Morgunblaðið - 30.08.1988, Side 65

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 30. ÁGÚST 1988'
Ólafsdóttur frá Flatey á Breiðafirði,
dóttur Ólafs Jóns Jónassonar Márus-
sonar, sjómanns, sem ættaður var
frá Kársstöðum á Skógarströnd, og
Ólínar Jóhönnu Pétursdóttur Haf-
liðasonar frá Svefneyjum á Breiða-
fírði.
Þau Óskar hófu búskap sinn á
Frakkastíg 19, en fluttu fljótlega á
Frakkastíg 12, þar sem þau áttu
heima til ársins 1939, er þau fluttu
á Þorfinnsgötu 14, þar voru þau
síðan í 15 ár eða þar til þau fluttu
árið 1954 í fallega húsið sitt í Rauða-
gerði 65, þar sem þau hafa búið
fram til þessa dags. Sigríður bjó
manni sínum myndarlegt og fallegt
heimili og voru þau hjón alla tíð stoð
og stytta ættingja og vina. Segja
má að heimili þeirra hafi verið eins
konar miðdepill í lífi barna þeirra,
bamabama og fjölmargra ættingja
sem sóttu þangað vináttu, hlýju og
holl ráð í margvíslegum vanda
lífsbaráttunnar.
Þau hjónin eignuðust fimm böm,
níu bamaböm og einn langafason;
börn þeirra em: Signý Þórkatla,
fædd 19. maí 1930, fóstra og for-
stöðukona bamaheimila í Reykjavík,
er nú við eftirlit með dagmæðmm í
Reykjavík; fyrri maður hennar var
Geir Guðlaugur Jónsson, vélstjóri
hjá Landhelgisgæslunni um árabil,
en hann lést 18. febrúar 1975, þau
eignuðust þijú böm, tvær dætur og
son; sambýlismaður hennar er Aðal-
steinn Helgason, húsgagnasmiður
og umsjónarmaður með byggingum
Æfíngadeildar Kennaraháskóla ís-
lands; Ólafur Haraldur, f. 17. mars
1933, skólastjóri Valhúsaskóla á
Seltjamamesi; fyrri eiginkona hans
var Elína Anna Sigurðardóttir,
heilsuvemdarhjúkrunarkona, síðast
deildarstjóri hjá bamadeild Heilsu-
verndarstöðvar Reykjavíkur, en hún
lést 20. september 1980; eiginkona
hans er Ingibjörg Bjömsdóttir, full-
trúi í Norræna húsinu í Reykjavík;
Anna Hansína, f. 2. ágúst 1942,
starfsmaður að Tjaldanesi í Mosfells-
bæ, eiginmaður hennar er Þorgrímur
Ólafsson, farmaður hjá Eimskipafé-
lagi íslands um árabil, þau eiga tvo
syni; Guðrún Fanney, f. 17.júní
1947, kennari við Fellaskóla í
Reykjavík, eiginmaður hennar er
Þráinn Sigurbjömsson, starfsmaður
Kassagerðar Reykjavíkur, þau eiga
tvo syni; Skarphéðinn Pétur, f. 20.
október 1951, matvælafræðingur og
kennari við Menntaskólann I
Reykjavík, eiginkona hans er Val-
gerður Bjömsdóttir, kennari við
Oskjuhlíðarskóla, þau eiga tvær
dætur.
Óskar hafði lifandi hug á því að
búa fjölskyldu sinni fallegt heimili
og góða aðstöðu í hvívetna. Hann
var góður smiður, vandvirkur og
útsjónarsamur. Var þá sama hvort
um var að ræða bygging íbúðar-
húss, sumarbústaðar, húss við kartö-
flugarðinn, leiktæki fyrir bömin og
bamabömin eða smærri leikföng og
áhöld. Held ég að Ásta systir hans
hafí best lýst þessum hæfíleikum
hans þegar hún sagði eitt sinn við
mig, stolt af bróður sínum: „Hann
Óskar bróðir getur allt.“ Eg minnist
þessa vegna þess að mér fínnst ég
hafa best kynnst frænda mínum
þegar ég fékk að fylgjast með honum
t.d. við smíði á fallegu garðhúsi ekki
langt þar frá, sem nú stendur Fé-
lagsheimili Fram við Safamýri og
vönduðum sumarbústað sem stóð á
lóð nærri þeim stað sem kirkjan í
Árbæjarhverfí stendur nú. Þá em
ótaldar allar góðu minningamar frá
sumarbústaðnum við Þingvallavatn.
Árið 1968 mynduðu fjolskyldur
systkinanna Óskars og Astu eins
konar „gönguklúbb" sem varð til
þess að margir ættingjanna hittust
vikulega að vetrinum. Þar fékk ég
mörg kærkomin tækifæri til þess
að ganga með Óskari, ræða við hann
og kynnast skoðunum hans og hug-
myndum um lífíð og tilveruna. Fann
ég þá betur en áður hve Óskari var
umhugað, ekki aðeins um sína nán-
ustu heldur einnig um hag og vel-
ferð þjóðarinnar og borgarinnar sem
hann hafði búið í alla ævi.
Við fráfall Óskars minnast hans
fjölmargir vinir og ættingjar með
virðingu og þakkæti, og votta
Sigríði, bömum þeirra, tengdaböm-
um og bamabömum einlæga samúð.
Minning um góðan dreng sem öllum
vildi vel gefi þeim styrk á þessari
kveðjustundu.
Reynir G. Karlsson
6S
Minning:
Lára Loftsdóttir
Fædd 30. ágúst 1923
Dáin 29. mars 1988
í dag hefði hún elsku mamma
mín orðið sextíu og fimm ára. En
síðastliðinn febrúar veiktist hún
skyndilega. Hún var lögð inn á
sjúkrahús og dó þar mánuði síðar.
Allt í einu var hún, sem var mið-
punktur fjölskyldunnar, farin frá
okkur. Sorgin tók völdin og mun
eiga heima hjá okkur öllum eftir
þetta. I fyrstu streitist maður á
móti sorginni. Biturleiki, hræðsla
og reiði halda þeim er sorgir hijá
oft í heljargreipum. En tíminn
vinnur með manni, smátt og smátt
lærist að lifa með sorginni í sátt
og samlyndi og yndislegar minn-
ingar um góða móður fylla að
hluta upp í það tóm sem missirinn
veldur. Það lýsir best þeim kjarki,
bjartsýni og trú sem mamma átti,
að þann tíma sem hún vissi dauð-
ann nálgast örvænti hún aldrei eða
kvartaði heldur hélt áfram að
miðla okkur af elsku sinni og
kærleik og hughreysti okkur á
allan hátt.
Hún var þriðja yngst í ellefu
systkina hópi, frá Böggvisstöðum
í Svarfaðardal. Faðir hennar, Loft-
ur Baldvinsson, dó þegar hún var
sextán ára. Samt lærði ég margt
um þennan afa minh, því mamma
talaði oft um hann við mig og það
var auðheyrt að henni hafði þótt
mjög vænt um hann. Það var líka
mikill kærleikur milli mæðgnanna,
mömmu og ömmu minnar, Guð-
rúnar Friðfinnsdóttur, en hún lést
1984. Oft var mamma búin að
dvelja í ömmuhúsinu á Dalvík, sem
við kölluðum svo, og spjalla um
gamla og nýja daga við gömlu
konuna og systur sínar og bræð-
ur. Það voru góðar stundir og
munu alltaf verða minnisstæðar.
Mamma var dugleg kona og
hvatti aðra óspart til þess að nota
þann dug og kjark sem þyrfti til
að ná fram óskamarkmiðum sínum
í lífinu. Sjálf sótti hún söngtíma
en sá eftir að hafa ekki bytjað
fyrr. Eins og hún hafði unun af
að hlusta á góðan söng, mat hún
góða leiklist og alltaf studdi hún
áhuga pabba og vinnu hans við
leikhúsið.
Mamma var ekki langskóla-
gengin en lífsspekin sem hún miðl-
aði var ekki minna virði fyrir það.
Hún hafði lag á að tala um hlutina
þannig að allt varð skemmtilegra
og auðveldara, átti óþijótandi þol-
inmæði og umburðarlyndi og ein-
stakt jafnaðargeð.
Barnabörnin hennar mömmu
hafa misst mikið, hún átti eftir
að segja þeim svo margt og eins
og við hin gátu þau alltaf farið tii
hennar og sótt til hennar svör og
ráð. Það er sárt að sjá á eftir
yndislegri móður en við börnin
hennar, elsku pabbi og öll ömmu-
bömin munum ávallt eiga fallega
minningu sem verður alltaf ljós í
lífí okkar.
Guðrún
NÝ SJÓÐSBRÉF:
SKAMMTÍMABRÉF
VIB!

SJÓÐSBRÉF1
VI Jfc8Ji*KJ3 XUVÖKSJWP*. I
K T. KllWfrWW, (UtM Ý'J
v.awitótiix'wic m:r.
StlthptiÍXÚiíA Jlt'lir 'Viwp. HJlBlt'
SJÓÐSBRÉF 2
■oHn atfn'Min þwwm •uom: it.uun uö ctjgiuflti i4.
■ flfrKLrik lituu1 OMMÍ
llUWWÖM'O-
■i kHink»-
iMiAHR&mi
‘i ÍÍuiti
r V (it rpfls.n* i
játuian
ÍT\ iuna*ww#ipHÍ-ufr
fcLdUíiAwdiirunu mik
ii*o4rvjtfn wsreSiriribnc’ji
•iksiJblai í'.ii
dii^uHi intaa* 'ftt.oiU'Io
:*ui<rnuua mtáictnvm-
raoÁM (65 -nj;
'rvtnhn gjiíift 3 Jiraoj.-r
L
iIRhv *
' HWIU I;|( fca-3 •
Ilikli j»?iin«inur«rvhnui<t
11 fvNM tiaú,- •
; witáiKX. <fmriírvm*iO’ 3
j bi rvþum ‘aru XmUiK
MÍIJWÍíUMt.UUL *urul
•npriú'iin;n:uBi Autna) *
■ornp <r.uLu £ ?»;M»i 1.
anir.u iMvra » su&t.« Sijui
. KnuyiiHnig' <r. »
cx»r< irámmgjHnfc m
.tAuúiinii kuirtu’jrnri '':!ý
mi&uxgmib*.
: VtjrlitirilittMiuAaÞ' Uln.
: §*ri JirxiB jA 1*01111 Hna
iijítm 5 m
; 'ói'úavráthfco ■;< wil
wtiMSBmmmaBiSBms&m
SJÓÐSBRÉF3

Ktt. •Æl'iiat.-FA'iK. AaCHfótuX Z; 'm «Pr*gS.\Vt'IIÉ,
KéMflnt. HMmK
Öi win inrau ai«jrj!«i iftuáAofotó ^inr.l imtö Dwki dfDmiu
I SpáKi S„ «»• kesett.1 iftnftl mu * VVwJftmrkU»j»Aj»1iv
Jftjttfcvirk Il-**irv moKv nrfel: I 'iW.,-
iðtpfc ;»iíi5 h*A il tjunieiOLi f ■
WtVVIRWlS.VXH.W)i lif
■ I-V 7. Mfc
< mj» AOíKl ua\

dmsjútm fcKtiAvjnai ■JUnáu'hnfe fwm V ut. Au ti
laff h'Oiií-4-MÍMKBt Mak* i Spfc *x *»> ItéKAjitt. j
mkl.i.i itii-zhiitMu. Wiiftiia. ».SuA .1 ;' tA&..afl!iir£Kl.‘Íc túfltv.rtukltiirttrt-n
! ',ki*v AvxcjHa «t«(.
;. MÍUrfltiuAfcMni.ÚMfl-
. -Í.VAIlVl !V Vjil*
aW ****-"> t
'JMSi (oriíi
i i/ikNn
S 'ittx SjKW J n
■'<* * tav>ui vv»iv
vkriuii kl
•ÁluMhíílvk
rk w»*r« uau Wm-
" >«4 AMjlíi \ S ‘V t «<
; -UnkHt «•
' *■« ÍMífcmkvÁM I‘V-
. w tfm*kilw> Mu*
:y bnncrati <*•
V5 vim* ** iti.i
■ ;«V 2 vW’hu’ onfcH
'lrt iti.<ki) rfvt ukr-
Vii
«> ítiuirrtiiil lAiitókl**
t iLrannV-la-fct *s*c V-vniJCoí:
*VfcU**rtKÍ )*»v» fcjxuJ
íi jHfcjÁn '■•/«■>« hxt
► úm i> «*h
Vn.VtfÚwiWu. I.W<
■ óttOUK «Jl þvJkUrtv htu
SjrtX i +rm UoJ þ*|
‘ fci-Tt 11 •> ÍKkv)'1 *•
vtAxrtj tÍQii* Í i I*
{ Xm'.i vtAifcv**. VttMb
( JhWk.mnij.tif* VI v.l'kífk <*1
t bavi 4JM* K n*
«Í*kl«t *>VS f rtr-y tp,
1 £ s*.«*. SUAf ttkWulHtVlrti }**
Örugg skammtímaávöxtunl

VIB, Verðbréfamarkaður Iðnaðarbankans,
kynnir ný skammtímabréf, Sjóðsbréf 3. Kjörin á
þessum nýju bréfum eru afar hagstæð fyrir þá
sem vilja varðveita fjármuni sína og ávaxta á
óvissutímum. Verðbólgan brennir upp fé á
skömmum tíma og því má enginn tími líða eigi
það ekki að rýrna. Búist er við að ávöxtun af
nýju skammtímabréfunum frá VIB verði 9-11%
yfir verðbólgu. Innlausn þeirra er einföld, fljót-
leg og endurgjaldslaus. Sjóðsbréf 3 eru því sann-
arlega hyggilegur valkostur fyrir sparifjáreig-
endur. Gerðu vaxtasamanburð og miðaðu við
öryggi!
VIB - verðbréfamarkaður fyrir alla.
VIB
VERÐBRÉFAMARKAÐUR HDNAÐARBANKANS HF
Ármúla 7, 108 Reykjavík. Simi681530