Morgunblaðið - 28.01.1988, Blaðsíða 55

4-
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 28. JANÚAR 1988
55
VELVAKANDI
SVARAR í SÍMA
691282KL. 10—12
FRÁ MÁNUDEGI
TIL FÖSTUDAGS
Þessir hringdu .
borga mér út vöruna sem hann
og gerði með ljúfu geði. Og það
sem meira var að hann bauð mér
að koma með það sem ég hafði
skilið eftir heima og sagðist vilja
endurgreiða það, sem hann líka
gerði næsta dag. Þessi kaup-
maður er.til fyrirmyndár og kann
sitt fag. Við svona verslanir er
gott að eiga viðskipti." •
Fuglakomið of
gróft
Mokið snjóinn af
gangstéttunum
Helga hringdi:
„ Hvers vegan er snjórinn ekki
mokaður af gangstéttunum eins
og af götum? Hvers eiga þeir að
gjalda sem að eiga ekki bíla? Það
er alltaf mokað fyrir bílaeigendur
og snjónum víða rutt uppá gang-
stéttir svo illmögulegt er þar að
ganga þar. Nú er ekki hægt að
bera við peningaleysi hjá
Reykjavíkurborg eftir því sem
maður les í blöðunum."
Rjötbúr Péturs -
verslun til
fyrirmyndar
Viktoria Guðmundsdóttir -
hringdi:
„Fyrir fáum dögum keypti ég
kjötvörur í hinni ágætu verslun
Kjötbúr Péturs Laugavegi 2. Þeg-
ar heim er komið líkaði mér ekki
varan og fór ég með hluta af
henni í búðina aftur. Þar hitti ég
eigandann sem var mér ekki alveg
samdóma en sagði sjálfsagt að
Aima Einarsdóttir hringdi:
„Ég er ekki ánægð með
fuglakornið sem Katla hefur
framleitt að undanförnu þar sem
það virðist vera of gróft. Smáfugl-
arnir tína aðeins úr því og skilja
það grófasta eftir og nýtist kornið
því illa."
Aukum umfjöllun
um verðlagsmál
Þorsteinn Jónsson hringdi:
„Ég vil þakka Kristínu Kvaran
fyrir góðan þátt um neytendamál
á Stöð 2 þar sem hún hefur verið
með verðkannanir á ýmsum
neysluvörum. Almenningur hefur
sennilega meira gagn af því að
verlagi sé haldið niðri en kaup-
hækkunum og umfjöllun fjölmiðla
um verðlagsmál veitir aðhald og
skerpir verðskyn almennings. Ég
tel að fjölmiðlarnir hafi staðið sig
vel hvað verðlagsmál varðar að
undanförnu en gjarnan mætti
vera meira um verðkannanir og
umfjöllun um verðlagsmál.
Ég er ánægður með þá raun-
hæfu kjarasamninga sem gerðir
voru á ísafirði fyrir skömmu því
þeir verkja vonir um að unnt verði
að halda verðbólgunni niðri. Og
takist að draga úr verðbólgu er
það áreiðanlega besta kjarabótin
almenningi til handa."
Filmusafn
Kaldals
Þóra hringdi:
„Hvert er hægt að snúa sér vegna
mynda sem teknar voru fyrir um
það bil 15 ýtnim á ljósmyndastofu
Kaldals. Ég heyrði einhvertíma
að einhver aðili hefði tekið filmu-
safnið að sér en man ekki lengur
hver það var. Væri ég þakklát ef
einhver gæti upplýst mig um þetta
en ég hef síma 687264."
Regnhlíf
Regnhlíf, í tveimur gráum litum
og einum rauðum, tapaðist
nokkru fyrir jól líklega á bílaplan-
inu milli Hafnarstrætis og
Tryggvagötu. Finnandi er vin-
samlegast beðinn að hringja í
síma 687264.
Kettlingur
Grábröndóttur hálfstálpaður
kettlingur, gulbröndóttur og
hvítur á trýni og bringu, kom í
hús við Digranesveg í Kópavogi
fyrir nokkru. Eigandi hans er
beðinn að hringja í síma 40076 á
kvöldin eða síma 685000 að deg-
.ínuni.
Gullúr
Gullúr með gullkeðju tapaðist
á leiðinni frá Starhaga að Bauga'-
nesi hinn 20. janúar. Finnandi er
vinsamlegast beðinn að hringja í
síma 19074. Fundarlaun.
Víkverji skrifar
Sumar þær sögur, sem Víkverji
heyrir um erfiðleika fólks við
að ná rétti sínum, eru með ólíkind-
um. Víkverji hefur sagt nokkrar
sögur af þessu tagi og reyndar sjálf-
ur reynt ýmislegt á þessu sviði.
Eftirfarandi sögu af blússunni gó$u
fékk Víkverji hjá kunningjakonu
sinni og er sagan gott dæmi um
þá fyrirhöfn, sem fólk getur haft
af því að ná rétti sfnum í litlu og
einföldu máli.
Sagan hefst á jólum, þegar
heimasætan fær dýrindisblússu í
jólagjöf. Segir svo ekki meira af
blússunni það árið. En á nýju ári
er farið með flíkina í hreinsun og
þegar hún er sótt kemur í ljós, að
svört rönd á kraganum hefur gefið
lit.^
Á flíkinni var merki um að óhætt
væri að hreinsa hana. Eigandi efna-
laugaririnar varð mjög vandræða-
legur, þegar honum var bent á
skemmdina, og taldi af og frá, að
hún væri sér að kenna. Benti hann
blússuéigandanum á að snúa sér til
verzlunarinnar, þar sem flíkin var
keypt. Þar fengust þau svör, að
málið yrði kannað. Verzlunareig-
andinn ætlaði að ráðfæra sig við
eigendur annarrar efnalaugar, sem
hann treysti, og sagðist myndu
hringja að því loknu. Þegar blússu-
eigandann var farið að lengja eftir
símtalinu hringdi hann í verzlunar-
eigandann. Sá hafði þá ekkert gert
í málinu og sagði reyndar, að það
væri ekki í sínum verkahring að
standa f svona erindrekstri. Hann
hefði ekki selt gallaða vöru, heldur
lægju mistökin hjá efnalauglríni,
sem hreinsaði blússuna, og þangað
skyldi eigandinn sækja sinn rétt.
Samtalinu lauk þó á þann veg, að
verzlunareigandinn lofaði að gera
gangskör að því að ræða við sinn
hreinsunarsérfræðing og skyldi
síðan hafa samband. Það loforð var
svikið sem fyrr og hringdi kaupand-
inn þá sjálfur. Nú hafði verzlunar-
eigandinn náð tali af sérfræðingi
sínum og sagði sá, að skemmdin á
blússunni væri hinni efríalauginni
að kenna. Sá galli var þó á, að
þetta álit var ekki hægt að fá skjal-
fest og var því borið við, að slík
plögg væru miður vinsælir pappírar
og svo gætu menn líka svarað fyrir
sig með álitsgerðum um handvömm
hinna. Það var því ekki hægt að
fá skriflega umsögn til að leita rétt-
ar síns hjá efnalauginni, þar sem
blússan var hreinsuð, en hins vegar
sagði verzlunarstjórinn, að þetta
óskrifaða álit sýknaði hann af öllum
kröfum kaupandans.
Kunningi Víkverja lagðist nú
undir feld. Þar datt hann ofan
á þá lausn að hafa samband við
Neytendasamtökin. Þar sögðu
menn, að auðvitað ætti Verzlunar-
eigandinn að sinna þessu máli,
annaðhvort sanría mistök á efha-
laugina eða __ bæta blússuna að
öðrum kosti. I leiðinni fengust þar
upplýsingar um, að algengt væri
að föt færu illa í hreinsun vegna
ónógra upplýsinga seljenda eða
rangra merkinga.
Nú var enn og aftur haft sam-
band við verzlunareigandann og
vitnað til Neytendasamtakanna.
Hann varð mjög undrandi yfir því
að það væri f hans verkahring að
koma þessu máliá hreint, en lofaði
bót og betrun. Á endanum komst
hann að samkomulagi við efnalaug-
ina, þar sem blússan var hreinsuð,
og nú loksins fékk kaupandinn tjón
sitt bætt. Þetta strið stóð í þrjár
vikur.
Reyndar lét eigandi efnalaugar-
innar þess getið í jsamtali við
heimildarmann Víkverja, að það
yrði að koma til prófmáls af þessu
tagi, þar sem of mikið væri orðið
um það, að efnalaugar lentu í því
að bæta gallaðan fatnað, sem verzl-
anirnar ættu með réttu að bæta
kaupendum.
Hjá Neytendasamtökunum feng-
ust þær upplýsingar, að ef hvorki
seljandi né efnalaug tækju ábyrgð-
ina á sig f máli sem þessu, þá gæti
neytandinn fengið málið rannsakað
og úrskurð í því. Sú leið tæki hins
vegar langan tíma og kostaði fé.
Og í þessu tiltekna máli er allt eins
líklegt, að blússan hefði verið kom-
in úr tízku, þegar málinu loksins
hefði verið lokið.
Einhvern tíma hafði Víkverji orð
á því að það gæti stundum
verið erfitt að treysta heimildum,
þótt öruggar teldust, og nefndi
dæmi úr fréttum Morgunblaðsins.
Það má því e.t.v. segja að það hafi
komið vel á vondan, þegar Laugar-
dags-Vfkverji féll sjálfur í þá gryfju
að telja sig hafa heimildir fyrir sölu-
tölum f lægri kantinum hjá Iðunni
á bókum Hannesar Péturssonar.og
Þorsteins frá Hamri. í ljós kemur
að Víkverji hefur þar vaðið villu og
reyk. Ekki má þó skilja þessi skrif
Víkverja á þann veg að hann hafi
ætlað að koma höggi á þessa ágætu
höfunda — heldur þvert á móti.
Víkverja þótti sem þær sölutölur
sem hann hafði heyrt varðandi
bækur Hannesar og Þorsteins bentu
til þess að ekki fengju okkar ágæt-
ustu höfundar alltaf þá athygli sem
þeir verðskulduðu. En nú er sem
sagt annað komið á daginn, enda
þótt fyrir liggi að ljóðabækur al-
mennt seljist ekki eins vel og ætla
má hjá ljóðelskri þjóð. En Víkverja
er ljúft að biðja bæði höfundana
og forlagið forláts á því að hafa
hér farið með rangt mál.
„Hefur pcr nokkum t'iman komié -tiL hug-
ar aÖ senckx. matinn þinn -tiL Afnku?"
Ast er...
... að æfa saman.
TM Rsg. U.S. Pal 0«.—all nghia rmrvad
0 1987 Los Anoel«s Ttmoi Syndicata
jiliiiiiimjimiiiiiiiiniiiMn1"-
Mánaðarkaupið þitt skiptir
ekki máli, heldur hin dag-
legu útgjöld min, skilurðu
það?
/«6 l|
Einhver jólasveinanna hef-
ur verið í kjallaranum og
gleymt húfunni sinni. Er
hægt að gera eitthvað í
málinu?
HÖGNIHREKKVISI
r
r-
9-24
© 1983
McNmughl Synd . Inc.
„EF PÖ HEFPIB. H ALP1E> Í>K<3 Ff^A GARplMUM HANS
HEF©I HANNEKKI SMÍ&AÐ Si/OMA <3iePlM6U.";