirra erinda bandarískrar heims- valdastefnu (eins og hjartalausu marxistamir í Borgara- og Fram- sóknarflokknum skíra svona heil- brigða afstöðu bandarísku þjóðarinnar) hvar sem er í heimin- um og hvenær sem mér sá heiður gefst. En það er aftur annað mál. Ég er á móti hvalveiðum af mörg- um ástæðum. Ég nefni þær hér í minni persónulegu forgangsröð. Hver og ein þeirra dygði mér og öðmm fullkomlega ein og sér til að vera á móti þessum slátrunum. Ég geri mér líka vel grein fyrir því að skiptar skoðanir geta verið um þetta álit mitt. En þetta er ein hlið nýrrar siðfræði, sem ég tel að við mennimir verðum að gjöra svo vel að temja okkur ætlum við okkur að lifa hér áfram á þessari jörðu á annað borð og ná einhveijum and- legum árangri og lífafllegum. Lífaflssvæði jarðarinnar er langt undir hættumörkum og stefnir enn neðar. Aðvörunarmerkin sjást alls staðar; hnignandi náttúra hvert sem litið er. Þorskveiðum og sauð- fjárbúskap hætt seinna En andstaða mín við slátrun hval- anna er að mestu leyti í þessari forgangsröð hér. Ég veit vel að á fæsta gilda flest þessara raka. Og á suma gilda engin þeirra, jafnvel ekki útrýmingarhættan, sem aðeins er í öðru sæti hjá mér, á eftir and- stöðu minni við allt nánast dýra- dráp, hveiju nafni sem það nefnist. Ég er líka á móti þorskveiðum, sem og sauðijárbúskap, þó ég sé það mikill raunsæismaður að viður- kenna að því miður verði íslensku þjóðfélagi ekki breytt á einni nóttu. Það tekur næstu 200 árin í stysta lagi. En þá verður þetta líka óum- deilt mál. Þeir íslendingar, sem fæðast eftir næstu aldamót, munu hugsa í allt öðru gildismati, en við og foreldrar okkar gera í dag. Ég vil taka það skýrt fram að þó ég sé einn af talsmönnum Hvala- vinafélags íslands á stundum þá er þessi upptalning hér alls ekki skoðun hins almenna félagsmanns né félagsins. í félaginu er allt litróf hvalveiðiandstæðinga, alveg frá þeim, sem aðeihs vilja hætta veiðun- um af „prinsip“-ástæðum vegna fyrri loforða íslendinga niður í of- stopa dýra- og náttúruvini, eins og mig og t.d. Ragnar Ómarsson og marga fleiri. En af tillitssemi við tímaskort vinnandi fólks verð ég að fresta frekari rökstuðningi við þessi atriði hér. Ég þyrfti minnst heila dag- blaðsgrein til sæmilegs rökstuðn- ings við hveija ástæðu fyrir sig. En ástæðumar eru í grófri upptal- ingu þessar Mínar ástæður gegn hvaladrápi 1. Ég er á móti hvaladrápi vegna þess að ég er á móti að drepa nokk- urt dýr yfirleitt, þar með taldir menn. 2. Ég er á móti hvaladrápi vegna þess að ég er á móti því að útrýma dýrategundum. í dag er talið að rétt um eða yfir 25% stórhvalanna séu eftir í heimshöfunum miðað við það sem ætti að vera undir eðlilegum kring- Magnús H. Skarphéðinsson „Ég er á móti hvalveið- um af mörgum ástæð- um. Ég nefni þær hér í minni persónulegu forgangsröð. Hver og ein þeirra dygði mér og öðrum fullkomlega ein og sér til að vera á móti þessum slátrun- um.“ umstæðum. Til dæmis er talið að nú sé aðeins eftir um 17% langreyð- arstofnsins, 6% steypireyðarstofns- ins (stærsta dýri jarðarinnar fyrr og síðar) og um 5% hnúfubaks- stofnsins. (Dr. Wolfgang Gewalt, Bild Der Wissenschaft 1987, og Mbl. 20. sept. 1987, bls. 11B.) 3. Ég er á móti hvaladrápi vegna þess, að ég hafna algjörlega þeirri „apartheit“-stefnu mannsins (að- skilnaðarstefnu), að hefja sig upp yfír aðrar dýrategundir hér a jörðu eða þá yfir aðra kynþætti. 4. Ég er á móti hvaladrápi vegna þess að okkur mönnunum er ekki af náttúrunnar hendi eiginlegt að éta hvalkjöt né annað kjöt yfirleitt, né fisk, a.m.k. alls ekki í þeim mæli sem við gerum nú. Meltingar- færi okkar tala þessu máli skýrast. Um leið léleg meltingarvegsheilsa okkar einnig. 5. Ég er á móti hvaladrápi vegna þess að ég tel að við mennimir höfum ekkert leyfi til að drepa, éta, nýta, þrælka, klæðast, pjmta, tilraunast með, eða svívirða önnur dýr jarðar, þ.m.t. aðra menn. 6. Ég er á móti hvaladrápi vegna þess að ég tel, að í þessum harða heimi dráps og þjáninga sé mann- legt samfélag a.m.k. tilraun lífsins á jörðinni til að koma einhveiju öðru „skikki" á samskipti einstakl- inganna, en þessari gegndarlausu slátrun og grimmd, sem ríkir í lífkerfi okkar í dag. 7. Ég er á móti hvaladrápi vegna þess að ég tel, að gagngers vamar- starfs sé þörf í vemdun og betmm- bót lífaflssvæðis jarðarinnar eigi samstilling helstefnumögnunar ekki algjörlega að eyðileggja þessa smáu, en þó merkilegu tilraun til lífs hér í alheimi.

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.