Morgunblaðið - 11.12.1990, Qupperneq 67

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 11. DESEMBER 1990
67
að takast á við lífið og leysa gát-
una! Og þar var Karl fremstur í
flokki. Ennþá ómar í eyrum mér
fallegur og dillandi hlátur hans sem
fyllti hús okkar ótal sinnum.
Glæsilegur ungur maður sem
hafði alla möguleika á að skapa sér
og fjölskyldu sinni trausta og ör-
ugga framtíð.
En dauðinn er óvæginn, dauðinn
spyr ekki að neinu.
Hann kemur þegar honum einum
þóknast og hrifsar til sín án þess
að spyija eins eða neins.
Henríettu, dætrunum ungu, for-
eldrum og systrum, sendi ég og fjöl-
skylda mín dýpstu samúðarkveðjur.
Guð gefi ykkur öllum frið.
Svava Jónsdóttir
Þær sorgarfréttir bárust okkur á
dimmum fyrsta degi desembermán-
aðar að hann Kalli vinur okkar
væri dáinn.
Kynni okkar strákanna hófust
fyrir tæpum 15 árum. Hann var
þá að hefja sitt háskólanám en ég
á síðari hiuta í mínu. Varð ég þess
var að þarna fór greindur, gaman-
samur og umfram allt góður dreng-
ur. Á þessum ánim mynduðust vin-
áttubönd sem hafa haldist síðan.
Kalli stundaði sitt nám í læknis-
fræði með þeirri nákvæmni og sam-
viskusemi sem síðar áttu eftir að
verða hans aðalsmerki í starfi. Þetta
voru áhyggjulausu árin, menn eng-
um háðir nema sjálfum sér og lífið
fyrir utan skólann gekk út á létt-
leika og skemmtanir. Á þessum
tíma ákváðum við 6 manna vina-
hópur að fara saman í sumarfrí til
Spánar en þegar á reyndi heltust
fjórir úr lestinni og eftir urðum við
Kalli. í þessari ferð kynntist ég
hans sérstaka persónuleika, þar
sem ávallt héldust í hendur gaman-
semi og alvara. Fáum var eins vel
lagið og honum að segja frá, gæða
hlutina lífí og húmor án þess þó
að hvika frá alvarlegum kjarna
þess máls sem fjallað var um.
Síðar urðum við fjölskyldumenn
og eiginkonur og dætur bættust í
hópinn. Við hittumst reglulega og
áttum saman skemmtilegar stundir.
Eftir að hafa starfað hér heima
um tíma lá leið Kalla til Svíþjóðar,
í framhaldsnám, með eiginkonu
sína Henríettu og dótturina Charl-
ottu sér við hlið. Lífið virtist brosa
við þeim. Þegar við kvöddumst á
heimili okkar fundum við að þau
voru full bjartsýni og tilhlökkunar.
Kveðjustundir eru oft tregablandn-
ar en við gátum ekki annað en sam-
glaðst með þeim á þessum kafla-
skiptum sem þarna urðu í lífi þeirra.
Meðan á Svíþjóðardvölinni stóð
héldum við sambandinu með því að
skrifast á. Við fengum póstkort frá
ýmsum stöðum og bréf bárust okk-
ur reglulega. Þau höfðu ákveðið að
koma ekki heim fyrr en að námi
loknu en hvöttu okkur til að koma
í heimsókn til Svíþjóðar. Af þeirri
ferð varð ekki en sumarið 1988 var
ákveðið að við myndum hittast í
sumarfríi á sólskinseyjunni Kýpur.
Dag einn þegar við sleiktum sólina
við sundlaugina á hótelinu okkar
sáum við hvar þau komu gangandi
Kalli, Henríetta og Charlotta. Það
urðu fagnaðarfundir, það var ekki
eins og við hefðum síðast sést fyrir
þremur árum, það virtust frekar
hafa verið þijár vikur síðan. Við
áttum saman ánægjulega daga í
leik og gleði á ströndinni og
skemmtileg kvöld þar sem skrafað
var og skeggrætt fram undir morg-
un. í ferðinni tókum við mikið af
ljósmyndum sem núna verða okkur
dýrmætur fjársjóður um ókomin ár.
Aftur kom að kveðjustund og hún
var gleðileg því að nú var farið að
styttast í heimferðina til íslands.
Eftir á að hyggja erum við þakklát
fyrir að hafa átt þessa daga með
honum og fjölskyldu hans á þessari
fallegu eyju og ánægjulegt var að
rifja upp kynnin af gamla góða
ferðafélaganum.
Áður en fjölskyldan fluttist heim
til íslands fæddist þeim dóttirin
Jósefine. Fæðinguna bar brátt að
og tók Kalli sjálfur á móti barninu
á heimili þeirra. Þessi lífsreynsla
var þeim dýrmæt og hafði hann á
orði síðar hvað læknisfræðin væri
hagnýt menntun.
Fjölskyldan flutti heim til íslands
um síðustu áramót og þá opnaði
hann læknastofu sína á Laugavegi
42. Þeir sem til hans íeituðu hrós-
uðu honum fyrir nákvæmni og alúð
í starfi.
Enn eina ferðina er komið að
kveðjustund og nú er hún full trega.
Hans verður sárt saknað og viljum
við hér með þakka honum sam-
fylgdina þennan allt of stutta tíma.
Við geymum minninguna um kæran
vin.
Megi góður Guð veita Henírettu
og dætrunum, foreldrum og systr-
um, ættingjum og vinum styrk í
þeirra miklu sorg.
Viðar, Anna og Rakel.
Kveðja frá starfsbræðrum á
Karolinska sjúkrahúsinu
Frá íslandi hafa okkur borist þau
sorgartíðindi að vinur okkar og
starfsbróðir, Karl Úlfarsson læknir,
hafi orðið bráðkvaddur, einungis
34 ára gamall. Karl stundaði sitt
sérnám í húðlækningum hér á húð-
deild Karolinska sjúkrahússins í
Stokkhólmi í tvö ár. Starfið var
Karli mikilvægt og hann var vel
lesinn innan sinnar sérgreinar. Karl
var hægur maður og vel liðinn
bæði af sjúklingum og samstarfs-
fólki. Hann hafði aflað sér hliðar-
menntunar innan lyflækninga sem
við hinir oft nutum góðs af þegar
, upp komu erfið tilfelli innan þeirrar
greinar. Það gladdi okkur að heyra
að Karl hefði opnað lækningastofu
á íslandi og að hann fengi nú tæki-
færi til að nýta þá kunnáttu á ís-
landi sem hann hafði aflað sér í
Svíþjóð. Nú í desember er haldið
árlegt fræðsluþing sænsku lækna-
félaganna og vissum við að Karl
hugðist sækja þingið og við biðum
með eftirvæntingu eftir því að hitta
hann á ný, þegar þessi hörmulegu
tíðindi bárust okkur. Við sendum
eiginkonu Karls og börnum innileg-
ar samúðarkveðjur.
Fyrir hönd Iækna húð-
deildar Karolinska sjúkra-
hússins í Stokkhólmi,
Bernt Lindelöf, Bárður
Sigurgeirsson.
PéturM. Guðjónsson
múrarí — Minning
Fæddur 12. desember 1922
Dáinn 1. desember 1990
Okkur systkinunum langar að
minnast móðurbróður okkar, Péturs
Guðjónssonar, sem lést í St. Jós-
epsspítalanum i Hafnarfirði eftir
langvarandi veikindi. Pétur fæddist
á Hrygg í Hraungerðishreppi, sonur
hjónanna Guðjóns Sigurðssonar og
Kristínar Láru Gísladóttur. Hann
átti stóran systkinahóp, þau eru:
Guðmunda, Sigurður, d. 10. sept-
ember 1988, Gísli, Ásta, Ágúst,
Guðrún og Þorbjörg og var Pétur
þriðji yngstur. Eiginkona Péturs var
Lilja Lárusdóttir sem lést 12. des-
ember 1985 og áttu þau tvö börn,
þau Lárus Arnar tannlækni, f. 21.
október 1946, og Sólrúnu kennara,
f. 17. júní 1948. Lárus er kvæntur
Svanhildi Thorstensen og eiga þau
þijú börn, þau Pétur Atla, Lilju
Björk og Huldu Klöru, sem voru
sólargeislar afa síns og ömmu.
Það er margs að minnast þegar
litið er yfir farinn veg. Pétur bjó
ásamt ijölskyldu sinni á Lauga-
teignum og minnumst við þess þeg-
ar við komúm þangað á 17. júní,
afmælisdag Sólrúnar, að þá voru
teppin rúlluð upp og svo var stiginn
dans öllum til mikillar skemmtunar.
Síðan flytjast þau í Gnoðarvoginn
þar sem þau bjuggu lengst af. Var
mikill samgangur okkar á milli enda
stutt að fara. Það var alltaf gaman
að koma til þeirra og móttökurnar
ávallt hlýlegar og allir velkomnir.
Það var mikil tilhlökkun hjá okkur
þegar leið að gamlárskveldi og glatt
á hjalla, sungið, spilað á spil og
spilað „púkk“. Pétur var tíður gest-
ur á heimili okkar í Eikjuvoginum
og er skemmst að minnast sunnu-
dagsmorgnanna en þá sat hann
gjarnan í eldhúsinu yfir kaffibolla
og ræddi um heima og geima. Hann
var alltaf hrókur alls fagnaðar,
skemmtilegur, söngelskur, hlýr og
hjálpfús. Hann var mannblendinn
og átti marga vini, unga sem aldna.
En það sem einkenndi Pétur um-
fram annað var hin mikla ósérhlífni
og neitaði hann ógjarnan mönnum
er til hans leituðu.
Við kveðjum elsku frænda með
söknuði og þökkum fyrir ánægju-
legar stundir.
Elsku Lillý, Lárus, Svanhildur,
Pétur Atli,. Lilja Björk og Hulda
Klara, við sendum ykkur innilegar
samúðarkveðjur.
Guð blessi minningu Péturs
frænda.
Áslaug, Guðjón, Kristín Lára
og Björg.
Afi, Pétur Guðjónsson, er dáinn.
Afi sem alltaf var góður og
skemmtilegur, svo hress og dugleg-
ur.
Afi andaðist í St. Jósepsspítala
1. desember sl. eftir mikil veikindi.
Hann var aðeins 67 ára áð aldri.
Amma andaðist 12. desember
fyrir 5 árum. Hún hét Anna Lilja
Lárusdóttir.
Afi og amma áttu stóra fallega
íbúð í Gnoðarvogi. Má segja að það
hafi verið okkar annað heimili. Þar
höfðum við okkar herbergi og vor-
um alltaf svo hjartanlega velkomin.
Og alltaf var tekið jafn höfðinglega
og innilega á móti okkur þegar við
komum í heimsókn frá Ákranesi,
og vildu þau okkur allt það besta.
Eigum við margar yndislegar minn-
ingar þaðan.
Eftir að amma andaðist, flutti
afi I litla notalega íbúð í Ljósheim-
um, og alltaf vorum við jafn velkom-
in. Við höfðum alltaf mikið og gott
samband við afa og ömmu. Þau
komu oft í heimsókn hingað upp á
Akranes og voru þau nær alltaf hjá
okkur um jólin. Og afi alltaf eftir
að amma dó. Verður hans sárt
saknað núna.
Afi var einstaklega vinnusamur
og drífandi, og þótt hann hafi verið
mikill sjúklingur undanfarin ár vildi
hann alltaf vera að vinna fyrir vini
og vandamenn.
Oft fórum við með afa í sumarbú-
staðinn sem hann og pabbi byggðu
í múraralandinu í Öndverðamesi.
Afi hafði mjög gaman af að ferðast
um landið. Og munum við alltaf
minnast síðasta ferðalagsins sem
við fórum með afa síðastliðið sum-
ar. Þá fórum við um Suðurlandið.
Keyrðum um Flóann, sveitina hans
afa og austur í Mýrdal, sveitina
hennar ömmu.
Okkur þótti afar vænt um afa
og munum við sakna hans mjög
mikið, en við munum geyma góðar
og skemmtilegar minningar um
góðan afa.
Guð geymi elsku afa.
Lilja, Pétur og Hulda Klara.
Vinningstölur laugardaginn
8, des. 1990
VINNINGAR FJÖLDI VINNINGSHAFA UPPHÆÐ Á HVERN VINNINGSHAFA
1 . 5 af 5 0 2.475.534
2. ÆígSlj 4 107.358
3. 4af5 125 5.926
4. 3af 5 3.869 446
Heildarvinningsupphæð þessa viku:
5.371.290 kr.
UPPLÝSINGAR: SÍMSVARI 681511 - LUKKULÍNA 991002
IBÆKUR* LISTAVERKABÆ KLJ R
NJOTTU
FEGURÐARINNAR,
HÚN TILHEYRIR
ÞÉR
Bókabúð
---------Steinars------------
Bergstaðastræti 7, s.12030, opið kl. 1 - 6 eh.
■GJAFABÆKUR ■TF.IKNIKENNSLUBÆKUR ■